Εκλογές: Το γέλιο που μας λείπει

Καλώς σας βρίσκω και καλό χειμώνα.

Όταν τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά ή πολύ αστεία, αυτά που μένει να ειπωθούν είναι λίγα, έλεγαν οι παλιοί γελοιογράφοι. Τις προηγούμενες ημέρες ζήσαμε εικόνες τραγωδιών, για τις οποίες δεν θεωρώ ότι έχω κάτι να πω, πέρα από το ότι είναι εξαιρετικά σπάνιο να βλέπεις έναν ολόκληρο λαό να θρηνεί.

Ευτυχώς οι επικείμενες εκλογές φροντίζουν για την (κατά το δυνατόν) ολοκληρωτική αλλαγή κλίματος προσθέτοντας νότες χαράς και διασκέδασης στην καθημερινότητά μας.

Πως αλλιώς να εκλάβω τα mails που φθάνουν σωρηδόν και αφορούν την εκλογική μάς ποδηγέτηση, όχι από την μεριά της ψηφοθηρίας αυτή τη φορά αλλά από την πλευρά του δέον πράττειν και της παροχής ηθικών κυρίως συμβουλών για το πώς θα φροντίσουμε να μην εκλεγεί κανένα από τα μεγάλα κόμματα ή πως δεν θα «μας πιάσουν Κώτσο» σε περίπτωση που αποφασίσουμε να ψηφίσουμε λευκό ή άκυρο.

Αφήνω κατά μέρος την ανοησία όλων αυτών όψιμων σωτήρων της συνείδησής μας που υπονοούν (μετά άραγε από πόσες ψήφους στα δύο κόμματα εξουσίας;) ότι δεν πρέπει να ψηφίσουμε μεγάλα κόμματα- φράση που εύκολα πλέον αναγορεύεται στο δημοφιλέστερο «πολιτικό» κλισέ.


Ασχέτως από το αν συμφωνούμε ή όχι με την πολιτική αυτή θέση, οι παραινέσεις του τύπου «10 tips για τους τη σκάσετε» είναι προσβλητικές και αντιαισθητικές. Στο κάτω- κάτω αν είναι να διαμορφωθεί μια πολιτική συνείδηση «αντί-» θα ήταν τουλάχιστον βλακώδες και καιροσκοπικό να πιστέψει κανείς ότι αυτό μπορεί να γίνει με ένα email μια εβδομάδα πριν τις εκλογές.

Ευτυχώς, στις εκλογές υπάρχει ο γίγαντας Παπαθεμελής (θυμάστε, αυτός που μας έκλεινε μέσα από τις 3, στο βωμό της κεντροευρωπαϊκής παραγωγικότητας) και ο εκλογικός του συνδυασμός. 


Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι: στην πάνω φωτό, ο «κοινωνιολόγος, Αθανάσιος Παπαϊωάννου» στην από κάτω ο «καθηγητής, Δημήτριος Μεταξάς» (αμφότεροι υποψήφιοι στη β' Αθηνών και στην τελευταία ο «φωτογράφος, Στυλιανός Μόσχος» (υποψήφιος στην Α' Αθηνών). 


Καλή επιτυχία, κύριοι!