”Τηλεπαίξτε” γιατί χανόμαστε

Το δεύτερο μέρος του δημοφιλούς τηλεπαιχνιδιού που προβλήθηκε την Κυριακή το βράδυ φιλοξενεί μία νεαρή, συμπαθέστατη κατά τ’άλλα, κοπέλα, η οποία στην -γεμάτη αγωνία- ερώτηση του Χρήστου Φερεντίνου ”Τι θα κάνεις αν κερδίσεις τα λεφτά;”, δεν απαντά ”στολίδια και δαχτυλίδια”, όπως θα περίμενε κανείς από μία κοπέλα της ηλικίας της.

Το μουσικό χαλί της εκπομπής χαμηλώνει σε μερικές θλιμμένες νότες πιάνου και η κοπέλα απαντά ”Θα ξεχρεώσω εμένα και τον πατέρα μου. Χρωστάμε και της Μιχαλούς...”. Και όλοι μειδιούν, γνέφοντας συγκαταβατικά. ”Και ποιος δεν χρωστάει...;” αποκρίνεται ο συμπονετικός Φερεντίνος.

Και η κοπέλα παίζει. ”Ανοίγει” βαλίτσες με μεγάλα ποσά. Ανοίγει και μερικές με μικρά. Οι προσφορές από τον τραπεζίτη εναλάσσονται, αλλά η μητέρα της τον αποκαλεί ”τσιγκούνη”. 6.000 ευρώ μπορεί να βγάλει και μόνη της η κοπέλα, δουλεύοντας 1 χρόνο! ”Κλείστο!” της φωνάζει η τροφαντή μανούλα της! ”Παίξε κι άλλο!”, ”Μπορείς να πάρεις τα πολλά!”. Και η μικρή, αν και κάπως δισταχτικά, παίζει.

Η τύχη της αρχίζει τώρα κάπως να χαμογελά. Οι προσφορές σιγά-σιγά ανεβαίνουν, αλλά η πορεία της δεν υπόσχεται τον πολυπόθητο θρίαμβο. Μία ακόμα καλή ”παιξιά” και ο τραπεζίτης απαντά: 57.000 ευρώ. Take it or leave it, που λένε και οι Αμερικάνοι. Και, μετά από σκέψη και προβληματισμό, τα παίρνει. Μέχρι εδώ καλά. Ο οικοδεσπότης λέει ότι πρέπει να χαιρόμαστε.

Το παιχνίδι όμως δεν τελείωσε. Πόσα θα έπαιρνε αν συνέχιζε η κοπέλα να παίζει; Πόσο άσχημα πρέπει να νιώσει που κέρδισε μόνο είκοσι εκατομμύρια δραχμές; Οι υποτιθέμενες προσφορές ανεβαίνουν: αν άνοιγε τη βαλίτσα 14 θα μπορούσε να πάρει 75.000 ευρώ! (το πρόσωπό της συννεφιάζει), αν μετά άνοιγε την 6 θα έφτανε τις 92.000 ευρώ! (σχηματίζονται η πρώτες ρυτίδες της φρίκης), αν τέλος άνοιγε την 23 η προσφορά θα εκτινασσόταν στις 170.000 ευρώ! Η κοπέλα ξεσπάει σε λυγμούς και κοντεύει να λιποθυμήσει.

Πώς είναι δυνατόν να σταμάτησε; Πώς γίνεται να αρκέστηκε σε 57.000 ευρώ; Κλάμα και οδυρμός που πήγε στο παιχνίδι χρεωμένη μέχρι το λαιμό και φεύγει με τα 57 ψωροχιλιάρικα.

Το κοινό χαρακτηριστικό των τηλεπαιχνιδιών είναι ότι απευθύνονται σε χαμηλού επιπέδου τηλεθεατές ενίοτε φορώντας τη μάσκα των ερωτήσεων γνώσης, η ενασχόληση με τις οποίες καταξιώνει (;) και τους απαίδευτους.

Οι ανθρώπινες ιστορίες που συμβαίνουν σε όσους είναι πρόθυμοι να γίνουν θέαμα για κάποιο ποσό, αφορούν ένα άλλο κοινό: αυτό που συμπάσχει και θεωρεί τυχερό αυτόν που διεκδικεί κάποιες χιλιάδες ευρώ δίπλα σε έναν σταρ της τηλεόρασης.

Το θέμα δεν προσφέρεται καν για πλάκα και δεν είναι η τσαντίλα που ώθησε τον Ιοβόλο στο να μονολογήσει τα παραπάνω.

Είναι θλίψη για έναν λαό που τείνει να οικειοποιηθεί πλήρως αυτά που προ ετών κορόιδευε.