Η αβάσταχτη λογοκρισία των media
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Πολλοί ίσως το προσέξατε όταν στον χθεσινό αγώνα της Ελλάδας με τη Ν. Κορέα, που έλαβε χώρα στο γήπεδο Craven Cottage του Λονδίνου, εισέβαλε, προς το τέλος του αγώνα, ομάδα –πιθανότατα Ελλήνων- με ένα τεράστιο πανό στο οποίο υπήρχε η φράση ”70 μέρες απεργία πείνας”.
Το πανό αναφερόταν προφανώς στην απεργία πείνας τριών νέων, του Ταράσιο Ζαντορόζνι, του Γεράσιμου Κυριακόπουλου και του Κώστα Κατσαδούρα, που συνελήφθησαν τον περασμένο Μάη μετά το τέλος της πορείας του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στην Αθήνα. Ο δε σκοπός της εμφάνισής τους στο γήπεδο πιθανολογούμε πως ήταν να γιορτάσει το γεγονός πως τα τρία αυτά άτομα αποφυλακίστηκαν.
Το θέμα εδώ δεν είναι η εμφάνιση του πανό στη μέση του γηπέδου και οι επιδιώξεις των τριών ακτιβιστών, αλλά η απόκρυψή του από τις κάμερες που μαγνητοσκοπούσαν εκείνη τη στιγμή τον αγώνα. Η σκηνή της εισβολής δεν προβλήθηκε παραπάνω από τρία δευτερόλεπτα, αφού αμέσως μόλις οι ρεπόρτερ την αντιλήφθησαν έστρεψαν τις κάμερες σε άλλο σημείο του γηπέδου, δείχνοντάς μας για μερικά λεπτά τους σαστισμένους παίχτες.
Τι μας ξενίζει; Ότι πρόκειται για άλλη μία περίπτωση όπου τα δυτικο-ευρωπαϊκά media στρέφουν το βλέμμα του κοινού μακριά από οτιδήποτε μπορεί να το αναστατώσει, από οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ”τρομοκρατικό”, ενώ την ίδια στιγμή οι δυνάμεις ασφαλείας τους μπορούν να ”λειτουργήσουν” ανενόχλητα, χωρίς το φόβο της (στην προκειμένη περίπτωση παγκόσμιας) κατακραυγής.
Μπορεί να γκρινιάζουμε για την εν Ελλάδι τηλεόραση, αλλά είναι σίγουρο πως η βουλιμία των δελτίων ειδήσεων για κάτι τις ”πικάντικο” και διαφορετικό, θα έφερνε και αυτή την εικόνα στους δέκτες των θεατών εξασφαλίζοντας την πληρότητα της ενημέρωσης, αλλά και ζητώντας τους να καταβάλουν ”αντίτιμο”.
Το αντίτιμο βεβαίως δεν θα ήταν άλλο από την αναγκαστική παρακολούθηση της γνώμης ψυχολόγων και λοιπών ειδικών για το τι σημαίνει το φαινόμενο, πως ερμηνεύεται, ποιος φταίει κλπ κλπ.
Ακόμα και έτσι όμως, μάλλον το προτιμάμε.
