Πληρώστε, παρκάρετε και... δρόμο

Όταν ο πάλαι ποτέ ένδοξος Δήμαρχος των Αθηναίων, Δ. Αβραμόπουλος εισήγαγε το μέτρο της στάθμευσης επί πληρωμή είχε καταφέρει εν μία νυκτί και για ενάμιση- δύο χρόνια να αναστατώσει το σύμπαν. Τα πρόστιμα που πληρώθηκαν τελικά αποφασίστηκε να επιστραφούν στους κατόχους των Ι.Χ. (αλήθεια, ξέρετε κανέναν που πήρε πίσω χρήματα;) και οι δημοτικές αρχές έβαλαν την ουρά στα σκέλια. Το μέτρο της ελεγχόμενης στάθμευσης, του οποίου η εφαρμογή ζυγώνει, είναι η νέα προσπάθεια της δημοτικής αρχής να ”φορολογήσει” την υπηρεσία που εμφανίζει ίσως τη μεγαλύτερη ζήτηση από οποιαδήποτε άλλη στην πρωτεύουσα: το πάρκινγκ. Πέραν του ότι θα πρέπει να πληρώνουμε για θέσεις στάθμευσης που έως τώρα ήταν δωρεάν, θα πρέπει να παίρνουμε το Ι.Χ. μας απαρεγκλίτως όταν συμπληρωθούν τρεις ώρες στάθμευσης. ”Ακόμα και να ξαναπληρώσετε, μετά το τρίωρο η στάθμευσή σας θα είναι παράνομη και θα πρέπει να κυκλοφορήσετε για 15 λεπτά πριν ξαναπαρκάρετε” μας πληροφορεί το σχετικό διαφημιστικό φυλλάδιο. Για να καταλαβαινόμαστε: Ο δήμος σου, Αθηναίε πολίτη, θεωρεί ότι μπορείς να έχεις ολοκληρώσει όποια δουλειά έχεις στο κέντρο εντός τριών ωρών. Αν θέλεις να καθίσεις παραπάνω θα πει ότι κάπου μέσα σε αυτό το τρίωρο που η Αρχή γενναιόδωρα σου... πούλησε για να κάνεις τις δουλειές σου, εσύ τεμπέλιασες! Και αυτό ως γνωστόν, στην Ελλάδα είναι απαράδεκτο…. ”Ο επόμενος πόλεμος θα γίνει για το πάρκινγκ”, είχε πει σαρκαστικά μια φίλη. Ο Ιοβόλος δεν ξέρει αν οι ειρηνιστικές οργανώσεις πρέπει να ανησυχήσουν για τις αψιμαχίες του πάρκινγκ. Αυτό που ξέρει όμως είναι πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι εκάστοτε αρχές θα βρίσκουν τρόπους να εισπράττουν από αυτά που σε κάθε εποχή θα έχουμε ανάγκη περισσότερο. Και μετά οι ξένοι κοινωνιολόγοι απορούν γιατί οι έλληνες δεν μπορούν να αγαπήσουν την έννοια του κράτους…