Μην χρηματοδοτείτε τους κρετίνους

Μην χρηματοδοτείτε τους κρετίνους
Πιστή φίλη, εδώ και κάμποσα χρόνια εμπιστευόταν τις πολύτιμες τρίχες της κεφαλής της σε ένα γνωστότατο, πανάκριβο κομμωτήριο του Κολωνακίου που πλέον είναι ολόκληρη ”αλυσίδα”. Πολυάριθμο το προσωπικό στο κατάστημα της Ηροδότου, το να σε κουρέψει ο ΙΔΙΟΣ ο ιδιοκτήτης ήταν θέμα. Επρεπε να κλείσεις ραντεβού για κάποια από τις λίγες ημέρες που εμφανιζόταν στο κατάστημά του και ΑΝ τα κατάφερνες ήσουν η τυχερή. Η φίλη υπήρξε τυχερή αρκετές φορές. Πέραν των αναμφισβήτητων κομμωτικών του ταλέντων των οποίων η περί ης ο λόγος τυγχάνει θαυμάστρια, κάτι δεν της άρεσε στην προσωπικότητα του τριχο-σταρ. Όπως και εμείς, το φαντάζεστε το στυλ: Υφάκι καρδιναλίου, δεσποτικός τόνος φωνής και ”μάτι- κολωνάκι”. Η συμπεριφορά προς στο (αξιαγάπητο) προσωπικό απαράδεκτη και τα ουρλιαχτά του συνηθέστατο φαινόμενο. Το ψυχολογικό προφίλ εκάστου κομμωτή ουδόλως πρέπει να απασχολεί τους πελάτες του- πλην ίσως αυτών που εμπίπτουν στην συμπαθή (και βασανισμένη) κατηγορία των ψυχαναγκαστικών. Η φίλη το έλαβε υπόψη της και καταπίεσε την αντιπάθειά της υπέρ της κεφαλής της (άλλωστε, μπρος στα κάλλη τι’ ν’ ο φθόνος;). Οι επισκέψεις της φιλόκαλης φίλης συνεχίστηκαν έως ότου παρατήρησε πως ο άσχημος και επιτακτικός τόνος του ”μεγάλου” δεν απευθύνονταν μόνο στους υφισταμένους και στους τηλεφωνικούς συνομιλητές του, αλλά και στους πελάτες. Πως πιάνουν ”κότσο” οι κομμωτές τις γυναίκες και βγάζουν τα καλλιτεχνικά τους απωθημένα; ”Με τρόπο”, θα πείτε. Όχι όμως ΑΥΤΟΣ. Γιατί ΑΥΤΟΣ, ξέρει. Έτσι ατάκες του στυλ ”τί θέλεις; Να τα πάρω λίγο; Καλά, άσε να κάνω ό,τι θέλω και μη μιλάς” συχνά αντικαθιστούν το σύνηθες των άσημων του κλάδου ”μήπως να δοκιμάσουμε κάτι άλλο αυτή τη φορά;”. Αν μάλιστα μια τέτοια περιποίηση χρεώνεται όσο μισός βασικός μισθός, το σκέφτεσαι και διαφορετικά. Το χρήμα (είτε ως κόστος, είτε ως έσοδο) ποτέ δεν καθορίζει τη συμπεριφορά ενός ευγενικού όντος, όπως επέμενε η βαρώνη Φον Σταφφ. Και όντως, για τη φίλη που αίφνης ξύπνησε και διαπίστωσε για μία ακόμη φορά αποφάσισε πως η γυφτιά δεν ξεπερνιέται όσο διάσημος ή πλούσιος και αν γίνεις και πως θα είναι τρελό κορόιδο εάν ξαναπατήσει στο συγκεκριμένο μαγαζί ”έστω για ένα φρεσκάρισμα”, δεν τέθηκε θέμα χρημάτων, αλλά ηθικής. Σας ξαφνιάζει; Κακώς. Ούτως ή άλλως, ”οι κρετίνοι είναι ανίκητοι”. Ας μην χρηματοδοτούμε τον αγώνα τους. Υ.Γ. Στη φίλη της στήλης θα λείψει το ευγενέστατο και ικανότατο προσωπικό. Με παρακάλεσε να τονίσω ιδιαίτερα ότι ευελπιστεί σύντομα να μάθει νέα των παιδιών από άλλο μαγαζί. Αν είναι και δικό τους, λέει, ακόμα καλύτερα.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v