Η χαμένη τιμή του φεμινισμού

”Τη μέρα που λαμβάνει προσκλητήριο γάμου από τη Μαριάνθη, τη μοναδική συμμαθήτριά της πέρα από την ίδια που δεν είχε ακόμη παντρευτεί, φτάνει στα όριά της. Πώς θα δικαιολογούσε σε όλους, για άλλη μια φορά, την απουσία ενός άντρα από το πλευρό της;”. Η αγωνία στο κόκκινο! Θα τα καταφέρει άραγε η πρωταγωνίστρια του βιβλίου ή θα εξελιχθεί σε μια στεγνή γεροντοκόρη;

γράφει:Ιοβόλος 14 Ιουλίου 2006 Παλαιότερο των 360 ημερών

Επεσε στα χέρα του Ιοβόλου άλλο ένα από αυτά τα απαράδεκτα συγγραφικά κατασκευάσματα που απευθύνονται στο γυναικείο αποκλειστικά κοινό και πραγματεύονται, εν είδει εβδομαδιαίου περιοδικού, το ζήτημα του γάμου. Πρόκειται για το εκλεκτό πόνημα της Χρύσας Δαμουλιάνου, ”Μην πυροβολείτε τη νύφη”, όπου περιγράφεται η αγωνία (sic!) μιας 33χρονης καλεσμένης σε κάποιον φιλικό γάμο για το πώς θα εμφανιστεί χωρίς κάποιον (”έστω αρραβωνιαστικό”) στο πλευρό της! Το βιβλίο της κ. Δαμουλιάνου δεν είναι το θέμα. Είναι άλλωστε ένα από τα πολλά παρόμοιας σύλληψης που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια και προβάλλουν αναζητήσεις του στυλ ”πως θα γίνει να παντρευτούμε, κορίτσια;”. Το θέμα είναι ότι όλη αυτή η λογοτεχνία που υποτίθεται ότι απευθύνεται στον γυναικείο πληθυσμό και που φέρεται να σκοπεύει να του λύσει συμπλέγματα προηγούμενων δεκαετιών, αποτελεί τελικά το απαύγασμα της υποτίμησης της γυναικείας προσωπικότητας. Ελεος! Η γυναικεία λογοτεχνία –τουλάχιστον η εν Ελλάδι- εμφάνισε στο παρελθόν ουκ ολίγες εμμονές με τη θέση της γυναίκας στις ανδροκρατούμενες κοινωνίες- λογικό άλλωστε αφού αυτό απασχολούσε τις δημιουργούς, σε μεγάλο βαθμό δικαίως. Σήμερα, αυτό είναι που ”καίει” τις αναγνώστριες; Ελπίζουμε πως όχι. Είναι ο Ιοβόλος φαλλοκράτης; Ίσως. Αυτό που τον παρηγορεί σε περίπτωση που οι απόψεις του έλξουν έναν τέτοιο χαρακτηρισμό είναι ότι κάποιες από τις ευφυέστερες και πιο καλλιεργημένες γυναίκες που γνωρίζει, συμφωνούν μαζί του.