Στην Επίδαυρο... λαχανιασμένοι

Κατά κοινή παραδοχή, με την οποία ο Ιοβόλος προθύμως συντάσσεται, το Φεστιβάλ Αθηνών είναι φέτος σαφώς καλύτερο από άλλες χρονιές. Με πιο ”εύστοχες” παραστάσεις, σε νέα σημεία και κυρίως χωρίς αυτό το περίβλημα της γραφειοκρατίας. Επειδή όμως ο Ιοβόλος αν δεν γκρινιάξει, δεν μπορεί θα επισημάνουμε ένα- δύο πράγματα που μας ”χτύπησαν” λίγο άσχημα. Πλησιάζοντας στο θέατρο της Επιδαύρου την Παρασκευή το βράδυ και νιώθοντας ήδη αργοπορημένοι, φανταζόμασταν ότι θα συναντούσαμε το γνωστό ”πήξιμο”. Αμ δε! Αντ’ αυτού παρατηρήσαμε (λίγους) ασθμαίνοντες να κατευθύνονται προς τα ταμεία και τότε ήταν που σκεφτήκαμε ότι είμαστε ”πολύ αργοπορημένοι”. Η έκπληξη μας περίμενε όταν μπήκαμε στο θέατρο. Σχεδόν άδειο! Μα πως είναι δυνατόν; Τις παραστάσεις της Επιδαύρου τις περιμένει το φιλοθεάμον κοινό όλο το χρόνο. Η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στην ώρα έναρξης. Μα στις 21.00, εργάσιμη ημέρα; Τι νομίζουν οι ιθύνοντες; Ότι όλοι είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι και από τις 3- άντε 4- είμαστε στο σπιτάκι μας και ετοιμάζουμε την εκδρομή; Νομίζουμε ότι οι παραστάσεις της Παρασκευής πρέπει να ξεκινούν αργότερα. Αν μη τι άλλο, για να μη σκοτωθούμε πηγαίνοντας... Περισσότερη... γκρίνια για το φεστιβάλ, αύριο.