Φτηνοί εργάτες, αδέλφια μας!

Το λέμε χρόνια αλλά δεν γίνεται και τίποτα: Ούτε η Τουρκία, ούτε η Βόρεια Μακεδονία ούτε οι οικονομικές οι κρίσεις και τα μνημόνια: ο Υπ΄ αριθμόν ένα εθνικός εχθρός της Ελλάδας είναι το δημογραφικό πρόβλημα.   

Το δημογραφικό έχει δύο πτυχές που εξηγούν γιατί βολεύει τους απανταχού κυβερνώντες (σε Ελλάδα και Ευρώπη) να μένει αόρατο: Πρώτον τα όποια μέτρα για την λύση του δεν έχουν άμεση απόδοση και άρα δεν μπορούν να αξιοποιηθούν στις επόμενες εκλογές. Ποιος θα σκεφτεί ότι η Κυβέρνηση πήρε το τάδε ή το δείνα μέτρα για να βοηθηθεί το δημογραφικό τριάντα χρόνια μετά;    

Δεύτερον, το ότι γεννιούνται λιγότερα παιδιά είναι κάτι που έχει σχεδόν αποκλειστικά να κάνει με τι οικονομικές δυνατότητες των γονιών τους, οι οποίες ειδικά στην Ελλάδα βαίνουν μειούμενες. Χρειάζεται κοινωνικό κράτος που θα εξασφαλίζει καθολική πρόσβαση σε βρεφονηπιακούς σταθμούς για την συντριπτική πλειοψηφία των οικογενειών. Χρειάζονται παροχές για γονικές άδειες και για τους δύο γονείς και επιμήκυνση του ωραρίου των σχολείων. Με τα σχολεία να τελειώνουν στις 12.30 το μεσημέρι, ποιος μπορεί να δουλέψει;

Ποιος τελειώνει την δουλειά του εκείνη την ώρα; Η εποχή όμως που μπορεί να δουλεύει μόνο το ένα από τα δύο ενήλικα μέλη μιας οικογένειας έχει παρέλθει και μάλλον ανεπιστρεπτί. Πρέπει  να μπορεί κάποιος να αφήσει τα παιδιά του στο σχολείο μέχρι τις 5 ή 6 το απόγευμα. Και; Απλά παρκάρισμα; θα ρωτήσουν οι πιο ενοχικοί από τους ευσυνείδητους γονείς. Από διάβασμα στο σχολείο έως ένταξη ξένων γλωσσών στο ημερήσιο πρόγραμμα, πρακτική η οποία θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα φροντιστήρια και να αφήσει σε γονείς και παιδιά κάποιες ώρες ελεύθερες για οικογενειακή συναναστροφή (που επίσης λείπει και θα λείπει όλο και περισσότερο).

Μιλώντας για αυτά, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι ένας από τους τρόπους που θα ακολουθήσουμε για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της υπογεννητικότητας είναι η νομιμοποίηση μεταναστών. Ασχέτως της ελληνικής τους ρίζας- η οποία καθόλου δεν εκτιμήθηκε ούτως ή άλλως από τους ντόπιους- αυτό περίπου είχε συμβεί και το 1922 με τους εκτοπισμένους της μικρασίας που τους ενσωματώσαμε και βρήκαμε φτηνό εργατικό δυναμικό για 30-40 χρόνια.

Η εισαγωγή φτηνού εργατικού δυναμικού λοιπόν είναι η (φτηνή) λύση που προκρίνει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του δημογραφικού και οι κακοπροαίρετοι θα πουν ότι είναι κομματάκι κυνική. Τι τα θες όμως; Αφού δεν θα πολυκοστίσει, πάλι καλά να λέμε. Φαντάζεστε να έπρεπε να κάναμε κοινωνικό κράτος;