Που είσαι, εκθεσούλα;

Η περιπέτεια της έκθεσης Τσιόδρα-Λύτρα στα γραφεία των Κυβερνητικών στελεχών και κάτω από τα χαλιά τους μου θύμισε εκείνη του stick (aka «στικάκι») της λίστας Λαγκάρντ. Ξέρετε, εκείνο που περιείχε τους Έλληνες μεγαλοκαταθέτες στο εξωτερικό και μετά ξεχάστηκε στο γραφείο του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Το ψάχναμε το ψάχναμε αλλά δεν το βρίσκαμε. Και καλά, να πω, το στικάκι είναι ένα φυσικό αντικείμενο και μάλιστα μικρό- άσε που ο καθένας που το μετέφερε δεν θα ήθελε λογικά να καμαρώνει και να γίνει έτσι αντιπαθής σε τόσους και τόσους μεγαλόσχημους. Μια επιστημονική μελέτη πάλι, είθισται να αναζητά διακαώς την έξοδό της προς το φως (και συνήθως να μην την βρίσκει».

Μάλλον τα πράγματα δεν έγιναν έτσι με την συγκεκριμένη έκθεση για την αυξημένη θνητότητα των διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ, η οποία βάλθηκε να κρύβεται επιμελώς- λες και το μόνο που ήθελε ήταν να εκθέσει το κυβερνητικό επιτελείο.

Ας πούμε όμως ότι η έκθεση στην φυσική ης μορφή δεν έφτασε ποτέ στα χέρια του Πρωθυπουργού- κάποια εγκληματική αμέλεια ενός υπαλλήλου, ίσως. Ο «Σωτήρης» που, κατά δήλωσή του, κάθε μέρα έγραφε την ενημέρωση του Πρωθυπουργού για την πανδημία δεν του είπε αυτό που ξέρει και η κουτσή Μαρία, ότι δεν είναι το ίδιο η ΜΕΘ και ο διάδρομος έξω από τη ΜΕΘ; Δεν του είπε ότι εκπονεί μια μελέτη με το συγκεκριμένο ερευνητικό ερώτημα; Ή τα έλεγε κάτω- κάτω στο ενημερωτικό και ο Πρωθυπουργός δεν προλάβαινε να φτάσει εκεί;

Πρόκειται περί βδελυρής κωμωδίας που στόχο έχει να μας πείσει ότι ούτε ο Πρωθυπουργός, ούτε κανείς υπουργός είχαν γνώση της… κοινής λογικής που τεκμηριώθηκε επιστημονικά.     

Θα ήθελα να πιστέψω ότι ήταν η άγνοια που ώθησε τον Πρωθυπουργό να ΦΩΝΑΖΕΙ στη Βουλή καλώντας τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να προσκομίσει επιστημονικά στοιχεία, αν έχει. Θα ήθελα αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρος. Ο λόγος είναι ότι όποια κυβέρνηση δεν αναζητούσε η ίδια να αποκτήσει πρόσβαση σε επιστημονικά στοιχεία που πιθανώς να δείχνουν αν είναι ή όχι περισσότερο θανατηφόρος η εκτός ΜΕΘ νοσηλεία θα ήταν υπεύθυνη για εγκληματική αμέλεια. Αν  αναζήτησε τέτοια στοιχεία αλλά δεν μπορούσε να τα εντοπίσει θα της άξιζε μνημείο ανικανότητας.

Το πιο ανησυχητικό με τέτοια φαινόμενα είναι ότι ενσπείρουν την ανησυχία ότι τα πάντα αντιμετωπίζονται με τέτοια προχειρότητα και τέτοια αλαζονεία∙ ότι η ανικανότητα ή/και η πολιτική στόχευση είναι μέρη της εξίσωσης που δεν λειτουργεί μόνο εντός ενός μοντέλου πρόγνωσης της διάδοσης, αλλά και ως κρυφή ατζέντα.