Μια βόλτα από τους φοίνικες μέχρι τα πλατάνια
Τι έχει αλλάξει από την υλοποιηση της ιδέας του μεγάλου περιπάτου νο1; Βρήκαμε τι κάναμε έγινε λάθος; Μήπως έφταιγαν τα φυτά;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Η αλήθεια είναι ότι χωρίς δοκιμές τα πράγματα δεν πηγαίνουν μπροστά. Αυτό βέβαια ισχύει κυρίως αν είσαι καλλιτέχνης, επιχειρηματίας, άντε και ελεύθερος επαγγελματίας. Αν έχεις την ευθύνη της διοίκησης, αυτό δεν είναι ακριβώς επιλογή. Γιατί, όπως έλεγε ο παππούς ενός φίλου από το χωριό, «διοικείν εστί προβλέπειν». Με άλλα λόγια δηλαδή, δοκιμές δεν κάνουμε με τα λεφτά της διοίκησης. Με τα λεφτά της διοίκησης παραγγέλνουμε μελέτες που θα μας πουν αν, πως και γιατί μπορούμε να κάνουμε ό,τι σχεδιάζουμε.
Η απόφαση του Δημάρχου Μπακογιάννη να προχωρήσει σε «νέο μεγάλο περίπατο» προκαλεί παρόμοιες σκέψεις και βάζει στη ζυγαριά τον τρόπο που κινήθηκε και κινείται η δημοτική αρχή. Όχι γιατί είμαστε μίζεροι αναφορικά με το όραμα που μπορεί να έχει για την πόλη του ένας άνθρωπος και δη ένας Δήμαρχος, αλλά γιατί δεν μπορεί το προσωπικό όραμα- ή μήπως να πω η προσωπική φιλοδοξία;- να γίνεται το βασικό κίνητρο δράσης.
Ο μεγάλος περίπατος νο1 αυτός με τους φοίνικες, απέτυχε ως project γιατί ήταν ελλιπώς σχεδιασμένος, και όχι γιατί ήταν «δοκιμή», όπως ισχυρίστηκε ο Δήμαρχος. Προέβλεπε το βολτάρισμα δίπλα στα λεωφορεία της Πανεπιστημίου και μάλιστα τους καλοκαιρινούς μήνες «μέσα στο ντάλα», που λέει και ο λαός. Το σχετικά μικρό κόστος του λάθους εκείνου δεν αθωώνει τον ιθύνοντα νου. Δηλαδή, οι αξιωματούχοι δεν δικαιούνταν να κάνουν λάθη; Και βέβαια δικαιούνται, με μία όμως προϋπόθεση: να έχουν τηρήσει όλους τους κανόνες σωφροσύνης.
Ο νέος μεγάλος περίπατος θα έχει πλατάνια αντί για φοίνικες σε ζαρντινιέρες και γενικώς μονιμότερες κατασκευές. Άρα, υποθέτω ότι θα κοστίσει και περισσότερα. Ερωτώ λοιπόν: Ποια είναι λοιπόν εκείνα τα στοιχεία που κρίθηκαν ως λανθασμένα και δεν θα επαναληφθούν στο νέο έργο; Ποιοι είναι οι στρατηγικοί άξονες του σχεδιασμού του; Γιατί το κάνουμε και πόση επαφή έχει με τις σύγχρονες περιβαλλοντικές κατευθύνσεις για την βιωσιμότητα των πόλεων;
Είναι αλήθεια μεγάλος ο πειρασμός στον δρόμο σου για την κεντρική πολιτική σκηνή να καταφέρεις να μείνει κάτι στο αστικό τοπίο, το οποίο οι αυριανοί ψηφοφόροι να αναγνωρίζουν ως δικό σου έργο. Η αρχή που- κατά τους αρχαίους- δεικνύει τον άνδρα, απαιτεί να κλείνει κανείς τα αυτιά στις σειρήνες που του λένε ότι ο εντυπωσιασμός είναι ο… άριστος οιωνός.
Η απόφαση του Δημάρχου Μπακογιάννη να προχωρήσει σε «νέο μεγάλο περίπατο» προκαλεί παρόμοιες σκέψεις και βάζει στη ζυγαριά τον τρόπο που κινήθηκε και κινείται η δημοτική αρχή. Όχι γιατί είμαστε μίζεροι αναφορικά με το όραμα που μπορεί να έχει για την πόλη του ένας άνθρωπος και δη ένας Δήμαρχος, αλλά γιατί δεν μπορεί το προσωπικό όραμα- ή μήπως να πω η προσωπική φιλοδοξία;- να γίνεται το βασικό κίνητρο δράσης.
Ο μεγάλος περίπατος νο1 αυτός με τους φοίνικες, απέτυχε ως project γιατί ήταν ελλιπώς σχεδιασμένος, και όχι γιατί ήταν «δοκιμή», όπως ισχυρίστηκε ο Δήμαρχος. Προέβλεπε το βολτάρισμα δίπλα στα λεωφορεία της Πανεπιστημίου και μάλιστα τους καλοκαιρινούς μήνες «μέσα στο ντάλα», που λέει και ο λαός. Το σχετικά μικρό κόστος του λάθους εκείνου δεν αθωώνει τον ιθύνοντα νου. Δηλαδή, οι αξιωματούχοι δεν δικαιούνταν να κάνουν λάθη; Και βέβαια δικαιούνται, με μία όμως προϋπόθεση: να έχουν τηρήσει όλους τους κανόνες σωφροσύνης.
Ο νέος μεγάλος περίπατος θα έχει πλατάνια αντί για φοίνικες σε ζαρντινιέρες και γενικώς μονιμότερες κατασκευές. Άρα, υποθέτω ότι θα κοστίσει και περισσότερα. Ερωτώ λοιπόν: Ποια είναι λοιπόν εκείνα τα στοιχεία που κρίθηκαν ως λανθασμένα και δεν θα επαναληφθούν στο νέο έργο; Ποιοι είναι οι στρατηγικοί άξονες του σχεδιασμού του; Γιατί το κάνουμε και πόση επαφή έχει με τις σύγχρονες περιβαλλοντικές κατευθύνσεις για την βιωσιμότητα των πόλεων;
Είναι αλήθεια μεγάλος ο πειρασμός στον δρόμο σου για την κεντρική πολιτική σκηνή να καταφέρεις να μείνει κάτι στο αστικό τοπίο, το οποίο οι αυριανοί ψηφοφόροι να αναγνωρίζουν ως δικό σου έργο. Η αρχή που- κατά τους αρχαίους- δεικνύει τον άνδρα, απαιτεί να κλείνει κανείς τα αυτιά στις σειρήνες που του λένε ότι ο εντυπωσιασμός είναι ο… άριστος οιωνός.
