Τι ειν' ο ανασχηματισμός, τι ειν' το ζουμί του;

Ως πολιτικό γεγονός, ο ανασχηματισμός σπανίως είναι κάτι περισσότερο από ασκήσεις εσωκομματικής ισορροπίας και επικοινωνιακή φιοριτούρα που χρησιμοποιείται ακριβώς για να ανανεώσει την δημόσια εικόνα της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτές οι σπάνιες περιπτώσεις που ο ανασχηματισμός ίσως είναι χρήσιμος στην επαναχάραξη της πολιτικής είναι εκείνες στις οποίες κάποιο κυβερνητικό στέλεχος αποχωρεί βιαίως και η κυβέρνηση χρειάζεται να μπαλώσει την κατάσταση.

Όλες οι υπόλοιπες περιπτώσεις ανασχηματισμών αποτελούν ψύχραιμη και καλοζυγισμένη επιλογή με σκοπό το φρεσκάρισμα τη εικόνας της. Όμως η κοινή γνώμη δεν σκέπτεται και δεν αποφασίζει με πολιτικούς όρους, αλλά ακριβώς με επικοινωνιακούς- πράγμα που δικαιολογεί την σημασία που δίνουν τα Μέσα στους ανασχηματισμούς, αν και συνήθως όχι την πολιτική ανάλυση που συνοδεύει την ανακοίνωσή τους.

Γιατί είναι επικοινωνιακή προσέγγιση της κοινής γνώμης; Γιατί ο τρόπος που η κοινή γνώμη ενημερώνεται για το έργο του ενός ή του άλλου υπουργού και υπουργείου είναι στην καλύτερη περίπτωση επιφανειακή και στην χειρότερη ανύπαρκτη. Διάβαζα ότι ο Βασίλης Κικίλιας είναι από τους δημοφιλέστερους υπουργούς της Κυβέρνησης, Ανάθεμά με αν όσοι απαντούν στις δημοσκοπήσεις ότι «έχουν θετική γνώμη» για τον Κικίλια έχουν πραγματικά άποψη για τα καθήκοντά του και για το αν τα διεκπεραίωνε ικανοποιητικά ή όχι. Απλώς ακούν για Κικίλια λόγω πανδημίας και έτσι τον αναγνωρίζουν σαν όνομα.

Έτσι λοιπόν κάθε κυβέρνηση φροντίζει να κρατήσει στο κάδρο όσους κουβαλούν αυτή την στρεβλή δημοφιλία μαζί τους, να βάλει στο κάδρο ορισμένους που θα δείξουν και στους άλλους που περιμένουν ότι υπάρχει ελπίδα υπουργοποίησης και για αυτούς αν είναι καλά παιδιά, και να βγάλει από το κάδρο όσους για τον ένα ή τον άλλο λόγο, δικαίως ή αδίκως, «κάηκαν» επικοινωνιακά.   

Και για το έργο, για το αληθινό έργο; Για αυτό μάλλον ούτε λόγος, αφού όπως έλεγε σε μια συνέντευξή τους ένας παλιός κοινοβουλευτικός, ο χρόνος που χρειάζεται για να καταλάβεις τι συμβαίνει σε ένα υπουργείο και πώς (δεν) λειτουργεί, πλησιάζει περίπου το έτος. Σε αυτό τον χρόνο ας προστεθεί και το διάστημα που χρειάζεται για να χαράξει ο εκάστοτε υπουργός στρατηγική, να συνεννοηθεί με το Μαξίμου, να πάρει κανείς αποφάσεις και λοιπά τέτοια. Βάλε και ότι κατά μέσο όρο κάθε κυβέρνηση τετραετίας κάνει περισσότερους από δύο ανασχηματισμούς και έχεις την απάντηση στο ερώτημα περί αποτελεσματικότητας.