Η απόφαση της Κυβέρνησης να διαχωρίσει τα καταστήματα σε covid free και σε καταστήματα μικτής χρήσης, φαίνεται ότι θα έχει περιορισμένη ή ανεπιτυχή εφαρμογή. Δύσκολα κάποιος επιχειρηματίας θα διαλέξει να αποκλείσει τους μη πλήρως εμβολιασμένους, αφού ακόμη και αν έτσι μπορέσει να αξιοποιήσει μεγαλύτερη χωρητικότητα, το πιθανότερο είναι να μην έχει τον κόσμο για να αξιοποιήσει τη δυνατότητα.
Οι ίδιοι οι έλεγχοι δε μου φαίνονται πολύ προβληματικοί. Ποιος θα ελέγχει αν το πιστοποιητικό που έχει ο πελάτης στην κατοχή του ανήκει όντως στον ίδιο; Θα πρέπει να δείχνει ταυτότητα στον σερβιτόρο ή σε κάποιον σεκιουριτά; Μα η διαδικασία του κάθομαι κάπου έχει από τη φύση της μια ξενοιασιά. Αν ο πελάτης νιώσει ότι «περνά από εξετάσεις», απλώς δεν θα πάρει. Ίσως οι τουρίστες να αποτελέσουν μια εξαίρεση.
Το πιθανότερο βέβαια είναι πως την Κυβέρνηση δεν την νοιάζει ουσιαστικά ποιος θα καθίσει σε ποιο μαγαζί. Ας μην κρυβόμαστε: η λήψη μέτρων προστασίας δεν είναι η πρώτη προτεραιότητα τώρα. Πρώτη προτεραιότητα είναι η τουριστική σεζόν και η μεγιστοποίηση των εσόδων από αυτήν. Άρα, δικαιούμαστε νομίζω να εντάξουμε την εξαγγελία στις επικοινωνιακές κινήσεις της Κυβέρνησης. Και με τον όρο επικοινωνιακές εδώ δεν εννοώ (μόνο) αυτό το πάρε- δώσε της επικαιρότητας και την επιδίωξη της δημοφιλίας.
Έχει νόημα να δει η κοινή γνώμη ότι η πολιτεία διαφοροποιεί εν τοις πράγμασι αυτούς που εμβολιάστηκαν από αυτούς που αρνούνται να το κάνουν. Έχει νόημα να δείξει σε όσους δεν θέλουν να εμβολιαστούν ότι η στάση τους δεν επικροτείται. Αυτό είναι κάτι που επιτυγχάνεται με τις εξαγγελίες, ακόμη και αν τελικά αυτές δεν γίνει καν απόπειρα να εφαρμοστούν.