Τι ψηφίσατε κ. Κυμπουρόπουλε;

Πιο πολύ από τον θόρυβο για το ατύχημα με το αυτοκίνητο ασφαλείας της Ντόρας και τις κραυγές που συνδέουν το συμβάν με "πρακτικές της οικογένειας Μητσοτάκη" και μου θυμίζουν εποχές αγνού αυριανισμού, με θορύβησε η πράξη του Στέλιου Κυμπουρόπουλου.

Ο Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας τάχθηκε υπέρ ευρω-ψηφίσματος που εγείρε θέματα «προστασίας του παιδιού από την στιγμή της σύλληψης», κάτι που αντιδιαστέλλεται στο δικαίωμα κάθε γυναίκας να αποφασίζει εκείνη αν θα διακόψει ή όχι μια κύηση.

Η Νέα Δημοκρατία με ανακοίνωσή της πήρε αποστάσεις από την κίνηση Κυμπουρόπουλου, όπως άλλωστε και οι υπόλοιποι ευρωβουλευτές της. 

Η Νέα Δημοκρατία δεν απαλλάσσεται των ευθυνών της κάνοντας μια παρόμοια δήλωση. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι έχουν συνειδητά εγκολπώσει ένα συγκεκριμένο ακροατήριο που ιδεολογικά ανήκει σε πιο δεξιά ρεύματα από αυτό της παλιάς Ν.Δ. Σε αρκετές δε περιπτώσεις ξέρουν πως η Ν.Δ. έγινε η κοινοβουλευτική στέγη ορφανών και παραπλανημένων ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής. Απέναντι σε αυτό της το προφίλ οφείλει να αγωνιστεί η κυβερνώσα παράταξη και αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο. Γιατί όσο και αν θέλει η ηγετική ομάδα του κόμματος να απαλλαγεί από αυτούς, δεν μπορεί παρά μια μέρα να καταλάβει ότι αυτά τα κομμάτια έχουν γίνει σάρκα από τη σάρκα της.           

Ωστόσο υπάρχει και μια διάσταση ευρύτερη από το εάν θα μακροημερεύσει ή όχι ο Στ. Κυμπουρόπουλος στο κυβερνών κόμμα και τι θα γίνει με τους υπερσυντηρητικούς πόλους εντός της ΝΔ: Πώς γίνεται στην ευρωπαϊκή ένωση του 21ου αιώνα να έρχονται τέτοια ζητήματα προς ψηφοφορία; Πώς γίνεται σε ένα πλαίσιο προστασίας των δικαιωμάτων, όπως το ευρωπαϊκό, να προτείνονται βήματα προς τα πίσω;

Άραγε είναι μια υπερσυντηρητική άποψη που δημιουργείται και σε ευρωπαϊκό επίπδο και η οποία εκπροσωπείται και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;  Είναι μια ηχηρή μειοψηφία που επαναφέρει τέτοιου είδους θέματα στην ατζέντα των πολιτικών του μέλλοντος, η οποία πρέπει να κάνει το άλμα προς τα εμπρός;

Ναι, οι δημοκρατίες δεν χάνουν από τις συζητήσεις, αλλά από την απουσία τους. Με την διαφορά ότι καλό θα ήταν αυτές να μην στήνονται στη βάση της αναθεώρησης κεκτημένων, αλλά να προσπαθούν να αποσπάσουν ακόμη περισσότερα.