Οι πολλές απαγορεύσεις βλάπτουν τον απαγορεύοντα

Σε μια δημοκρατικά δομημένη πολιτεία υπάρχουν όρια στις ελευθερίες που έχει κάθε πολίτης, αλλά υπάρχει και όριο στις ελευθερίες που μπορεί κάθε πολίτης να στερηθεί. Η νέα απόφαση της Κυβέρνησης να απαγορεύσει τις συναθροίσεις άνω των 100 ατόμων, στη συγκεκριμένη συγκυρία,  παραβιάζει αυτή τη δεύτερη συνθήκη.

Η εργαλειοποίηση της πανδημίας και των φόβων που αυτή συνεπάγεται για την κοινή γνώμη δεν είναι πρακτική μιας δημοκρατικής κυβέρνησης, αν και φυσικά απέχει αρκετά από το να αρκεί για της προσδώσει τον χαρακτηρισμό της «χουντικής», που είδα να υιοθετείται από το πρωί της Τρίτης, ως επί το πλείστον από ψηφοφόρους του Σύριζα. Από την άλλη ο ισχυρισμός αυτών των τελευταίων ότι σκοπός είναι η ματαίωση της διαμαρτυρίας για τον νόμο περί των Πανεπιστημίων που ετοιμάζεται να περάσει η υπουργεία Κεραμέως, φαίνεται εύλογος.  

Η επίκληση των υγειονομικών μέτρων είναι ξεκάθαρα προσχηματική. Μετατρέπεται δε σε κωμική όταν τη σκεφτεί κανείς σε συνδυασμό με τις ουρές και τους συνωστισμούς στα εμπορικά καταστήματα και τους εμπορικούς δρόμους της Αθήνας που το Σαββατοκύριακο… αναστέναξαν.  

Το δικαίωμα στην διαμαρτυρία δεν είναι απλώς μια αφηρημένη πτυχή του δικαίου. Είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Τυπικά, το να το αναστέλλεις (και μάλιστα χωρίς να είναι η πρώτη φορά τους τελευταίους μήνες) δημιουργεί συνθήκες εκτροπής, τις οποίες πρέπει να δικαιολογήσεις επί λόγων υπέρτερου εθνικού συμφέροντος. Ε, ακόμη και να μπορούσε να αρθρωθεί ένα τέτοιο επιχείρημα από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το να είναι ανοικτά τα εμπορικά καταστήματα έτσι όπως είναι, αυτόματα το ακυρώνει.  

Θυμάστε το ανέκδοτο με την αρκούδα που καρπάζωνε τον λαγό «επειδή δεν φορούσε κράνος» στο δάσος; Τι μας λέει αυτό το ανέκδοτο; Ότι η τέχνη στην εξουσία είναι να την ασκείς με σύνεση και να επιβάλεις όσο λιγότερα μπορείς και αυτά- όσο το δυνατόν- τεκμηριωμένα. Το φιρμάνι- απαγόρευση του Αρχηγού της Αστυνομίας (δηλαδή του Χρυσοχοΐδη) μπορεί εκ πρώτης να είναι αποτελεσματικό, καθώς θα πλήξει πιθανότατα το εκπαιδευτικό συλλαλητήριο που είχε οργανωθεί για την Πέμπτη, αλλά τελικά σπαταλά πολύτιμα «νομίσματα» που καμία κυβέρνηση δεν διαθέτει σε αφθονία.  

Πρόκειται για πολιτικό λάθος που δείχνει κακή επαφή της Κυβέρνησης με την ουσία του ελληνικού Συντάγματος.