Υπέρ η κατά του αιτήματος Κουφοντίνα;

Η «υποστήριξη» που παρείχαν τα μέλη του Σύριζα στα αιτήματα του καταδικασμένου Δημήτρη Κουφοντίνα ξεσήκωσε τον γνωστό χαμό που ξεσηκώνουν οι εν Ελλάδι συζητήσεις για την τρομοκρατία και την 17 Νοέμβρη. Ωστόσο, νομίζω πως έχει περισσότερες από μία αναγνώσεις.

Κατ΄ αρχάς τα πραγματικά περιστατικά: Η απόφαση που απομάκρυνε τον Κουφοντίνα από τις Αγροτικές φυλακές Βόλου όριζε ότι αυτός πρέπει να επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησε για τον Βόλο, δηλαδή στον Κορυδαλλό. Αντί για τον Κορυδαλλό όμως μεταφέρθηκε στις φυλακές Δομοκού. Ο καταδικασθείς ξεκίνησε από τις 8 Ιανουαρίου απεργία πείνας ζητώντας την εφαρμογή των νομίμως ορισθέντων.

Η μία, και κατά τη γνώμη μου η πιο ουσιαστική, είναι η νομική/συνταγματική ανάγνωση. Αυτή που λέει ότι οι νόμοι πρέπει να τηρούνται για όλους τους Έλληνες πολίτες ή τέλος πάντων για όλους τους Έλληνες, ακόμη και αν οι ίδιοι δεν τους σέβονται. Αυτή η συνταγματική αρχή είναι βασική, όσο και αν φαίνεται υπερβολικά γενναιόδωρη. Ο λόγος είναι ότι μέσω αυτής εξασφαλίζεται η καθολική ισχύς του δικαίου στην έννομη τάξη. Σε διαφορετική περίπτωση θα γινόταν χάος με το ποιος και γιατί εξαιρείται και, κυρίως, για το τι σημαίνει η εξαίρεση αυτή σε κάθε περίπτωση και απέναντι σε ποιον εφαρμόζεται.

Εν ολίγοις, κάτι τέτοιο θα συνεπάγονταν κάτι που αντίκειται στην βάση της ύπαρξης του κράτους δικαίου: την καθολική ισχύ των διατάξεων σε όλη την επικράτειά του.

Έχει λοιπόν ξεχωριστή σημασία οι νόμοι και οι διατάξεις να ισχύουν για όλους. Από αυτή την άποψη πιστεύω ότι όλοι λίγο ως πολύ θα πρέπει να ενώσουμε την φωνή μας με τα συριζαίικα στελέχη και αυτό που ζητούν, άσχετα από το πόσο αποτρόπαιες ήταν οι πράξεις Κουφοντίνα. 

Η άλλη ανάγνωση είναι πιο «πολιτική» και αφορά τους όρους με τους οποίους παίζεται το πολιτικό παιχνίδι- και δεν το λέω με την καλή έννοια. Όχι όσοι απλώς ωρύονται «στηρίζετε έναν δολοφόνο;», αλλά οι άλλοι, οι πιο λογικοί θέτουν ένα (κατ΄ επίφαση μόνο) ενδιαφέρον ερώτημα, το οποίο επανέρχεται συχνά πυκνά, παίρνοντας διάφορες μορφές: «Θα λέγαν τα ίδια αν στη θέση Κουφοντίνα ήταν ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής;».

Το ερώτημα σκοπεύει ευθέως στην αξιοπιστία όσων ισχυρίζονται ότι στηρίζουν «για λόγους δικαιοσύνης» τα κατά καιρούς αιτήματα Κουφοντίνα και συλλήβδην ακροασσριστερών. "Αν η δικαιοσύνη σας μάρανε, γιατί δεν υπερασπίζεστε και κόσμο από ακροδεξιούς πολιτικούς χώρους που ίσως βλέπουν τα δικαιώματά τους να καταπατώνται;" μοιάζουν να λένε. Πιθανότατα έχουν δίκιο στο ρητορικό τους ερώτημα. Οι συγκεκριμένοι συριζαίοι, αλλά και πάρα πολύς άλλος κόσμος δεν θα είχε την ίδια «ευαισθησία» για μια ακροδεξιά προσωπικότητα. Άρα δεν δικαιούνται να ισχυρίζοντια ότι μιλούν απο αγάπη για την δικαιοσύνη, αλλά βάσει προσωπικών τους συμπαθειών. Έστω, δεν θα διαφωνήσω.

Αυτό όμως δεν αλλάζει και δεν μπορεί να αλλάξει το ίδιο το περιεχόμενο αυτών που είπαν στον δημόσιο διάλογο. Δηλαδή, αν εγώ επισημάνω την ανάγκη να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες, ενώ την ίδια στιγμή ζω πολυτελώς αυτό που έχω πει θα πάψει να είναι σωστό; Θα πάψει να αποτελεί ανάγκη;

Είναι επικίνδυνο να μπερδεύουμε την ισοπολιτεία με τα παιχνίδια της εξουσίας. Υπάρχει «πολιτικό» σε κάθε νομική υπόθεση, αλλά δεν είναι εκεί.