Εννοείται με Αντετοκούνμπο η αφίσα των 200 ετών!
Η επιλογή του ΓΙάννη Αντετοκούνμπο για την "αφίσα" του εορτασμού των 200 χρόνων από το 1821 μου φαίνεται ιδανική.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Προ ημερών κυκλοφόρησε μια φωτογραφία- banner για το 1821, επιμελημένη από την επιτροπή για τον εορτασμό των 200 ετών από την κήρυξη της ελληνικής ανεξαρτησίας. Μεταξύ άλλων διάσημων προσωπικοτήτων, εικονιζόταν και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με εμφάνιση της μπασκετικής εθνικής Ελλάδας. Μάλιστα ο Γιάννης ήταν ο τελευταίος στην σειρά των εικονιζομένων, η οποία ξεκινούσε με τα αρχαία μας κλέη.
Ακούγοντας, όχι μόνο τον ανεκδιήγητο Τσάρτα, αλλά και άλλους να διαμαρτύρονται για την επιλογή Αντετοκούνμπο και όχι κάποιου άλλου σημαντικού Έλληνα για τη θέση αυτή σκεφτόμουν το νόημα του ετήσιου εορτασμού, όπως είχε τεθεί από τον Πρωθυπουργό και όπως, φαντάζομαι, είναι λίγο ως πολύ και η λογική της Επιτροπής.
Περίπου λοιπόν πέρσι τέτοια εποχή, οι κατευθυντήριες γραμμές του έργου της Επιτροπής είχαν περιγραφεί ως μια προσπάθεια για να «επαναλανσάρουμε» την Ελλάδα στον 21ο αιώνα. Η συγκεκριμένη πρόθεση μάλιστα είχε δεχθεί και κριτική στη βάση του ότι «μια χώρα δεν είναι προϊόν», «το ζητούμενο δεν είναι το μάρκετινγκ» και λοιπά τέτοια. Τούτων δοθέντων, θεωρώ την επιλογή Αντετοκούνμπο ιδανική- πολύ καλύτερη από εκείνη κάποιου ψαγμένου καλλιτέχνη ή κάποιος ακαδημαϊκού από εκείνους που και εντός συνόρων ο περισσότερος κόσμος θα ρωτούσε με γνήσια απορία «ποιος είναι αυτός ρε συ;».
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι σήμερα ο πιο αναγνωρίσιμος έλληνες επί γης, ακόμη και αν αυτό δεν συμβαίνει για τους πιο πνευματικούς λόγους (που θεωρούμε ότι ταιριάζουν στο προφίλ μας ως έθνους), αλλά χάρη στην δύναμη ενός star system που κατασκευάζει υπερ-αθλητές και φροντίζει στη συνέχεια να τους αξιοποιήσει εμπορικά. That’ s the name of the game όμως, και αυτό ισχύει και για την εγχώρια περίπτωση.
Ο λόγος που συμφωνώ με την επιλογή Αντετοκούνμπο είναι ότι μου φαίνονται λογικοί οι στόχοι της Επιτροπής μια που δεν μπορώ να φανταστώ μια «εθνική κατασκευή» να εξυπηρετεί κάτι ευγενέστερο από κάποιου είδους μάρκετινγκ. Καλύτερα μάλιστα να είναι μάρκετινγκ για να έρχονται τουρίστες- που λέει ο λόγος- παρά για να αναπαράγει αυτοεικόνες ηρωισμού και ανωτερότητας της ελληνικής φυλής.
Γνώμημου.
Ακούγοντας, όχι μόνο τον ανεκδιήγητο Τσάρτα, αλλά και άλλους να διαμαρτύρονται για την επιλογή Αντετοκούνμπο και όχι κάποιου άλλου σημαντικού Έλληνα για τη θέση αυτή σκεφτόμουν το νόημα του ετήσιου εορτασμού, όπως είχε τεθεί από τον Πρωθυπουργό και όπως, φαντάζομαι, είναι λίγο ως πολύ και η λογική της Επιτροπής.
Περίπου λοιπόν πέρσι τέτοια εποχή, οι κατευθυντήριες γραμμές του έργου της Επιτροπής είχαν περιγραφεί ως μια προσπάθεια για να «επαναλανσάρουμε» την Ελλάδα στον 21ο αιώνα. Η συγκεκριμένη πρόθεση μάλιστα είχε δεχθεί και κριτική στη βάση του ότι «μια χώρα δεν είναι προϊόν», «το ζητούμενο δεν είναι το μάρκετινγκ» και λοιπά τέτοια. Τούτων δοθέντων, θεωρώ την επιλογή Αντετοκούνμπο ιδανική- πολύ καλύτερη από εκείνη κάποιου ψαγμένου καλλιτέχνη ή κάποιος ακαδημαϊκού από εκείνους που και εντός συνόρων ο περισσότερος κόσμος θα ρωτούσε με γνήσια απορία «ποιος είναι αυτός ρε συ;».
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι σήμερα ο πιο αναγνωρίσιμος έλληνες επί γης, ακόμη και αν αυτό δεν συμβαίνει για τους πιο πνευματικούς λόγους (που θεωρούμε ότι ταιριάζουν στο προφίλ μας ως έθνους), αλλά χάρη στην δύναμη ενός star system που κατασκευάζει υπερ-αθλητές και φροντίζει στη συνέχεια να τους αξιοποιήσει εμπορικά. That’ s the name of the game όμως, και αυτό ισχύει και για την εγχώρια περίπτωση.
Ο λόγος που συμφωνώ με την επιλογή Αντετοκούνμπο είναι ότι μου φαίνονται λογικοί οι στόχοι της Επιτροπής μια που δεν μπορώ να φανταστώ μια «εθνική κατασκευή» να εξυπηρετεί κάτι ευγενέστερο από κάποιου είδους μάρκετινγκ. Καλύτερα μάλιστα να είναι μάρκετινγκ για να έρχονται τουρίστες- που λέει ο λόγος- παρά για να αναπαράγει αυτοεικόνες ηρωισμού και ανωτερότητας της ελληνικής φυλής.
Γνώμημου.
