Ρε, το άτιμο το 2020

Δεν ήταν "κακό" το 2020, όπως δεν ήταν καλό, ας πούμε, το 2019. Οι χρονιές δεν έχουν χαρακτήρα και τα πράγματα δεν "τυχαίνουν".
Ρε, το άτιμο το 2020
Το πιο προσφιλές αστείο του λαϊκού μας πολιτισμού κατά τους τελευταίους μήνες είναι να σιχτιρίζει το 2020, «την χρονιά που συνέβησαν όλα τα κακά» και που μέχρι να τελειώσει «ποιος ξέρει τι άλλο μπορεί να γίνει;».

Μολονότι εύπεπτη, η κριτική είναι αφελής. Δεν εννοώ φυσικά ότι κάποιος από τους αναπαράγοντες το «αστείο» θεωρεί ότι κρίνεται στα αλήθεια η χρονιά. Ωστόσο οι μαζικές… ομοθυμίες έχουν κάτι αποπροσανατολιστικό σε σχέση με την στάση μας έναντι στα γεγονότα. Με άλλα λογια, πες πες τελικά αρχίζουμε να υιοθετούμε αυτά που λένε τα αστεία μας. 

Όλα είναι θέμα οπτικής, αλλά και αθροισμάτων που επιλέγει κανείς να κάνει. Αν, επί παραδείγματι, δεν επιχειρούσαμε να αθροίσουμε το χρονικό διάστημα από τον περασμένο Ιανουάριο μέχρι το επικείμενο τέλος του Δεκεμβρίου, αλλά την σεζόν Σεπτέμβριος 2019- Μάιος 2020 δεν θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε επίσης διάφορα κακά που μάς χτύπησαν αλύπητα; Αν μάλιστα θέλαμε να είναι πραγματικά τραγικά τα όσα μας συμβαίνουν, δεν θα είχαμε παρά να ανθολογήσουμε αρνητικά γεγονότα από όλο τον κόσμο και να τα βάλουμε δίπλα στα ήδη γνωστά βάσανα. Ουδέν ευκολότερον. Πάντα υπάρχουν δυσάρεστα και εξαιρετικά δυσάρεστα γεγονότα,  απλώς όταν δεν είμαστε σε τέτοια διάθεση τείνουμε να τα αγνοούμε. Ποια είναι «αυτή η διάθεση», όμως;   

Η ευχαρίστηση που βρίσκουμε στην περιγραφή των πραγμάτων ως «πάρα πολύ τραγικά» έχει από πίσω της μια ηδονική αυτοαναφορικότητα. Σε ΕΜΑΣ έτυχαν όλα αυτά, «Ωχ, τι πάθαμε ΕΜΕΙΣ», «πόσο διαφέρουμε που ζούμε στο ανεπανάληπτο και μοναδικά τραγικό ΤΩΡΑ!» και διάφορα άλλα τέτοια που νιώθουμε ότι μας δίνουν υπόσταση και μας εξαιρούν πρόσκαιρα από την συνθλιπτική δύναμη της Ιστορίας. Αυτή όμως η δύναμη είναι απί τις λίγες απτές πραγματικότητες και πρέπει αυτό να το έχουμε υπόψη μας, αν θέλουμε να μην απειληθεί η ευθυκρισία μας. 

Το 2020 εμφανίστηκε μια πρωτόγνωρη απειλή για την ανθρωπότητα, η οποία άλλαξε τις ζωές όλων μας και κυρίως ημών των «εχόντων», του "Πρώτου κόσμου". Ο αριθμός των υπόλοιπων βασάνων του κόσμου παραμένει υψηλός, όπως πάντας. Για όποιον βέβαια ενδιαφέρεται. Ψιλομεταφυσική ή μεταφυσική δεν χωρά.     

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v