Η μάχη του εμβολίου ή "συνομωσιολάγνοι vs ηθικής"

Η επόμενη μεγάλη μάχη στην αρένα των… social media θα γίνει για το εμβόλιο και θα είναι σκληρή. Θα περιλαμβάνει αφενός την φοβία που βιώσαμε και βιώνουμε ως κοινωνία και αφετέρου την χαρά του συνομωσιολόγου. Με τι χαίρεται ο συνομωσιολόγος; Με πράγματα μεγάλης κλίμακας που κατά την γνώμη του συντονίζουν αόρατα και πανίσχυρα χέρια. Του Μπιλ Γκέητς, της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, του διεθνούς Σιωνισμού, των Ιλουμινάτι και πάει κλαίγοντας, που έλεγε και ο μακαρίτης ο Πανούσης.

Το εμβόλιο λοιπόν, το οποίο θα χορηγηθεί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης ταιριάζει ταμάμ στο κυνήγι μαγισσών που καταλαμβάνει σαν πάθος ημιαμόρφωτους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο- φυσικά και στην πατρίδα μας.

Δεν εννοώ ότι όποιος αρνηθεί να κάνει το εμβόλιο είναι ημιαμόρφωτος. Εξαρατάται από την βάση στην οποία το αρνείται. Αν δεν το αρνείται επειδή «έχει τσιπάκι» και λοιπά τέτοια ψεκασμένα, υπάρχει κάποιο πεδίο συνεννόησης του αρνητή με την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Ο αρνητής που δεν πάσχει από μανία καταδίωξης μπορεί να μην θέλει να κάνει το εμβόλιο για διάφορους λόγους: έχει ίσως επιφυλάξεις απέναντι στην δυτική ιατρική ή ανησυχεί με το κατεπείγον της ανακάλυψης του εμβολίου και τις τυχόν ελλιπείς δοκιμές για παρενέργειες.

Το δικαίωμα κάθε ενός από εμάς να αποφασίσει αν θα πάρει ή όχι ένα φάρμακο είναι αναμφισβήτητο. Άλλωστε δεν υπάρχει φάρμακο χωρίς τοξικότητα και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να συνυπολογιστεί. Το βασικό επιχείρημα για να πειστούν αυτοί οι έλλογοι αρνητές και αυτό είναι κατά την γνώμη μου το πεδίο όπου θα γίνουν οι πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις, είναι αυτό της ηθικής ευθύνης.

Είναι η ευθύνη να περιοριστεί η διάδοση και να προστατευτούν έτσι ζωές που μπορεί να χαθούν μέχρι να χορηγηθεί σε όλους το εμβόλιο. Δεν υπάρχει άλλο επιχείρημα. Ας σκεφτούμε όλοι για όλους και όχι ο καθένας για τον εαυτό του. Αυτή θα είναι η δική μας νίκη, και η νίκη της κοινωνίας μας απέναντι στην πανδημία.