Εδώ ο Παππάς; Εκει ο Παππάς;

Η κατά τα φαινόμενα διαφυγή του χρυσαυγίτη καταδικασθέντος Χρήστου Παππά είναι ανόητο να θεωρήσουμε ότι δείχνει την υποτιθέμενη βούληση της ελληνικής αστυνομίας να μην οδηγηθούν τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης στη φυλακή.

Αυτό που δείχνει όμως είναι μια ξεκάθαρη αναποτελεσματικότητα του αρμόδιου υπουργείου να συνδράμει την απονομή της δικαιοσύνης όπως προβλέπεται. Μα, άκουσα την ηγεσία του υπουργείου να απολογείται, η αστυνομία δεν παρακολουθεί τους πολίτες- η αντιπολίτευση μας ζητάει να είχαμε κάνει κάτι παράνομο;

Θα ήμουν παραπάνω από πρόθυμος να δεχθώ τα επιχειρήματα της πλευράς Χρυσοχοΐδη αν είχε αυτό που καταχρηστικά θα λέγαμε… «λευκό ποινικό μητρώο». Αν δηλαδή η αστυνομία επί των ημερών του δεν νοιαζόταν πρωτίστως να επιβάλει την τάξη, όπως την αντιλαμβάνεται ο κ. υπουργός και αρκετοί από τους ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος, αλλά έδειχνε ενδιαφέρον για την «προστασία του πολίτη» και των δικαιωμάτων του.

Οι περιπτώσεις όμως που η αστυνομία υπερέβη τα όρια στο διάστημα αυτό της υπουργίας Χρυσοχοΐδη δεν είναι λίγες. Η εικόνα ας πούμε που μου έρχεται πιο εύκολα στο μυαλό είναι η πρόσφατη των 14χρονων συλληφθέντων στους οποίους πουλούσαν μαγκιά οι άνδρες των ΜΑΤ. Και τι θα πει αυτό; θα ρωτήσει ο καλοπροαίρετος πολίτης. Επειδή γίνονται κάποια λάθη πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερα;

Όχι, ασφαλώς. Τα δικαιώματα του χρυσαυγίτη Παππά, το συνταγματικό του δικαίωμα να μην παρακολουθείται και να έχει την ιδιωτικότητά του δεν θα ζητούσε κανείς να παραβιαστεί, ακόμη και αν πρόκειται για μέλος συμμορίας δολοφόνων. Εκείνο που μπορεί ο καθένας να κάνει και πιστεύω ότι πρέπει, είναι να κρίνει τόσο τον τρόπο που λειτουργεί το υπουργείο Προστασίας του πολίτη, όσο και τις απαντήσεις που δίνει η ηγεσία του. Να τις αξιολογεί και να σχηματίζει άποψη.