Ο μεγάλος περίπατος του Κώστα
Ποιες μελέτες έδειξαν ότι ο "μεγάλος περίπατος" είναι κάτι που μπορεί να συμβεί χωρίς να κάνει μεγαλύτερο κακό από ό,τι καλό;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Αν διαβάσει κανείς χρονικογραφήματα παλαιότερων δεκαετιών, και άρθρα γνώμης δημοσιευμένα σε εφημερίδες της εποχής- ειδικά των αρχών του 20ου αιώνα όταν η Αθήνα δημιουργούνταν -παρατηρεί εύκολα το πόσες αντιδράσεις υπήρχαν σε κάθε αλλαγή, είτε αυτή είχε σκοπό την αναβάθμιση της ζωής στην πρωτεύουσα, είτε κάποια εντατικοποίηση της οικονομικής εκμετάλλευσης.
Το ξεβόλεμα κανείς δεν το θέλει και, αν δεν έχει και εμπιστοσύνη στο κράτος του, δεν το θέλει ακόμη περισσότερο γιατί θεωρεί πως «9 φορές στις 10 είναι για κακό», που τραγουδούσε και ο Λουκιανός, Ο μεγάλος περίπατος που εξήγγειλε η δημοτική αρχή και ο οποίος άρχισε ήδη να εφαρμόζεται πιλοτικά φέρνει μια ουσιαστική αλλαγή στο κέντρο της πρωτεύουσας μειώνοντας σημαντικά τον χώρο μετακίνησης των οχημάτων και δυσκολεύοντας την πρόσβαση των κατόχων ΙΧ στο κέντρο, και κάνοντας την πόλη φιλικότερη στο περιβάλλον.
Ως μεγάλο ξεβόλεμα λοιπόν, δεν είναι περίεργο να αντιμετωπίζει αντιδράσεις. Οι ίδιες όμως οι αντιδράσεις δεν είναι πάντα το ίδιο βάσιμες. Και εδώ είναι που μπορεί κανείς να συζητήσει το τι χάνουν και με ποιους όρους οι κάτοικοι της πρωτεύουσας.
Οι ιδέες για λιγότερα αυτοκίνητα στο κέντρο δεν έλειπαν ποτέ. Το διαχρονικό πρόβλημα της πρωτεύουσας ωστόσο ήταν η ισχνή συγκοινωνιακή κάλυψη ακόμη και του κέντρου, που καθιστούσε προβληματική την υποκατάσταση του Ι.Χ. και του ταξί. Τα τελευταία δε χρόνια της οικονομικής κρίσης η συχνότητα των δρομολογίων λεωφορείων τρόλεϋ και συρμών του Μετρό αραίωσε σημαντικά αυξάνοντας το βάρος για όσους κυκλοφορούν αποκλειστικά με αυτά. Αυτό όμως δεν είναι απλώς διαδικαστικό. Η απόφαση για το πόσα κονδύλια θα δίνονται ώστε να έχουμε μεγάλη πυκνότητα δρομολογίων είναι πολιτική και όχι διοικητική.
Πέρα από αυτό το καίριο σημείο όμως, έξαλλοι είναι πολλοί από όσους δουλεύον στο κέντρο που βλέπουν τον χρόνο και τον κόπο που απαιτείται για να φτάσουν στη δουλειά τους να αυξάνεται εν μία νυκτί, λόγω μποτιλιαρισμάτων, υπερφόρτωσης των στενών πια λεωφόρων και λοιπά τέτοια. Αλήθεια, τι μελέτες για την κυκλοφορία και πως αυτή θα αλλάξει είχε στα χέρια του το επιτελείο Μπακογιάννη και προχώρησε στην ενεργοποίηση του σχεδίου; Τι του είπαν οι πολεοδόμοι που ρώτησε για το τι θα σημάνει αυτό για τους κατοίκους; Ποια μέτρα πάρθηκαν ή θα παρθούν για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα;
Νομίζω ότι αυτά είναι στοιχεία που πρέπει να κοινοποιηθούν για να ένας διάλογος αναφορικά με τις αλλαγές. Εκ των υστέρων θα μου πείτε; Ίσως εκ των υστέρων, όταν έχει ήδη ξεκινήσει μια πειραματική εφαρμογή να είναι πιο εύκολο να συζητήσουμε και να καταλήξουμε σε κάτι πρακτέο. Ίσως και να διαπιστώσουμε ότι τα σχέδια αυτά είναι ανεφάρμοστα χωρίς πρόνοια για τα χαμηλότερα στρώματα των Αθηναίων. Αλλά μην προχωράμε με το "κάπως θα τα καταφέρουν".
Το ξεβόλεμα κανείς δεν το θέλει και, αν δεν έχει και εμπιστοσύνη στο κράτος του, δεν το θέλει ακόμη περισσότερο γιατί θεωρεί πως «9 φορές στις 10 είναι για κακό», που τραγουδούσε και ο Λουκιανός, Ο μεγάλος περίπατος που εξήγγειλε η δημοτική αρχή και ο οποίος άρχισε ήδη να εφαρμόζεται πιλοτικά φέρνει μια ουσιαστική αλλαγή στο κέντρο της πρωτεύουσας μειώνοντας σημαντικά τον χώρο μετακίνησης των οχημάτων και δυσκολεύοντας την πρόσβαση των κατόχων ΙΧ στο κέντρο, και κάνοντας την πόλη φιλικότερη στο περιβάλλον.
Ως μεγάλο ξεβόλεμα λοιπόν, δεν είναι περίεργο να αντιμετωπίζει αντιδράσεις. Οι ίδιες όμως οι αντιδράσεις δεν είναι πάντα το ίδιο βάσιμες. Και εδώ είναι που μπορεί κανείς να συζητήσει το τι χάνουν και με ποιους όρους οι κάτοικοι της πρωτεύουσας.
Οι ιδέες για λιγότερα αυτοκίνητα στο κέντρο δεν έλειπαν ποτέ. Το διαχρονικό πρόβλημα της πρωτεύουσας ωστόσο ήταν η ισχνή συγκοινωνιακή κάλυψη ακόμη και του κέντρου, που καθιστούσε προβληματική την υποκατάσταση του Ι.Χ. και του ταξί. Τα τελευταία δε χρόνια της οικονομικής κρίσης η συχνότητα των δρομολογίων λεωφορείων τρόλεϋ και συρμών του Μετρό αραίωσε σημαντικά αυξάνοντας το βάρος για όσους κυκλοφορούν αποκλειστικά με αυτά. Αυτό όμως δεν είναι απλώς διαδικαστικό. Η απόφαση για το πόσα κονδύλια θα δίνονται ώστε να έχουμε μεγάλη πυκνότητα δρομολογίων είναι πολιτική και όχι διοικητική.
Πέρα από αυτό το καίριο σημείο όμως, έξαλλοι είναι πολλοί από όσους δουλεύον στο κέντρο που βλέπουν τον χρόνο και τον κόπο που απαιτείται για να φτάσουν στη δουλειά τους να αυξάνεται εν μία νυκτί, λόγω μποτιλιαρισμάτων, υπερφόρτωσης των στενών πια λεωφόρων και λοιπά τέτοια. Αλήθεια, τι μελέτες για την κυκλοφορία και πως αυτή θα αλλάξει είχε στα χέρια του το επιτελείο Μπακογιάννη και προχώρησε στην ενεργοποίηση του σχεδίου; Τι του είπαν οι πολεοδόμοι που ρώτησε για το τι θα σημάνει αυτό για τους κατοίκους; Ποια μέτρα πάρθηκαν ή θα παρθούν για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα;
Νομίζω ότι αυτά είναι στοιχεία που πρέπει να κοινοποιηθούν για να ένας διάλογος αναφορικά με τις αλλαγές. Εκ των υστέρων θα μου πείτε; Ίσως εκ των υστέρων, όταν έχει ήδη ξεκινήσει μια πειραματική εφαρμογή να είναι πιο εύκολο να συζητήσουμε και να καταλήξουμε σε κάτι πρακτέο. Ίσως και να διαπιστώσουμε ότι τα σχέδια αυτά είναι ανεφάρμοστα χωρίς πρόνοια για τα χαμηλότερα στρώματα των Αθηναίων. Αλλά μην προχωράμε με το "κάπως θα τα καταφέρουν".
