ΑΠΟΨΕΙΣ

Αντί να ασκεί την κριτική της από απόσταση ασφαλείας, η ελληνική αριστερά φαίνεται να τσαλαβουτά στη λάσπη του δικομματισμού και στις μεθόδους του.  Στόχος- τι άλλο;- η μεγιστοποίηση της εκλογικής δύναμης. Το μόνο που μετράει, ε;     

Για "προσβολή των Θείων και της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας" δικάζονται, λέει, οι συντελεστές της θεατρικής παράστασης "Εγώ είμαι το θείο βρέφος". Εκπλήσσεστε; Ούτε εγώ. Αυτό ακριβώς με προβληματίζει.

Πριν από λίγα βράδια, κάηκα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου, διαβάζοντας τη συζήτηση δι' αλληλογραφίας ενός αμερικανού δημοσιογράφου κι ενός καθηγητή θεολογίας γύρω απ' την 11η Σεπτέμβρη. Ο εν λόγω καθηγητής είναι από 'κείνους που έχουν γράψει δεκάδες βιβλία (απ' τον καναπέ τους φυσικά) γύρω απ' τα ψέματα που μας έχουν πει και το πώς όλα δείχνουν δουλειά εκ των έσω.

"Θα κάνουμε κι εμείς έναν ανασχηματισμό" είπε, σε μια παράσταση, ο Τζιμάκος. "Γιάννη, από τα ντραμς πήγαινε στο σαξόφωνο". Τρελά γέλια στο κοινό. Αυτά βλέπει ο Πρωθυπουργός και σου λέει, θα αφήσω αυτόν να μου κλέβει τη δόξα; Μπορώ κι εγώ να κάνω αστείο ανασχηματισμό. Και τον κάνει.

Α, ρε Γκάντι... Όταν έλεγες ότι το οφθαλμός αντί οφθαλμού θα μας τυφλώσει όλους, κάποιοι δεν άκουγαν. Και κάποιοι άλλοι δεν ήθελαν να ακούσουν. Γιατί δεν τους συνέφερε. Γιατί αυτός που θα μείνει μονόφθαλμος θα κυβερνήσει. Κι αυτό είναι το ζητούμενο.