Η εξέλιξη δεν σταματά επειδή ορισμένοι ρομαντικοί το θέλουμε ή έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Αυτοί που αντιστέκονται στην εξέλιξη όμως δεν μπορούν να θεωρούν εαυτούς πρωτοπόρους και "ριζοσπάστες".Δεν γίνεται, τι να κάνουμε;
ΟΝίκος Ζαχαριάδης αποκαταστάθηκε από το ΚΚΕ που επανήλθε δικαιώνοντας τη στάση του ιστορικού ηγέτη του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Τον έβαλε και στο πλευρό του Στάλιν προς την μνήμη του οποίου το Κόμμα έχει επίσης εκφράσει την εκτίμησή του. Να φανταστώ ότι τύποι όπως ο Μπελογιάννης και Πλουμπίδης παραμένουν "πράκτορες";
…Είναι για τους γενναίους. Αυτούς που δεν διστάζουν να πουλήσουν μέρος της ακίνητης περιουσίας τους, προκειμένου να πληρώσουν τη νέα έκτακτη εισφορά, αλλά που αναγνωρίζουν πως, αν δεν τα καταφέρουν, μπορεί να καταλήξουν στη φυλακή. Έστω και αν αυτός που θα τους συλλάβει είναι εξίσου αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Ο υιός Παπανδρέου, ο Ανδρέας με τ΄όνομα, πρωταγωνιστεί σε δημοσίευμα του κυριακάτικου Βήματος που οι κακεντρεχείς θα πουν ότι παραγγέλθηκε άνωθεν. Εμ, επιμένουν, κάπως πρέπει να πλασαριστεί και το παιδί στο επάγγελμα, πως θα γίνει; Εσύ μην τους ακούς, αναγνώστη μου. Άκου τα όσα λέει ο Jr για τον καημένο τον πατέρα του που μοχθεί για τη χώρα.
Λίγο πριν το τέλος του καλοκαιριού είδα και το “The Children's Hour” του Γουίλιαμ Γουάιλερ, μια ταινία που ίσως να ήταν τολμηρή για την εποχή της (1961), σκεφτείτε όμως πόσο τολμηρό ήταν το θεατρικό του 1934 (The Children's Hour, Λίλιαν Χέλμαν) στο οποίο βασίστηκε το σενάριο.
Οι κοινωνικές ομάδες αλληλοσπαράσσονται,η αριστερά ελπίζει στην ανύπαρκτη κοινωνική αλληλεγγύη και ο Ιοβόλος αναζητά το "ανθρώπινο πρόσωπο (στον σοσιαλισμό ή στον καπιταλισμό; Δεν θυμάμαι πια)" που τα κόμματα εξουσίας φροντίζουν να υπόσχονται.
