Τρεις σούπερ ιδέες για σπιτικό mac’n’cheese

της Αγάπης Μαργετίδη

Χρόνια το έλεγα και το ποθούσα διακαώς. Ήθελα να μοιράζομαι την αγάπη μου για τα βιβλία πέρα από τις by the way συζητήσεις μεταξύ τυρού και αχλαδίου. Πέρα από τις τετ-α-τετ τυχαίες κουβέντες. Όμως μόνο στα λόγια και τις καλές προθέσεις είχα μείνει, όταν πριν λίγους μήνες η παιδική μου φίλη Νόρα με πρόλαβε και πέρασε στην πράξη, αναλαμβάνοντας λαμπρή πρωτοβουλία. Έτσι γεννήθηκε η μικρή μας λέσχη ανάγνωσης, όμορφη, αβίαστη, άκρως διασκεδαστική και καθόλου σοβαροφανής.

Περνάμε υπέροχα, ταξιδεύουμε σε απίθανα μέρη, νοερά προς ώρας, σε άλλους κόσμους και μακρινά σύμπαντα. Συνομιλούμε με τρομερούς ανθρώπους που μας διηγούνται αλλοπρόσαλλα και απίστευτα γεγονότα. Οι ζωές των άλλων, συναρπαστικές, μοναχικές, θλιβερές, παθιασμένες ή απόλυτα βαρετές. Άλλες τις ζηλεύουμε, άλλες τις ονειρευόμαστε, κάποιες μας απωθούν. Συμπονούμε, συμπάσχουμε, μισούμε και αγαπάμε. Αφουγκραζόμαστε, παραμονεύουμε, τρομάζουμε, κλαίμε και γελάμε.

Και τι άλλο κάνουμε; Τρώμε βεβαίως και πίνουμε, εξυπακούεται! Λίγες μέρες πριν την τελευταία μας μάζωξη, η Νόρα και η Άσπα με είχαν παρακαλέσει να τους φέρω και μία συνταγή για το κατ’ εξοχήν panamerican comfort food, το macaroni and cheese, ή χαϊδευτικά mac’n’cheese. Δεν τρελαίνομαι για το φαγητό αυτό, γιατί δεν αγαπώ τα λιωμένα τυριά. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα γιατί δεν χαλάω χατίρια εγώ. Mac’n’cheese θέλουν τα κορίτσια; Έφτασε!

Σιγά που θα έκανα μόνο ένα, η πληθωρικότητά μου δεν το επιτρέπει. Κι έτσι κάναμε τρεις δοκιμές. Οι πρώτες δύο είναι κλασσικές, ενώ η τρίτη, με ιδέα της υπογράφουσας, απέκτησε ελληνικά χρώματα. Ορίστε, διαλέξτε και πάρτε:

Mac’n’cheese με μπεσαμέλ και μουστάρδα

Για 6 άτομα. Βράζουμε σε άφθονο αλατισμένο νερό 500 γρ. rigatoni μέχρι να μαλακώσουν λίγο (βλ. tips), σουρώνουμε και βουτυρώνουμε ελαφρά για να μην κολλήσουν. Ετοιμάζουμε μία μπεσαμέλ με ½ φλ. τσ. φρέσκο βούτυρο, 6 κ.σ. αλεύρι και 5 φλ. τσ. γάλα (ή 4 φλ. γάλα και 1 φλ. κρέμα γάλακτος). Πιπερώνουμε, αρωματίζουμε με λίγο μοσχοκάρυδο και προσθέτουμε 1-2 κ.σ. μουστάρδα της αρεσκείας μας. Μόλις η μπεσαμέλ κρυώσει λίγο, προσθέτουμε 6 φλ. τσ. ώριμο και πικάντικο τριμμένο cheddar και ½ φλ. τσ. τριμμένη παρμεζάνα. Για το αλάτι δοκιμάζουμε στο τέλος λόγω των τυριών κι αν πραγματικά χρειάζεται, προσθέτουμε λίγο. Ανακατεύουμε τα ζυμαρικά με τη μπεσαμέλ και τα στρώνουμε σε ελαφρώς βουτυρωμένο πυρίμαχο σκεύος. Πασπαλίζουμε με λίγη παρμεζάνα ακόμη. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για περίπου 30΄, μέχρι να ροδοκοκκινίσει η επιφάνεια.

Mac’n’cheese με τέσσερα τυριά και τραγανή κρούστα

Για 6 άτομα. Βράζουμε σε άφθονο αλατισμένο νερό 500 γρ. fusilli μέχρι να μαλακώσουν λίγο (βλ. tips), σουρώνουμε και βουτυρώνουμε ελαφρά για να μην κολλήσουν. Όση ώρα βράζουν τα μακαρόνια, φρυγανίζουμε 2 χοντρές φέτες μπαγιάτικου ψωμιού και μόλις κρυώσουν τα κάνουμε χοντρουλά ψίχουλα στο multi με διαδοχικές απότομες κινήσεις. Τα ανακατεύουμε με λίγη τριμμένη παρμεζάνα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Αφήνουμε στην άκρη. Σε ένα μπολ χτυπάμε 3 αυγά και προσθέτουμε 200 γρ. ώριμο brie (μόνο το εσωτερικό μαλακό μέρος), 200 γρ. gorgonzola, 200 γρ. mascarpone και 100 γρ. τριμμένη παρμεζάνα. Πιπερώνουμε και ανακατεύουμε. Δοκιμάζουμε για το αλάτι στο τέλος λόγω των τυριών και αν είναι απαραίτητο, προσθέτουμε λίγο. Ενώνουμε τα ζυμαρικά με το μίγμα των τυριών και τα στρώνουμε σε ελαφρώς βουτυρωμένο πυρίμαχο σκεύος. Από πάνω βάζουμε τα ψίχουλα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για περίπου 30΄, μέχρι να ροδοκοκκινίσει η επιφάνεια.

Mac’n’cheese made in Greece

Για 6 άτομα. Σ’αυτή την παραλλαγή τα ζυμαρικά ψήνονται κατ’ ευθείαν στον φούρνο, χωρίς να τα προβράσουμε. Ετοιμάζουμε το μίγμα των τυριών: λιώνουμε στο blender 2 φλ. τσ. φέτα, 200 γρ. ώριμο τριμμένο κασέρι και 4 φλ. τσ. γάλα. Προσθέτουμε λίγο αλάτι (εδώ το χρειαζόμαστε οπωσδήποτε γιατί δεν έχουμε βράσει τα μακαρόνια), μαύρο πιπέρι και προαιρετικά κάτι καυτερό, όπως πάπρικα ή chili. Ανακατεύουμε το μίγμα με 500 γρ. σιουφιχτά μακαρόνια και στρώνουμε σε ελαφρώς βουτυρωμένο πυρίμαχο σκεύος. Ta ζυμαρικά πρέπει να σκεπάζονται εντελώς, εάν όχι, προσθέστε λίγο ακόμη γάλα. Σκεπάζουμε σφιχτά με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για 30΄. Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο, πασπαλίζουμε με 50 γρ. τριμμένο κασέρι και ψήνουμε για άλλα 30΄, μέχρι να ροδοκοκκινίσει η επιφάνεια.

Tips
-Μπορείτε να διαλέξετε όποια κοντά ζυμαρικά σας αρέσουν, μπορείτε να βάλετε ζυμαρικά ολικής άλεσης ή από αλεύρι ζέας. Τα ψίχουλα επίσης της κρούστας της δεύτερης συνταγής, μπορούν να γίνουν από οποιοδήποτε ψωμί σας αρέσει. Εγώ επέλεξα ψωμί από αλεύρι ζέας που και πιο υγιεινό είναι, και σίγουρα πιο νόστιμο. Μην βάλετε έτοιμη τριμμένη φρυγανιά, κρίμα είναι.
-Στις δύο πρώτες συνταγές, που τα ζυμαρικά προβράζονται, προσέξτε πολύ να μείνουν σχεδόν άβραστα. Θέλουμε μόνο να μαλακώσουν γιατί θα ψηθούν και στον φούρνο.
-Η μεγαλύτερη δεξιοτεχνία που απαιτείται, είναι στο να είναι ροδοκόκκινη η επιφάνεια αλλά κρεμμώδες το εσωτερικό. Γι’ αυτό μην τα παραψήσετε: Όταν δείτε ότι πήραν ωραίο χρώμα, βγάλτε τα από τον φούρνο και απολαύστε τα αμέσως.
-Εάν περισσέψουν, για να φαγωθούν ευχάριστα την επομένη, αραιώστε τα με λίγο γάλα και ζεστάνετέ τα στον φούρνο, σκεπασμένα αρχικά με αλουμινόχαρτο, σε χαμηλή θερμοκρασία (100ο C). Μόλις ζεσταθούν μέχρι μέσα, πασπαλίστε τα με λίγο έξτρα τριμμένο τυρί και δώστε τους ένα τελευταίο ζέσταμα, ξεσκέπαστα, σε υψηλή θερμοκρασία (180ο C) για 10΄ περίπου. Εξαίρεση αποτελεί η συνταγή με την κρούστα που δεν γίνεται να την πειράξουμε γιατί θα πανιάσει. Αναγκαστικά, θα τα φάτε ολίγον τι ξεραμένα, όμως αν πεινάει κανείς, σιγά που θα πτοηθεί!
-Τα τυριά που σας προτείνω είναι ενδεικτικά και ταιριάζουν στο δικό μου γούστο. Κάνετε τους δικούς σας συνδυασμούς, με μία μόνο προϋπόθεση: Όσο πιο καλής ποιότητας τυριά βάλετε, τόσο πιο εύγευστο θα είναι το φαγητό. Είναι που είναι το απόλυτα παχυντικό φαγητό, τουλάχιστον ας το απολαύσουμε μεγαλοπρεπώς.

Έγινε και ψηφοφορία δια βοής, αδιάβλητη και αδιαμφισβήτητη. Το βραβείο πήρε η ελληνική μετάφραση με 4 στις 5 ψήφους (έχει και τη λιγότερη φασαρία και λάτρα), ακολούθησε η πρώτη συνταγή με τη μπεσαμέλ και την πικάντικη νότα από τη μουστάρδα, ενώ την τρίτη θέση κατέλαβε η συνταγή με την τραγανή κρούστα. Εσείς ποιο θα δοκιμάσετε;

Θέλετε να μάθετε και ποια βιβλία μας συντρόφευσαν; Είχαμε δύο, γιατί είχε μεσολαβήσει το καλοκαίρι και ήταν και τα δύο μοναδικά. Το πρώτο ονομάζεται Το Χάρτινο Σπίτι, του Αργεντινού Carlos Maria Dominguez, ένα διαμαντάκι. Ένα βιβλίο-ύμνος για τα βιβλία και τον θαυμαστό κόσμο της ανάγνωσης. Το δεύτερο, Μη Μ’αφήσεις Ποτέ, του νομπελίστα πλέον Kazuo Ishiguro. Σπαρακτικό, μεγαλειώδες, σε κυνηγάει, σε στοιχειώνει. Σε συντροφεύει για πάντα, δε σ’ αφήνει ποτέ.