Πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη

της Αγάπης Μαργετίδη

Σήμερα θα σας πάω πίσω, πολύ πίσω. Στα ελληνικά καλοκαίρια των περασμένων δεκαετιών. Δεν πρόκειται να μπω στην άχαρη διαδικασία των συγκρίσεων. Δεν θα πω ότι ζούσαμε σε ένα μεταξένιο κουκούλι. Δεν θα πω ότι μόνο οι δικές μας γενιές ήξεραν να ζήσουν. Δεν θα πω ότι όλα ήταν αθώα και αγγελικά πλασμένα.

Δεν ήταν έτσι, λυπάμαι αν σας χαλάω το παραμύθι. Απλώς ζούσαμε τα χρόνια της δικής μας αθωότητας. Ακριβώς όπως και τα παιδιά του σήμερα. Με άλλα μέσα, άλλες παραστάσεις, κάτω από άλλες συνθήκες. Και ναι, τα κάνουν όλα με τον δικό τους τρόπο, αλλοίμονο εάν ήταν αλλιώς. Επικοινωνούν, συμμετέχουν, αγαπούν, θυμώνουν, επαναστατούν, ζουν.

Τώρα βέβαια εδώ σηκώνει πολλή συζήτηση, γι αυτό ελάτε να πάμε μια βόλτα να σας κεράσω ένα ice cream soda. Δεν πιστεύω όμως να θέλετε να αναπαραγάγω με απόλυτη ακρίβεια τη βόμβα των θερμίδων εκείνης της εποχής. Το σύγχρονο ice cream soda θα έχει μια ξινούτσικη σάλτσα από κόκκινα φρούτα, ελαφρύ κι εύγευστο παγωτό βανίλια, ενώ η σαντιγύ δεν χρειάζεται καθόλου, κυρίως η σαντιγύ-στόκος των ένδοξων δεκαετιών.

Ice cream soda με σάλτσα φρούτων του δάσους

Μπορούμε να βρούμε φρέσκα φρούτα του δάσους σε κάποια επιλεγμένα μανάβικα, είναι όμως πανάκριβα και πάρα πολύ ευαίσθητα. Εγώ τα χρησιμοποιώ μόνο για διακόσμηση γλυκών ή σε φρουτοσαλάτες για να δώσουν χρώμα και γεύση. Για τη σημερινή συνταγή προτείνω να χρησιμοποιήσουμε την ποικιλία των κατεψυγμένων που βρίσκουμε στα σούπερ μάρκετ. Με ένα σακουλάκι των 300 γρ. γεμίζουμε ένα μετρίου μεγέθους βάζο.

Σε ένα κατσαρολάκι φέρνουμε σε ελαφρύ βρασμό τα φρούτα χωρίς να τα αποψύξουμε, με 2-3 κ.σ. ζάχαρη. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε νερό γιατί τα φρούτα θα βγάλουν πολύ ζουμί. Σε περίπου 15-20΄ το μίγμα θα μοιάζει με ελαφριά μαρμελάδα. Εδώ υπάρχουν τρεις επιλογές: η πρώτη είναι να λιώσουμε ελαφρώς τα φρούτα με ένα πιρούνι, χωρίς να τα πολτοποιήσουμε εντελώς. Μπορούμε όμως να τα περάσουμε στο blender για πιο λεία υφή και τρίτον να τα περάσουμε στο τέλος και από ψιλή σήτα για να απομακρύνουμε τα σπόρια. Η δική μου προτίμηση είναι η πρώτη γιατί τα φρούτα του δάσους μου αρέσουν ακριβώς για τα σποράκια που σκάνε στο στόμα. Μόλις κρυώσει η σάλτσα ελαφρώς, γεμίζουμε το βάζο και το βάζουμε στο ψυγείο, όπου συντηρείται για πάρα πολύ καιρό, σίγουρα βγάζει το καλοκαίρι. Όταν μας έρθει η όρεξη για ice cream soda, βάζουμε λίγη σάλτσα στον πάτο ενός ψηλού ποτηριού, προσθέτουμε 1-2 μπάλες παγωτού, περιχύνουμε με λίγη σάλτσα ακόμη και απογεμίζουμε το ποτήρι με παγωμένη σόδα. Ανακατεύουμε ελαφρά και το απολαμβάνουμε σιγά-σιγά.

Tips
• Σε κάποια επιλεγμένα σούπερ μάρκετ και μπακάλικα βρίσκουμε κατεψυγμένο πολτό από σμέουρα (framboises). Μπορείτε να προσθέσετε 100 γρ. ανά 300 γρ. ολόκληρων φρούτων για πιο ρευστή σάλτσα.
• Η ποσότητα της ζάχαρης που προτείνω είναι κατά τη γνώμη μου η ιδανική, ώστε να καταλαβαίνουμε το φρούτο.
• Η σάλτσα είναι σαν μαρμελάδα, κυρίως εάν προτιμήσετε να μην την πολτοποιήσετε εντελώς. Είναι τέλεια για πρωινό σε ψωμί, croissants και κρέπες. Με άπαχο γιαούρτι αντί για παγωτό, έχουμε ένα εύγευστο επιδόρπιο με λιγότερες θερμίδες. Μπαίνει και σε cheesecake, δίνοντάς του πιο τσαχπίνικη γεύση από εκείνη της κλασικής μαρμελάδας φράουλα.
• Αφού θα κάνετε που θα κάνετε τον κόπο, φτιάξτε περισσότερη και αποθηκεύστε την σε αποστειρωμένα βάζα όπως όλες τις μαρμελάδες.

Μπορεί να αφαίρεσα από το παγωτό κάμποσες θερμίδες, όμως σας εγγυώμαι ότι όταν θα το φάτε, θα ευχαριστηθείτε δροσιά και νοστιμιά. Όσο για την βόλτα που σας πρότεινα, λέω να τραβήξουμε προς Βουλιαγμένη μεριά. Τι λέτε; Εκεί θα είναι σαν να ξαναβρισκόμαστε στο θρυλικό πάρτι του ΄83, του τρομερού Λουκιανού που αποχαιρετήσαμε φέτος. Κι αν τα χρόνια περνούν και δεν ξαναγυρνούν, οι νύχτες με φεγγάρι θα έρχονται πάντα για να μας κάνουν να ονειρευόμαστε, όσα χρόνια κι αν περάσουν.