Νόστιμες και "έγχρωμες" σαλάτες με ροδάκινα

Διπλό το δίλημμα σήμερα.  Λευκόσαρκα ή κίτρινα ροδάκινα;  Mozzarella ή burrata; Το πράγμα θέλει πολλή σκέψη.

Ας πιάσουμε τα ροδάκινα. Τα λεπτεπίλεπτα λευκόσαρκα ευωδιάζουν κήπους καλοκαιρινούς, για να μην πω για τα ξακουστά λεμονάτα του Πηλίου με την ζουμερή σάρκα και την υπέροχη, τόσο-όσο, λεμονάτη γεύση. Αμ τα κίτρινα;  Άλλη αγάπη κι αυτή.  

Όσο για τα αριστουργηματικά πάλλευκα ιταλικά τυριά, τα τόσο φρέσκα και βελούδινα, με βάζουν κι αυτά να διαλέξω.  Η mozzarella di bufala, η μεγάλη κυρία του Ιταλικού Νότου, είναι απίθανα νόστιμη και φίνα και ουδόλως νοιάζεται για τις απομιμήσεις που κυκλοφορούν αβέρτα-κουβέρτα.  Έχει πλήρη επίγνωση της αξίας της και αρκείται στην αγάπη των λίγων.  Η burrata πάλι, είναι ακόμα πιο μυστηριώδης και μόνο αν της δείξεις πρώτος την καρδιά σου θα σου φανερώσει τα μυστικά της.  Έτσι σας θέλω κορίτσια!

Άκρη δεν βγάζω και αποφασίζω να προσφέρω στους φίλους που θα έρθουν σήμερα το βράδυ καλοκαιρινή πανδαισία σε δύο ταμπλό. 

Σαλάτα με ψητά κίτρινα ροδάκινα, καραμελωμένα κρεμμύδια και μοτσαρέλα

Για 6 άτομα.  Πρώτα καραμελώνουμε 4 μεγάλα κρεμμύδια : Αφού τα κόψουμε σε λεπτά μισοφέγγαρα, τα βάζουμε σε ένα τηγάνι με λίγο ελαιόλαδο (ίσα-ίσα να καλυφθεί ο πάτος) και αλατοπίπερο και τα ψήνουμε σε πολύ σιγανή φωτιά για περίπου 50΄, έως ότου μαλακώσουν και σκουρύνουν. Προσθέτουμε 1 κ.σ. βαλσαμικό ξύδι, ανακατεύουμε και ψήνουμε για 10΄ ακόμη.  Τα αφήνουμε να κρυώσουν.  Πλένουμε 4 ροδάκινα και τα κόβουμε σε κυδωνάτες φέτες χωρίς να τα καθαρίσουμε. Ζεσταίνουμε καλά ένα σχαροτήγανο, προσθέτουμε ελάχιστο ελαιόλαδο ίσα-ίσα να καλυφθεί ο πάτος και ψήνουμε τα ροδάκινα για λίγα λεπτά σε δυνατή φωτιά, γυρνώντας τα κι από τις δύο γυμνές πλευρές.  Ο σκοπός είναι να αρπάξουν απ΄έξω χωρίς να λιώσουν.  Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα αλατοπιπερώνουμε. Στο μπολ που θα σερβίρουμε τη σαλάτα, βάζουμε φύλλα ρόκας, αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε καλά με ελαιόλαδο.  Από πάνω τοποθετούμε κουταλιές από τα καραμελωμένα κρεμμύδια, τα ροδάκινα και mozzarella.  Στάζουμε λίγες σταγόνες ελαιόλαδου και βαλσαμικού ξυδιού, τρίβουμε φρέσκο πιπέρι και σερβίρουμε.

 Tips:

•             Γι αυτή τη σαλάτα προτίμησα τα κίτρινα ροδάκινα γιατί είναι πιο ανθεκτικά από τα λευκόσαρκα και επιδέχονται ψησίματος, με λιγότερο κίνδυνο να λιώσουν. 

•             Αν δεν διαθέτετε σχαροτήγανο, ψήστε τα ροδάκινα σε ένα κοινό τηγάνι.  Το μόνο που θα αλλάξει είναι η εμφάνιση.

•             Προτίμησα επίσης την mozzarella σε μπαλάκια για την ομορφιά τους.  Αυτό που έχω να σας συστήσω είναι να ψάξετε σε επιλεγμένα καταστήματα για την αυθεντική.

Σαλάτα με λεμονάτα ροδάκινα, bresaola και burrata

Για 6 άτομα. Καθαρίζουμε 4 λεμονάτα ροδάκινα και τα κόβουμε σε ροδέλες.  Σε μία ξύλινη τάβλα ή σε επίπεδη μακρόστενη πιατέλα, τοποθετούμε εναλλάξ φέτες από το φρούτο, λεπτοκομμένες φέτες bresaola και φέτες από burrata.  Αλατοπιπερώνουμε, ραντίζουμε με σταγόνες ελαιόλαδου και σιροπιού από βαλσαμικό ξύδι και στολίζουμε με φύλλα φρέσκου βασιλικού.  Σερβίρουμε.

Tips:

•             Η σαλάτα αυτή είναι παραλλαγή της κλασσικής caprese, μόνο που τα ροδάκινα παίζουν τον ρόλο της ντομάτας και το prosciutto αντικαθίσταται από bresaola.  Μπορείτε να βάλετε όποιο αλλαντικό σας αρέσει περισσότερο, η coppa είναι μια ακόμη επιλογή.

•             Μην φοβηθείτε να αλατοπιπερώσετε τα ροδάκινα, τους πάει πολύ.  Αυτό ισχύει και για την πρώτη σαλάτα.

•             Δυο λόγια για την burrata: είναι mozzarella που προχωράει ένα βήμα παρακάτω και γεμίζεται με υπέροχη κρέμα.  Είναι ιδιαιτέρως εύθραυστη, όπως και η μαμά της, ενώ και οι δύο έχουν σύντομο χρόνο συντήρησης.

•             Για το βαλσαμικό ξύδι και για το σιρόπι του δεν χρειάζεται να τα ξαναπώ, η καλή ποιότητα και η μετρημένη ποσότητα κάνουν τη διαφορά.
 
Υ.Γ. Τι καλά που δεν χρειάστηκε να διαλέξω κι έφτιαξα και τις δύο σαλάτες.  Ο σκοπός του ελαφριού, εύκολου και γρήγορου καλοκαιρινού δείπνου πέτυχε εκατό τα εκατό και τα περάσαμε φίνα.  Ευχαριστώ τους φίλους μου για τα καλά τους λόγια, ciao και arriverderci!