Τελευταία Έξοδος: Πετροκέρασα

της Αγάπης Μαργετίδη

Γελάω μόνη μου. Πώς μου κατέβηκε τώρα η ιδέα για τον σουρεαλιστικό τίτλο; Θα σας εξηγήσω τον συνειρμό μου κι αν καταλάβετε τίποτα, γράψτε μου! Σκεφτόμουν ότι μάλλον είναι η τελευταία για φέτος φορά που σας δίνω συνταγή για κεράσια. Μπήκαμε αισίως στον Ιούλιο και δεν έχω ακόμα καταπιαστεί ούτε με τα ροδάκινα, ούτε με το πεπόνι, ούτε και με το καρπούζι. Τρέχει ο χρόνος και τρέχω κι εγώ από πίσω του λαχανιασμένη.

Κι εκεί που σκεφτόμουν κάποιον τίτλο του στυλ “grande finale” ή “τελευταία υπόκλιση”, μου ήρθε στο μυαλό η ταινία “Τελευταία Έξοδος: Rita Hayworth” και σκέφτηκα πως στα κεράσια και τα πετροκέρασα ταιριάζει απόλυτα ο χαρακτηρισμός της ντίβας, σαν την αξέχαστη Gilda με τα κόκκινα μαλλιά, το κολλητό στράπλες φόρεμα και τα γάντια ως τους αγκώνες. Αυτό ήταν, ο τίτλος κατακυρώθηκε χωρίς ενστάσεις.

Για την τελευταία παράσταση των κερασιών για το 2017, επιλέγω μια συνταγή άξια να φαγωθεί από την femme fatale. Τα παντρεύω με ψαρονέφρι και sexy σάλτσα.

Ψαρονέφρι με πετροκέρασα

Για δύο ψαρονέφρια που με την γαρνιτούρα τους χορταίνουν άνετα 4 άτομα. Ταμπονάρουμε το κρέας με απορροφητικό χαρτί και αλατοπιπερώνουμε. Ζεσταίνουμε πολύ καλά ένα τηγάνι, βάζουμε ελάχιστο ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα ψαρονέφρια από όλες τις πλευρές, μέχρι να πάρουν όμορφο χρώμα. Δεν τα τρυπάμε με πιρούνι αλλά τα γυρίζουμε με μία λαβίδα. Τα αφαιρούμε από το τηγάνι, χαμηλώνουμε την φωτιά σε μέτρια και σοτάρουμε 1 μέτριο ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Όση ώρα μαγειρεύεται το κρεμμύδι, κόβουμε το κρέας σε χοντρουλές φέτες πάχους περίπου 4 εκ. και τις ξαναβάζουμε στο τηγάνι, μαζί με τα ζουμιά που άφησαν στο ξύλο κοπής. Σβήνουμε με 2 σφηνάκια κόκκινο κρασί ή port και μόλις εξατμισθεί το αλκοόλ, προσθέτουμε 1 φλ. τσ. δυνατό μαύρο τσάι. Σκεπάζουμε το τηγάνι και σιγοβράζουμε για 5-10΄, μέχρι να μαγειρευτούν οι φέτες του κρέατος μέχρι μέσα, με προσοχή να μην παραψηθούν και στεγνώσουν. Προσθέτουμε 350 γρ. πετροκέρασα που τους έχουμε αφαιρέσει τα κουκούτσια και τα αφήνουμε να πάρουν μόνο μια βράση. Επειδή η σάλτσα θα έχει ακόμη υγρά, και λόγω του ότι δεν θέλουμε να βράσουμε παραπάνω τα κεράσια ούτε και το κρέας, την μεταγγίζουμε σε ένα μικρό κατσαρολάκι και την βράζουμε όσο χρειάζεται σε δυνατή φωτιά, μέχρι να μειωθεί σε όγκο. Τέλος, την λειαίνουμε με 2-3 κύβους παγωμένου βουτύρου. Σερβίρουμε και συνοδεύουμε με ταλιατέλες.

Tips
-Ως γνωστόν, για να γίνει μια οποιαδήποτε σάλτσα, χρειάζεται κάποιο υγρό. Προτιμώ το τσάι από το σκέτο νερό, γιατί δίνει βάθος και άρωμα στη γεύση. Άλλη εναλλακτική θα ήταν ένας ζωμός λαχανικών ή κρέατος, όμως τολμήστε το τσάι και θα με θυμηθείτε.
-Εάν βρείτε φρέσκιες ταλιατέλες, προτιμήστε τις (τις βρίσκετε στα ψυγεία των σούπερ μάρκετ).

Το ξέρατε πως ο πρωτότυπος αμερικάνικος τίτλος της ταινίας ουδεμία σχέση είχε με την Rita Hayworth; Ονομαζόταν “The Shawshank Redemption” (όπου Shawshank ήταν το όνομα της φυλακής) και ήταν βασισμένη στο βιβλίο του Stephen King με τον τίτλο “Rita Hayworth and Shawshank Redemption”. Οι παραγωγοί της ταινίας παρέλειψαν την ντίβα από τον τίτλο κι αυτό στοίχισε σε εισιτήρια και δημοσιότητα, παρόλο που η ταινία ήταν καταπληκτική. Διάβασα μάλιστα ότι ο Morgan Freeman παραπονέθηκε έντονα, λέγοντας πώς είναι δυνατόν να έχεις στον τίτλο του βιβλίου το ατού της μυθικής Rita και να την αγνοήσεις έτσι. Δίκιο είχε ο άνθρωπος, ενώ εμείς οι Έλληνες το πιάσαμε το νόημα!

Όπως και να ‘χει, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να μαγειρέψετε το φαγητό και να το συνδυάσετε με προβολή. Τώρα, για το ποιο φιλμ θα δείτε, το αστυνομικό δράμα ή τη Gilda, δεν μου επιτρέπεται να ανακατευτώ. Καλή όρεξη και καλή διασκέδαση!