της Αγάπης Μαργετίδη
Όσο πλησιάζουμε προς το καλοκαίρι, τόσο αναζητούμε ελαφριές, υγιεινές και γρήγορες συνταγές για το τραπέζι μας. Ελαφριές και υγιεινές, γιατί όσο και να έχουμε προσέξει τον χειμώνα, με τρόμο σκεφτόμαστε την πρώτη αποφράδα μέρα που θα σταθούμε μπροστά στον καθρέφτη με το μαγιό μας, άσπροι σαν το γάλα. Κι αν στο σπίτι πάει κι έρχεται, τι γίνεται αν χρειαστούμε καινούργιο μαγιό και μπούμε σε δοκιμαστήριο με το ανελέητο φως; Ο εφιάλτης χειροτερεύει όταν η πωλήτρια χτυπήσει την πόρτα και μπει σαν σίφουνας να μας φέρει ένα μοντελάκι που νομίζει ότι θα μας πηγαίνει, καλοσύνη της, αλλά… Για να μην μιλήσω για την πρώτη εμφάνιση στην παραλία. Σταματάω εδώ γιατί με έχει κόψει κρύος ιδρώτας!
Και καλά, εσείς μπορείτε να ανήκετε στους τυχερούς ή τους προνοητικούς που δεν αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα, μπράβο σας και συγχαρητήρια. Σίγουρα όμως με το που σφίγγουν οι ζέστες, όλοι θέλουμε το πέρασμα από την κουζίνα να είναι όσο πιο σύντομο γίνεται και οι γεύσεις να είναι δροσερές και ανάλαφρες.
Τούτων λεχθέντων, θα σας δείξω σήμερα μια τάρτα που δεν την λες και ακριβώς διαιτητική, είναι όμως άκρως ελαφριά, χωρίς κρέμες και αυγά, χωρίς αλλαντικά και άλλα βαριά υλικά. Τώρα είναι ο καιρός να την φτιάξουμε, που βρίσκουμε ακόμα λεπτά σπαράγγια.
Ελαφριά τάρτα με σπαράγγια
Πρώτη φτιάχνουμε την βάση: Στρώνουμε τη λαμαρίνα του φούρνου με λαδόκολλα και τοποθετούμε ένα φύλλο ζύμης κουρού. Με ένα μυτερό μαχαιράκι χαράζουμε περιμετρικά ένα “κάδρο” 3 εκ. στη ζύμη που θα είναι η μπορντούρα, προσέχοντας να μην κοπεί μέχρι κάτω. Με ένα πιρούνι τρυπάμε το εσωτερικό του κάδρου και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στη λειτουργία του αέρα στους 180ο C για περίπου 15-20΄, έως ότου η ζύμη πάρει ελαφρύ χρώμα. Την βγάζουμε από τον φούρνο και την αφήνουμε να κρυώσει εντελώς. Στο μεταξύ ζεματίζουμε 2 μάτσα πράσινα σπαράγγια σε βραστό αλατισμένο νερό για 2-3΄, τα σουρώνουμε και τα βουτάμε κατευθείαν σε πολύ παγωμένο νερό για να κρατήσουν το όμορφο χρώμα τους. Τα σουρώνουμε πάλι και τα στεγνώνουμε καλά με απορροφητικό χαρτί. Μόλις κρυώσει η ζύμη, αλείφουμε το εσωτερικό του κάδρου με ένα μίγμα που φτιάχνουμε με 1 κ.σ. μέλι, 1 κ.γλ. μουστάρδα και λίγες σταγόνες βαλσαμικό ξύδι, αλάτι και πιπέρι, σαν vinaigrette σαλάτας χωρίς το λάδι. Καλύπτουμε με μία στρώση από πολύ λεπτοκομμένες φέτες ώριμης γραβιέρας και από πάνω τοποθετούμε τα σπαράγγια. Περιχύνουμε τα σπαράγγια με λίγο ακόμη από το μίγμα μελιού/ξυδιού και αλείφουμε την μπορντούρα με κρόκο αυγού αραιωμένου με λίγο νερό. Ψήνουμε στον φούρνο, πάντα στην ίδια θερμοκρασία, για ακόμη περίπου 15΄, μέχρι να ψηθεί εντελώς η ζύμη και τα σπαράγγια να πάρουν χρώμα. Αφήνουμε την τάρτα να κρυώσει λίγο, την κόβουμε σε κομμάτια και την απολαμβάνουμε.
Tips
-Τα λεπτά σπαράγγια της εποχής δεν χρειάζονται καθάρισμα γιατί δεν έχουν καθόλου ίνες στον κορμό τους. Αρκεί το κόψιμο λίγων εκατοστών στο κάτω μέρος.
-Αντί για ζύμη κουρού, μπορείτε να φτιάξετε την τάρτα με σφολιάτα που είναι όμως πιο λιπαρή γιατί έχει πολύ βούτυρο. Εάν παρόλα αυτά την επιλέξετε, θα πρέπει εκτός από το να την τρυπήσετε, να την σκεπάσετε με λαδόκολλα και να βάλετε ένα βάρος για την πρώτη φάση του ψησίματος (φασόλια ή ρύζι) γιατί η σφολιάτα φουσκώνει πολύ, ενώ η κουρού όχι.
-Μην το παρακάνετε με τη σάλτσα, αφενός λόγω της γεύσης που πρέπει να είναι ισορροπημένη, αφετέρου λόγω θερμίδων.
-Ανάλογα με τα γούστα σας, μπορείτε να επιλέξετε λιγότερο ή περισσότερο πικάντικο τυρί, αρκεί να είναι σκληρό και να μη μαστιχώνει. Βεβαίως, συνυπολογίζοντας τη ντελικάτη γεύση των σπαραγγιών, ένα πολύ δυνατό ή/και αλμυρό τυρί θα τα εξουδετέρωνε.
-Παρόλο που σπανίως χρησιμοποιώ light προϊόντα, όχι μόνο λόγω γεύσης αλλά και των χημικών διεργασιών που υφίστανται για να γίνουν light, συν τοις άλλοις και του κινδύνου υπερκατανάλωσης γιατί “ας φάω λίγο παραπάνω, αφού είναι light”, εάν βρίσκεστε σε σχετικά αυστηρή δίαιτα, επιλέξτε ένα καλής ποιότητας τυρί με μειωμένα λιπαρά.
Εμπρός λοιπόν, ας οπλιστούμε με κουράγιο και αποφασιστικότητα, ας ψευτομαυρίσουμε με κάποιο αυτομαυριστικό προϊόν για να ξεγελαστούμε, ας διαλέξουμε κάποια έρημη παραλία για την πρώτη μας βουτιά και βουρ. Όλα στο μυαλό μας είναι, ας μην σκάμε για μικροπράγματα. Με τις υγείες μας!