Πώς να τα βρεις με τον εαυτό σου
Πέντε περισσότερο ή λιγότερο ανορθόδοξοι τρόποι να τα βρεις με τον εαυτό σου και να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη.
Συμβιβάσου με την ιδέα ότι δεν ξέρεις ακριβώς τι συμβαίνει με τη ζωή…
…Τη ζωή σαν έννοια, τη ζωή τη δική σου, ή κανενός άλλου. Το έχουν πει, με διάφορους τρόπους, διάφοροι σοφοί στο παρελθόν –ο Τσώρτσιλ, λέγαμε πρόσφατα, το έθεσε καταπληκτικά ως «ο Κολόμβος όταν ξεκίνησε δεν ήξερε πού πήγαινε, και όταν έφτασε δεν ήξερε πού βρισκόταν». Δεν χρειάζεται να ξέρεις ανά πάσα στιγμή ποιο είναι το «μεγάλο σχέδιο» (κανείς δεν ξέρει έτσι κι αλλιώς) ούτε τι ακριβώς θέλεις να κάνεις με τη ζωή σου τελικά. Αν σε αγχώνει η απουσία σχεδίου γενικώς, μπορείς να βάλεις βραχυπρόθεσμους στόχους, και να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς μέχρι να τους επιτύχεις. Ή μέχρι να αλλάξεις γνώμη (επειδή μεγάλωσες/ βαρέθηκες/ «κόλλησες» με κάτι άλλο) και να σταματήσεις να τους κυνηγάς.
Κάνε πάντα το καλύτερο που μπορείς
…αλλά μην τα βάζεις με τον εαυτό σου αν το καλύτερο που μπορείς δεν είναι αρκετό. Δεν είμαστε όλοι ιδιοφυΐες. Για την ακρίβεια οι περισσότεροι δεν είμαστε ιδιοφυΐες. Και ευτυχώς, γιατί οι ιδιοφυΐες κατά κανόνα δε ζουν ευτυχισμένες ζωές. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, απλώς κάνουν (πιο) ευτυχισμένες τις ζωές των άλλων –αυτών που θα ζήσουν εκατό-διακόσια χρόνια μετά.
Προσπάθησε να χωνέψεις και την ιδέα ότι μερικά πράγματα δεν θα τα μάθουμε ποτέ
Ναι, δεν θα είναι εύκολο –η ανάγκη του ανθρώπου να απαντήσει ερωτήματα που δεν έχουν απάντηση χάρισε στον πλανήτη τετραψήφιο αριθμό θρησκειών. Αν, όμως, καταφέρεις να συνειδητοποιήσεις πως μερικά πράγματα (το γιατί έγινε το Bing Bang, ας πούμε, ή το γιατί η Ελπινίκη δεν απαντά στα μηνύματά σου) πιθανότατα δεν θα τα μάθεις ποτέ, κι αυτό δεν πειράζει και πάρα πολύ, θα κοιμάσαι ευκολότερα τα βράδια.
Μη στρογγυλεύεις την άποψή σου για να ταιριάζει με των γύρω σου
Αυτό είναι παραλλαγή του «μη σε νοιάζει τη γνώμη έχει ο κόσμος για ‘σένα». Και είναι καλύτερη παραλλαγή, γιατί είναι εξαιρετικά λίγοι οι άνθρωποι που καταφέρνουν πραγματικά να μην τους νοιάζει η γνώμη των άλλων: Αυτοί που ζουν μόνοι τους σε μια καλύβα στο δάσος, και εννιά φορές στις δέκα καταλήγουν serial killers. Όλοι οι άλλοι λένε ψέματα.
Είναι, όμως, ένα πράγμα να σε νοιάζει τι πιστεύουν οι άνθρωποι για το άτομό σου, και άλλο να γίνεσαι χαμαιλέοντας για να σε συμπαθήσουν. Μπορείς μια χαρά να έχεις απόψεις/ συνήθειες/ κοσμοθεωρία που δεν ταιριάζει με των άλλων, και να εξακολουθείς να κάνεις καλή εντύπωση, επειδή ας πούμε τη στηρίζεις με σωστά επιχειρήματα, τη συζητάς χωρίς παρωπίδες και χωρίς να τσακώνεσαι, και πάει λέγοντας. Αρκεί η κοσμοθεωρία σου να μην περιλαμβάνει στρατόπεδα συγκέντρωσης και φούρνους αερίων, ή γενικότερη τάση για εγκλήματα, έτσι;
Μάθε ποιος είσαι
Το δυσκολότερο το αφήσαμε για το τέλος. Γιατί ναι, ωραίο και βαθυστόχαστο μέσα στην απλότητά του ακούγεται, αλλά πώς μαθαίνεις ποιος είσαι; Διαφορετικοί τρόποι λειτουργούν για διαφορετικούς ανθρώπους: Γράψε τις σκέψεις σου κάθε βράδυ πριν κοιμηθείς, απάντα σε μια λίστα ερωτήσεων σαν αυτές, ή σαν αυτές, διάβασε πολλά διαφορετικά βιβλία (ναι, είναι σαν να κάνεις τη διαδρομή από παράκαμψη, αλλά βοηθάει, μπορούν να σου ξυπνήσουν σκέψεις/ συναισθήματα/ επιθυμίες που δεν ήξερες ότι είχες), ταξίδεψε –κατά προτίμηση μόνος, κατά προτίμηση σε χώρες με κουλτούρες και τρόπο ζωής διαφορετικό από τη δική σου.
…Τη ζωή σαν έννοια, τη ζωή τη δική σου, ή κανενός άλλου. Το έχουν πει, με διάφορους τρόπους, διάφοροι σοφοί στο παρελθόν –ο Τσώρτσιλ, λέγαμε πρόσφατα, το έθεσε καταπληκτικά ως «ο Κολόμβος όταν ξεκίνησε δεν ήξερε πού πήγαινε, και όταν έφτασε δεν ήξερε πού βρισκόταν». Δεν χρειάζεται να ξέρεις ανά πάσα στιγμή ποιο είναι το «μεγάλο σχέδιο» (κανείς δεν ξέρει έτσι κι αλλιώς) ούτε τι ακριβώς θέλεις να κάνεις με τη ζωή σου τελικά. Αν σε αγχώνει η απουσία σχεδίου γενικώς, μπορείς να βάλεις βραχυπρόθεσμους στόχους, και να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς μέχρι να τους επιτύχεις. Ή μέχρι να αλλάξεις γνώμη (επειδή μεγάλωσες/ βαρέθηκες/ «κόλλησες» με κάτι άλλο) και να σταματήσεις να τους κυνηγάς.
Κάνε πάντα το καλύτερο που μπορείς
…αλλά μην τα βάζεις με τον εαυτό σου αν το καλύτερο που μπορείς δεν είναι αρκετό. Δεν είμαστε όλοι ιδιοφυΐες. Για την ακρίβεια οι περισσότεροι δεν είμαστε ιδιοφυΐες. Και ευτυχώς, γιατί οι ιδιοφυΐες κατά κανόνα δε ζουν ευτυχισμένες ζωές. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, απλώς κάνουν (πιο) ευτυχισμένες τις ζωές των άλλων –αυτών που θα ζήσουν εκατό-διακόσια χρόνια μετά.
Προσπάθησε να χωνέψεις και την ιδέα ότι μερικά πράγματα δεν θα τα μάθουμε ποτέ
Ναι, δεν θα είναι εύκολο –η ανάγκη του ανθρώπου να απαντήσει ερωτήματα που δεν έχουν απάντηση χάρισε στον πλανήτη τετραψήφιο αριθμό θρησκειών. Αν, όμως, καταφέρεις να συνειδητοποιήσεις πως μερικά πράγματα (το γιατί έγινε το Bing Bang, ας πούμε, ή το γιατί η Ελπινίκη δεν απαντά στα μηνύματά σου) πιθανότατα δεν θα τα μάθεις ποτέ, κι αυτό δεν πειράζει και πάρα πολύ, θα κοιμάσαι ευκολότερα τα βράδια.
Μη στρογγυλεύεις την άποψή σου για να ταιριάζει με των γύρω σου
Αυτό είναι παραλλαγή του «μη σε νοιάζει τη γνώμη έχει ο κόσμος για ‘σένα». Και είναι καλύτερη παραλλαγή, γιατί είναι εξαιρετικά λίγοι οι άνθρωποι που καταφέρνουν πραγματικά να μην τους νοιάζει η γνώμη των άλλων: Αυτοί που ζουν μόνοι τους σε μια καλύβα στο δάσος, και εννιά φορές στις δέκα καταλήγουν serial killers. Όλοι οι άλλοι λένε ψέματα.
Είναι, όμως, ένα πράγμα να σε νοιάζει τι πιστεύουν οι άνθρωποι για το άτομό σου, και άλλο να γίνεσαι χαμαιλέοντας για να σε συμπαθήσουν. Μπορείς μια χαρά να έχεις απόψεις/ συνήθειες/ κοσμοθεωρία που δεν ταιριάζει με των άλλων, και να εξακολουθείς να κάνεις καλή εντύπωση, επειδή ας πούμε τη στηρίζεις με σωστά επιχειρήματα, τη συζητάς χωρίς παρωπίδες και χωρίς να τσακώνεσαι, και πάει λέγοντας. Αρκεί η κοσμοθεωρία σου να μην περιλαμβάνει στρατόπεδα συγκέντρωσης και φούρνους αερίων, ή γενικότερη τάση για εγκλήματα, έτσι;
Μάθε ποιος είσαι
Το δυσκολότερο το αφήσαμε για το τέλος. Γιατί ναι, ωραίο και βαθυστόχαστο μέσα στην απλότητά του ακούγεται, αλλά πώς μαθαίνεις ποιος είσαι; Διαφορετικοί τρόποι λειτουργούν για διαφορετικούς ανθρώπους: Γράψε τις σκέψεις σου κάθε βράδυ πριν κοιμηθείς, απάντα σε μια λίστα ερωτήσεων σαν αυτές, ή σαν αυτές, διάβασε πολλά διαφορετικά βιβλία (ναι, είναι σαν να κάνεις τη διαδρομή από παράκαμψη, αλλά βοηθάει, μπορούν να σου ξυπνήσουν σκέψεις/ συναισθήματα/ επιθυμίες που δεν ήξερες ότι είχες), ταξίδεψε –κατά προτίμηση μόνος, κατά προτίμηση σε χώρες με κουλτούρες και τρόπο ζωής διαφορετικό από τη δική σου.
