Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Walter Benjamin έθεσε το ερώτημα αν η φωτογραφία έχει μουσειακή-εκθεσιακή αξία ή αν είναι απλώς ένα προϊόν μηχανικής αναπαραγωγής, και η αξία της περιορίζεται στη σημειακή καταγραφή γεγονότων.
Το ερώτημα αυτό ανήκει στο παρελθόν. Στην εποχή μας, η ένταξη της φωτογραφίας στην Τέχνη είναι αναμφισβήτητη. Οι φωτογραφικές συλλογές είναι λειτουργικό έκθεμα σε πολλά σημαντικά μουσεία παγκοσμίως, η ιστορία της φωτογραφίας διδάσκεται στα τμήματα Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης των Πανεπιστημίων. Επίσης, πολλές αίθουσες Τέχνης και ιδιωτικές συλλογές επικεντρώνονται στη φωτογραφία.
Οι διαλέξεις επικεντρώνονται στη δράση καλλιτεχνών οι οποίοι, από το 1920, προσέγγισαν συνειδητά τη φωτογραφία ως έκφραση Τέχνης. Οι πρώτες δύο διαλέξεις καλύπτουν την περίοδο 1920 – 1970. Παρακολουθούν τη φωτογραφία ως ανεξάρτητη καλλιτεχνική έκφραση, την καθιέρωση των κριτηρίων για την ”άμεση φωτογραφία”, την ”αρετουσάριστη” εικόνα ως έκφανση του κινήματος τoυ Μοντερνισμού, όπως επίσης τους καθαρά φωτογραφικούς πειραματισμούς της σχολής του Μπαουχάουζ και του υπερρεαλιστικού κινήματος.
Αφετηρία της αναδρομής αυτής είναι η φωτογραφική έκθεση της Στουτγκάρδης (”Film und Foto”) το 1929, η οποία έφερε σε επαφή Αμερικάνους και Ευρωπαίους καλλιτέχνες και άνοιξε τον διάλογο και την ανταλλαγή ιδεών μεταξύ τους.
Στις πρώτες δυο διαλέξεις θα παρουσιαστεί και θα αναλυθεί η εργασία των φωτογράφων Karl Blossfeldt, László Moholy-Nagy, Alfred Stieglitz, Paul Strand, Edward Weston, Imogen Cunningham, Henri Cartier-Bresson, Man Ray και Hans Bellmer.
Οι δύο τελευταίες διαλέξεις εξετάζουν την περίοδο από το 1970 έως σήμερα. Ανιχνεύουν τη μετάβαση από τη μοντερνιστική προσέγγιση, η οποία βασίζεται στην ”προ-ενόραση”, στη μεταμοντέρνα ”μετα-ενόραση”, δηλαδή από την άμεση, αρετουσάριστη φωτογραφία στην εικόνα με τις πολλαπλές παρεμβάσεις. Η νεωτερική αντίληψη ότι η φωτογραφία είναι καλλιτεχνική έκφραση αυτόνομη και ανεξάρτητη από τη ζωγραφική έχει ανατραπεί τελείως. Η έκφραση και η αναζήτηση περιστρέφεται πλέον γύρω από το θεατρικό / αφηγηματικό στοιχείο, τα πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης της εικόνας, την εικόνα ως ιδεατό γλυπτό.
Ο φωτογράφος έχει αναχθεί σε εικαστικό καλλιτέχνη, του οποίου η δουλειά κινείται ελεύθερα, χρησιμοποιώντας υλικά και τεχνικές, όπου ο παραδοσιακός καμβάς αντικαθίσταται από μια φωτογραφική βάση, ένα ”υπόβαθρο”. Τα κέντρα καλλιτεχνικής δημιουργίας δεν περιορίζονται αποκλειστικά στην Αμερική και στην Ευρώπη. Σήμερα πια, σημαντικές καλλιτεχνικές εκφράσεις παρατηρούνται σε παγκόσμια κλίμακα, ιδιαίτερα στην Ασία.
Σε αυτο το πλαίσιο θα συζητηθεί η δουλειά των καλλιτεχνών-φωτογράφων Jerry Uelsmann, Duane Michals, Bernd and Hilla Becher, Andreas Gursky, Thomas Struth, Candida Hofer, Sam Taylor-Wood, Yinka Shonibare, Gregory Crewdson, Jeff Wall, Cindy Sherman, Yasumasa Morimura, Nan Goldin, Nobuyoshi Araki, Robert Heinecken, Lucas Samaras, Marie Cosindas, Sophie Calle και Vibeke Tandberg.
Εισηγήτρια: Τατιάνα Σπινάρη, Διδάκτωρ της Ιστορίας της Τέχνης, Boston College
Σημείωση: Οι διαλέξεις θα γίνουν στα αγγλικά
Οι διαλέξεις θα γίνονται με σύγχρονη προβολή διαφανειών, κάθε Τρίτη από τις 21 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου, 6:00-7:30 το απόγευμα, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Νεοφύτου Δούκα 4 (τηλ.: 210 7228321 - 3). Με την ολοκλήρωση του κύκλου διαλέξεων, θα δοθεί στους συμμετέχοντες βεβαίωση παρακολούθησης.
Κόστος παρακολούθησης: 160 ευρώ
Μέλη του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, Μέλη Εικαστικού Επιμελητηρίου, Εκπαιδευτικοί, Δημοσιογράφοι, Αρχαιολόγοι, Ξεναγοί: έκπτωση 20%
Φοιτητές: έκπτωση 50%
Η δήλωση συμμετοχής και η εξόφληση των διδάκτρων μπορεί να γίνει έως τη Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2006 στο Λογιστήριο του Μουσείου ή με κατάθεση στον αριθμό λογαριασμού του Ιδρύματος Ν.Π. Γουλανδρή: ALPHA BANK 11500/2002/013699
