Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσαν δύο πανέμορφα, πανέξυπνα και πολυαγαπημένα αδελφάκια, ο Άβελ και ο Κάιν Γκριμ. Τα δύο αδέλφια αγαπούσαν πολύ τη μουσική. Σιγά σιγά έγιναν μεγάλοι λαϊκοί τροβαδούροι και όλοι τους καλούσαν σε γιορτές και πανηγύρια για να ακούσουν τα τραγούδια τους που έμεναν στα χείλη όλων για πολύ καιρό...
Και κάπου εδώ τελειώνει το... παραμυθένιο της υπόθεσης. Γιατί στο βιβλίο των Λουίς Σεπούλβεδα και Μάριο Δελγάδο Απαράιν, ”Τα χειρότερα παραμύθια των αδελφών Γκριμ”, η (ας πούμε...) πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Τα αδέλφια Γκριμ ούτε πανέμορφα ήταν, ούτε πανέξυπνα, ούτε πολυαγαπημένα, ούτε ταλαντούχα. Επίσης και τα παραμύθια δεν είναι πολύ... παραμύθια.
Οι δύο συγγραφείς έχουν στήσει ένα πολύ έξυπνο παιχνίδι. Υποδύονται τους καθηγητές – ερευνητές οι οποίοι ανταλλάσσουν μέσω επιστολών πληροφορίες για τους ”μυθικούς” τροβαδούρους αδελφούς Γκριμ, οι οποίοι ήταν γενικώς βίος και πολιτεία.
Έτσι, μέσα από τις επιστολές τους παρελαύνουν πληροφορίες και σχόλια επί παντός επιστητού, από τη λαϊκή παράδοση της Λατινικής Αμερικής μέχρι τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση, ανακατεμένα με... σκηνές και πρωταγωνιστές από γνωστές χολιγουντιανές ταινίες και λαμπρούς καλλιτεχνικούς αστέρες του παρελθόντος!
Αποτέλεσμα; Ένα άκρως σαρκαστικό σουρεάλ ανάγνωσμα (σε πάρα πολλά σημεία του θυμίζει κείμενα –και ατάκες- του Γούντι Άλεν, και όχι μόνο), το οποίο στη χειρότερη περίπτωση θα φανεί διασκεδαστικό (οι πιο ενημερωμένοι θα γελάσουν λίγο περισσότερο).
Μοναδική ένσταση στην έκδοση το γεγονός ότι οι σημειώσεις των μεταφραστών είναι στο τέλος του κειμένου. Δεδομένου ότι το κείμενο ακολουθεί ένα (εξίσου σαρκαστικό και απολαυστικό) επίμετρο και ότι αρκετές φράσεις παραπέμπουν και στο επίμετρο και στις σημειώσεις, ενίοτε χρειάζονται τρία χέρια... Αν οι σημειώσεις κατανέμονταν στη σελίδα στην οποία αντιστοιχούν, η ανάγνωση θα ήταν ευκολότερη.
Χρήστος Ζαρίφης
(Λουίς Σεπούλβεδα, Μάριο Δελγάδο Απαράιν, ”Τα χειρότερα παραμύθια των αδελφών Γκριμ”, εκδόσεις ”Opera”, σελ. 232, τιμή: 16,72 ευρώ)
