Ο Μάιος μας έφθασε (ξανά και ξανά)

της Αγάπης Μαργετίδη

Δεν λέω, χαρούμενη πολύ είμαι που μας έφθασε ο Μάιος για άλλη μια χρονιά. Αχάριστη δεν είμαι σε καμία περίπτωση. Όμως βρε παιδιά, αυτό το ξανά και ξανά που προστίθεται, μου κάθεται κάθε χρόνο και πιο στραβά. Πολλά ξανά, πολλά. Άδικο έχω; Στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο και ο βαθμός δυσκολίας για να τα ισορροπήσω αυξάνει, δεν είμαι δα και ταχυδακτυλουργός! Ευτυχώς προς στιγμήν το έχω καταφέρει, έχει κι αυτό την αξία του.

Για να ‘χουμε καλό ρώτημα για πείτε μου, εσείς, πόσα ξανά και ξανά μετράτε; Δεν ρωτώ από αδιακρισία, μην με παρεξηγήσετε, απλά να, μια παρηγοριά ψάχνω κι εγώ! Καλά τώρα, μην παίρνετε τοις μετρητοίς όποια βλακεία ξεστομίζω. Αστειεύομαι, μια χαρά είναι όλοι οι Μάηδες μαζεμένοι, κάνουν χαρούμενο μπούγιο και ανυπομονούν να γνωρίσουν το φετινό αδελφάκι τους.

Φραουλένιο θα είναι φέτος το μωρό. Στρουμπουλό, ζουμερό και ευωδιαστό όπως όλα τα μωρά. Είναι ένα cake με αρκετή υγρασία στο εσωτερικό του, ενώ η κριτσανιστή επιφάνειά του κάνει ενδιαφέρον παιχνίδι. Η συνολική ζάχαρη είναι όση πρέπει, μπορώ να σας πω ότι είναι σχεδόν άγλυκο λόγω των φραουλών και του ξινού γάλακτος (buttermilk).



Μαγιάτικο φραουλένιο κέικ

Στον κάδο του mixer βάζουμε 80 γρ. βούτυρο που έχουμε μαλακώσει σε θερμοκρασία δωματίου, ¾ φλ. τσ. ζάχαρη, ξύσμα από 1 lime και 2 γεμάτες κ.σ. ροδόνερο. Χτυπάμε τα υλικά με το φτερό για αρκετή ώρα, μέχρι να λιώσει εντελώς η ζάχαρη και το μίγμα να ασπρίσει και να αφρατέψει. Κατά διαστήματα σπρώχνουμε με τη σπάτουλα το μίγμα από τα τοιχώματα στο μέσον του κάδου. Προσθέτουμε ένα ένα 3 αυγά και χτυπάμε κάθε φορά μέχρι να ενσωματωθούν στο μίγμα. Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε 1 ½ φλ. τσ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1 γεμάτο κ.γλ. baking powder και 1 πρέζα αλάτι. Μετράμε ½ φλ. τσ. ξινόγαλα (buttermilk). Προσθέτουμε στο μίγμα τα στερεά υλικά και το ξινόγαλα εναλλάξ σε 3 δόσεις, αρχίζοντας και τελειώνοντας με τα στερεά υλικά. Κάθε φορά που προσθέτουμε τα υλικά, χτυπάμε ίσα ίσα να ενωθούν. Σταματάμε το μηχάνημα και προσθέτουμε 400 γρ. φράουλες που έχουμε καθαρίσει, κόψει τις μεγαλύτερες, πλύνει και στεγνώσει πολύ καλά. Ανακατεύουμε απαλά με σπάτουλα σιλικόνης για να μοιραστούν οι φράουλες μέσα στη ζύμη. Αδειάζουμε σε ελαφρώς βουτυρωμένη στρογγυλή φόρμα του cake με αποσπώμενο πάτο, διαμέτρου περίπου 22 εκ. Ισιώνουμε την επιφάνεια και την πασπαλίζουμε με ζάχαρη. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στη λειτουργία του αέρα στους 180ο C για περίπου 40΄. Αφήνουμε το cake να κρυώσει λίγο μέσα στη φόρμα και κατόπιν το ξεφορμάρουμε, αφού πρώτα «τρέξουμε» ένα μαχαίρι σε όλη την περιφέρεια του γλυκού σύρριζα στα τοιχώματα της φόρμας, για να είμαστε σίγουροι πως θα ξεκολλήσει ολόκληρο όταν ανοίξουμε το έλασμα. Αφού αφαιρέσουμε το στεφάνι, πάλι θα «τρέξουμε» το μαχαίρι μεταξύ του πάτου και του γλυκού για να αποσπαστεί εύκολα και ο πάτος. Τέλος, με την βοήθεια μιας σπάτουλας, θα μεταφέρουμε το cake σε πιατέλα.



Tips

• Αν δεν αγαπάτε το ροδόνερο, μπορείτε να αρωματίσετε το cake με βανίλια. Να ξέρετε ότι το καλύτερο ροδόνερο που μπορείτε να βρείτε στην αγορά είναι λιβανέζικο και υπάρχει στα μπαχαράδικα της οδού Ευριπίδου.
• Διαλέξτε τις πιο αρωματικές φράουλες που μπορείτε να βρείτε κι όσο πιο μικρές γίνεται.
• Δείξτε επιμέλεια στο στέγνωμα των φρούτων για να έχετε ένα άψογο αποτέλεσμα.
• Αν δεν διαθέτετε φόρμα με αποσπώμενα τοιχώματα, βάλτε το cake σε ένα ταψάκι που θα έχετε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί, αφήνοντας αρκετό χαρτί να περισσεύει, ώστε να μπορέσετε να ξεφορμάρετε το γλυκό, τραβώντας το από τις άκρες του χαρτιού. Μην επιχειρήσετε όμως να το φτιάξετε σαν κλασσικό cake σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα γιατί είναι σίγουρο πως λόγω της υγρασίας από τις φράουλες και το ξινόγαλα, δεν θα ξεφορμαριστεί σωστά.
• Μπορείτε να συνοδέψετε το γλύκισμα με παγωτό ή ελαφριά chantilly.
• Το cake αυτό είναι τέλειο την πρώτη μέρα, ενώ δεύτερη μέρα δεν κρατάει εκτός ψυγείου. Το κακό είναι όμως πως αν το βάλετε στο ψυγείο, η κρούστα της ζάχαρης θα πανιάσει. Επομένως φροντίστε να το καταναλώσετε το συντομότερο δυνατό. Για μία μέρα πάντως θα κρατήσει μια χαρά εκτός ψυγείου. Τυλίξτε το με αλουμινόχαρτο όχι σφιχτά, για να μην μαλακώσει η κριτσανιστή επιφάνεια.

Καλώς μας ήρθε λοιπόν κι ο Μάης του ‘18, να είμαστε καλά να υποδεχόμαστε πάμπολλους ακόμα ανθισμένους Μάηδες, ζωηρούς κι ευωδιαστούς. Κι αν το βήμα είναι ταχύ ή λίγο πιο αργό, ίσως και να μην έχει τελικά μεγάλη σημασία. Και του χρόνου!