Το κέικ της Αγάπης

της Αγάπης Μαργετίδη

Σήμερα γιορτάζω.  Κι αφού γιορτάζω, θα σας κεράσω ένα κέικ που έρχεται από την μακρινή Περσία.  Persian Love Cake ονομάζεται και ο μύθος λέει πως φτιάχτηκε από μια ερωτοχτυπημένη κορασίδα για τον πρίγκιπά της. Πληροφορίες για την έκβαση της ιστορίας δεν υπάρχουν, όμως, δεν είναι δυνατόν να έφαγε αυτό το γλυκό ο πρίγκιπας και να μην έπεσε στα πόδια της.  Άλλωστε, τι σόι παραμύθι θα ήταν αυτό, χωρίς happy end;   

Η περσική κουζίνα είναι συναρπαστική σαν τα παραμύθια της, όλο αρώματα και ομορφιά.  Για μένα κρατά αναμφισβήτητα τα σκήπτρα της ανατολίτικης κουζίνας.  Αγαπούν τρελά τα φιστίκια, το ροδόνερο, το κάρδαμο, τα ρόδια, το ρύζι και το σαφράν.  Το Ιράν καλλιεργεί και εξάγει πάνω από την μισή παγκόσμια ποσότητα φιστικιών και πάνω από το 90 % της παγκόσμιας παραγωγής σαφράν. 

Έτσι, το Persian Love Cake είναι όμορφο σαν παραμύθι, αφράτο σαν πούπουλο και μοσχοβολιστό σαν ροδώνας.  Συνταγές υπάρχουν αρκετές με μικρές παραλλαγές. Έχοντας κάνει αρκετά επισταμένη έρευνα, και βεβαίως, μην γνωρίζοντας Φαρσί, δεν είμαι σε θέση να πάρω όρκο για το ποια είναι η πιο αυθεντική.  Αυτή που επέλεξα τελικά έχει όλα τα αρώματα εκτός από αυτό του σαφράν, το οποίο μπαίνει σε μικρή ποσότητα και, εκτός από το άρωμά του, δίνει και το όμορφο χρώμα του στη ζύμη.  Ενώ συνήθως έχω πάντα σαφράν, αυτή τη φορά μου έλειπε.  Δεν πειράζει όμως, το γλυκό είναι τέλειο κι έτσι, πιστέψτε με. 

Υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που διάλεξα αυτό το κέικ για σήμερα, αφού, εάν δεν υπήρχε ο καταραμένος ιός, θα σας έστελνα γράμμα από την Αίγινα, όπου θα είχα πάει για να μάθω και να ρεπορτάρω τα πάντα για τα πολύτιμα φιστίκια της, τα οποία, μπορεί να μην ανταγωνίζονται σε ποσότητα τα ιρανικά, τα ανταγωνίζονται όμως σε ποιότητα.  Από το 2009 γίνεται το φεστιβάλ φιστικιού στο νησί και φέτος ήθελα τόσο πολύ να πάω… Του χρόνου, σίγουρα.

Προχωράω στη συνταγή, αφού την αφιερώσω σε όλες όσες γιορτάζουν σήμερα, στην Αίγινα και το φεστιβάλ της και στον έρωτα.  Να μας χαίρεστε και να σας χαιρόμαστε. 

Φωτό : Μόνικα Κρητικού

PERSIAN LOVE CAKE (ΚΕΙΚ ΜΕ ΦΙΣΤΙΚΙΑ ΑΙΓΙΝΗΣ, ΚΑΡΔΑΜΟ ΚΑΙ ΡΟΔΟΝΕΡΟ)

Για το κέικ : Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο C στη λειτουργία του αέρα.  Βουτυρώνουμε τον πάτο και τα τοιχώματα μιας φόρμας για κέικ διαμέτρου περίπου 23 εκ. και την βάζουμε στο ψυγείο για να παγώσει το βούτυρο και να μην απορροφήσει κατόπιν πολύ αλεύρι.  Μετράμε ¾ φλ. τσ. ζάχαρη.  Αφαιρούμε 1 κ.σ. και την βάζουμε στο μούλτι με ¾ φλ. τσ. ανάλατα και άψητα φιστίκια Αιγίνης.  Με διακεκομμένες κινήσεις στο μούλτι σπάμε τα φιστίκια μέχρι να γίνουν σαν χοντρόκοκκη πούδρα : η λίγη ζάχαρη θα τα βοηθήσει να μην πολτοποιηθούν.  Στον κάδο του μίξερ με το φτερό (ή με το μίξερ χειρός) αφρατεύουμε για αρκετή ώρα 115 γρ. βούτυρο που έχουμε αφήσει να μαλακώσει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος με την υπόλοιπη ζάχαρη.  Προσθέτουμε ένα ένα 2 αυγά και ανακατεύουμε κάθε φορά μέχρι να ενσωματωθούν.  Αρωματίζουμε με 1 κ.γλ. κάρδαμο (σε σκόνη ή σε σπόρους, τους οποίους βρίσκουμε μέσα στα λουβιά που αγοράζουμε από τα μπαχαράδικα), τον χυμό από ½ λεμόνι και 1 κ.σ. ροδόνερο.  Κοσκινίζουμε 1 φλ. τσ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις με 1 κ.γλ. baking powder, ¼ κ.γλ. baking soda και μια πρέζα αλάτι. Προσθέτουμε στο μπολ του μίξερ την μισή ποσότητα των στερεών υλικών, ενδιάμεσα προσθέτουμε ½ κεσέ στραγγιστό γιαούρτι και, αφού ενσωματωθεί, προσθέτουμε τα υπόλοιπα στερεά υλικά.  Χτυπάμε για λίγο ακόμη μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα, χωρίς όμως να το παρακάνουμε.  Σταματάμε το μηχάνημα και με μία σπάτουλα σιλικόνης ενσωματώνουμε την πούδρα των φιστικιών.  Βγάζουμε την βουτυρωμένη φόρμα από το ψυγείο, την πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι, τινάζουμε καλά για να φύγει όσο δεν κολλήσει πάνω στο βούτυρο, ρίχνουμε τη ζύμη μέσα στην φόρμα και ψήνουμε για περίπου 50΄- 60΄, μέχρι το μαχαίρι να βγαίνει στεγνό.  Για  να αποφύγουμε να παραψηθεί το κέικ, κι επειδή ο κάθε φούρνος έχει τα δικά του κόλπα, αρχίζουμε να δοκιμάζουμε εάν έχει ψηθεί από τα 45΄, ενώ, βεβαίως, δεν ανοίγουμε καθόλου την πόρτα του φούρνου μέχρι τότε για να μην ξεφουσκώσει το κέικ. Αφού το βγάλουμε από τον φούρνο το αφήνουμε να χλιάνει για 10΄ περίπου, το ξεφορμάρουμε και το αφήνουμε να κρυώσει καλά πάνω σε σχάρα, αφού πρώτα το σιροπιάσουμε.

 Φωτό : Μόνικα Κρητικού

Για το σιρόπι : Λίγο πριν βγάλουμε το κέικ από τον φούρνο ετοιμάζουμε ένα ελαφρύ σιρόπι σε μέτρια φωτιά με τον χυμό από ½ λεμόνι και 2 κ.σ. ζάχαρη.  Αποσύρουμε από την φωτιά μόλις λιώσει η ζάχαρη και πριν πάρει βράση.  Μόλις ξεφορμάρουμε το κέικ κάνουμε μικρές τρύπες σε όλη την επιφάνεια μέχρι κάτω με ένα καλαμάκι για σουβλάκια και περιχύνουμε το κέικ με το καυτό σιρόπι, κουταλιά κουταλιά, περιμένοντας λίγο κάθε φορά για να απορροφηθεί η προηγούμενη δόση.

 Φωτό : Μόνικα Κρητικού

Για το γλάσο : Το γλάσο γίνεται ανακατεύοντας με το σύρμα ζάχαρη άχνη με χυμό λεμονιού και λίγο ροδόνερο.  Πρώτα βάζουμε τα υγρά και κατόπιν τη ζάχαρη, σταδιακά, μέχρι να έχουμε την σύσταση που θέλουμε.  Το πόσο πηχτό θα είναι, εναπόκειται στο προσωπικό γούστο του καθενός.  Εγώ το ήθελα αρκετά πηχτό για να καλύψει όλη την επιφάνεια του γλυκού, όχι όμως τόσο που να γίνει σαν «σοβάς». Όταν το κέικ είναι εντελώς κρύο, το τοποθετούμε πάνω σε λαδόκολλα και βάζουμε το γλάσο σταδιακά αρχίζοντας από την κορυφή.  Κάθε φορά που θα τρέχει το γλάσο προς τα κάτω το μαζεύουμε με ένα κουτάλι και ξαναρχίζουμε.  Χρειάζεται αρκετός χρόνος μέχρι να σταθεροποιηθεί το γλάσο. Το χρώμα ζαχαροπλαστικής είναι προαιρετικό.  Το λευκό γλάσο είναι εξίσου όμορφο αλλά, μέρα που είναι, ήθελα ασορτί το κέικ με τα χρώματα του υπέροχου κεντητού τραπεζομάντηλου που κληρονόμησα από τη μητέρα μου.   

Φωτό : Μόνικα Κρητικού

Για τη διακόσμηση : Χρησιμοποίησα χοντροκομμένα φιστίκια, ζαχαρωμένα ροδοπέταλα και μερικά φρέσκα.  Το ζαχάρωμα γίνεται ως εξής : Βουτάμε κάθε πέταλο σε ασπράδι και μετά σε ζάχαρη.  Τα αφήνουμε να στεγνώσουν πάνω σε σχάρα, αφού την λαδώσουμε ελαφρά για να μην κολλήσουν τα πέταλα επάνω και σπάσουν όταν τα βγάλουμε αφού στεγνώσουν.  Το στέγνωμα θα πάρει αρκετή ώρα, αναλόγως βεβαίως της υγρασίας του χώρου.  Τα ζαχαρωμένα ροδοπέταλα, εφόσον βεβαίως είναι από αράντιστα άνθη, τρώγονται και είναι απίθανα.  Μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε και με βρώσιμα αποξηραμένα ροδοπέταλα που βρίσκουμε στα μπαχαράδικα. 

Φωτό : Μόνικα Κρητικού