Το τρις εξαμαρτείν

της Αγάπης Μαργετίδη

Την προηγούμενη εβδομάδα ανακάλυψα μια συνταγή για ένα εξαιρετικά αφράτο κέικ με έντονο άρωμα λεμονιού, κάπως σαν το αμερικάνικο chiffon cake. Η συνταγή ήταν γαλλική και ονομαζόταν moelleux au citron, δηλαδή κάτι που λιώνει στο στόμα, εν ολίγοις ένα συννεφένιο κέικ, ψηλό και καμαρωτό. Στην φωτογραφία το εσωτερικό έμοιαζε περισσότερο με κρέμα παρά με κέικ. Η τεχνική συνίσταται στο να χτυπήσεις ξεχωριστά τα ασπράδια των αυγών σε μαρέγκα, η οποία ενσωματώνεται απαλά στο μίγμα των κρόκων και των υπόλοιπων υλικών.

Η πρώτη προσπάθεια έληξε άδοξα. Το κέικ βγήκε μαλακό και αφράτο μεν, αλλά από ύψος μηδέν. Σαν παντεσπάνι ήταν. Επαναφέροντας στη μνήμη μου τις κινήσεις που είχα κάνει, ανακάλυψα ένα-δυο λαθάκια και εκεί απέδωσα την αποτυχία. Μιας και η γεύση και το άρωμα του λεμονιού ήταν έξοχα, δεν θα πήγαινε χαμένο κι έφτιαξα αυτό :

ΚΕΙΚ ΜΕ ΦΡΟΥΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΚΑΙ ΚΡΕΜΑ

Κόβουμε δίσκους από το κέικ/παντεσπάνι με ένα τσέρκι ή φλιτζάνι. Χτυπάμε κρύα κρέμα γάλακτος σε ελαφριά σαντιγί (μπορούμε να την αρωματίσουμε με βανίλια, ή μαστίχα, ή τριαντάφυλλο, ή, αφού χτυπηθεί, να προσθέσουμε ξύσμα λεμονιού). Πλένουμε και στεγνώνουμε φράουλες ή/και φρούτα του δάσους. Στήνουμε το γλυκό στοιχίζοντας εναλλάξ έναν δίσκο από κέικ, κρέμα και φρούτα. Εννοείται πως το επιδόρπιο δεν γίνεται μόνο με αποτυχημένο κέικ : οποιοδήποτε αφράτο κέικ μπορεί να κοπεί σε λεπτές φέτες που θα γίνουν στρογγυλές με τσέρκι.

Αυτή ήταν η πρώτη ιδέα που μού ήρθε στο μυαλό και αυτήν έφτιαξα. Τώρα όμως που κάθισα να την γράψω, σκέφτηκα κι άλλες λύσεις :

Μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη κρέμα με παγωτό ή σορμπέ, είτε στην πάνω στρώση, είτε και στις δύο.
Μπορούμε να φτιάξουμε και κρέμα από τυρί mascarpone, που θα δώσει μια διαφορετική γεύση και πιο «γεμάτη» υφή, χτυπώντας το τυρί με κρέμα γάλακτος και λίγη ζάχαρη άχνη.
Άλλη ιδέα είναι να φτιάξουμε κρέμα ζαχαροπλαστικής αντί για σαντιγί, με επίσης διαφορετική γεύση.
Μπορούμε επίσης να σιροπιάσουμε ελαφρά το κέικ, είτε με απλό σιρόπι, είτε με κάποιο αλκοόλ (π.χ. limoncello, μαστίχα ή άλλο λικέρ ή grappa).
Αντί για σιρόπι, μπορούμε να φτιάξουμε ένα απλό κουλί από τα ίδια φρούτα, πολτοποιώντας τα στο μούλτι, με ή χωρίς ζάχαρη, αναλόγως με τα γούστα μας και το πόσο γλυκά είναι τα φρούτα και να περιχύσουμε με αυτό το γλυκό.
Τέλος, μπορούμε να σερβίρουμε το γλυκό σε ποτήρια, με το κέικ κομμένο σε κύβους και εναλλάσσοντας όλα τα υλικά σε στρώσεις.

Χθες αποφάσισα ότι δεν γίνεται, θα το ξαναπροσπαθήσω το συννεφένιο κέικ. Τι στο καλό; Τόσα υπέροχα κέικ έχω φτιάξει, με όλες τις πιθανές τεχνικές και παραλλαγές. Το moelleux θα μου ξεφύγει; Μια και δυο ανασκουμπώθηκα κι αυτή τη φορά πρόσεξα και την παραμικρή λεπτομέρεια. Το κέικ μπήκε στον φούρνο και με μεγάλη ανακούφιση είδα από το τζάμι να φουσκώνει, να φουσκώνει, να φουσκώνει. Φούσκωσα κι εγώ από υπερηφάνεια. Η χαρά δεν κράτησε για πολύ… Με το που βγήκε από τον φούρνο καταγκρεμίστηκε κι από κύκνος ξανάγινε ασχημόπαπο. Ε, άντε στα κομμάτια. Δεν θες; Μη σώσεις. Τρίτη ευκαιρία δεν έχει γιατί αν το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, το τρις εξαμαρτείν είναι σκέτη χαζομάρα, για να μην πω κάτι πιο χοντρό. Το άφησα να κρυώσει, το έκοψα σε μικρότερα κομμάτια για να ξεραθεί λίγο κι έφτιαξα αυτό :

ΚΡΑΜΠΛ ΦΡΑΟΥΛΑΣ

Το κραμπλ γίνεται από αλεύρι ή δημητριακά ή μπισκότα ή άλλα υλικά βάσης, ανακατεμένα με βούτυρο και ζάχαρη, που δουλεύουμε με τα δάχτυλα για να γίνουν σαν ψίχουλα. Επομένως, το κέικ είναι πρώτης τάξεως υλικό για τραγανό κραμπλ.

Πλένουμε, καθαρίζουμε και κόβουμε φράουλες. Τις βάζουμε σε πυρίμαχο σκεύος και προσθέτουμε λίγο χυμό λεμονιού και λίγη ζάχαρη, ή κάποιο λικέρ, ή κάποιο σιρόπι (εγώ έβαλα λίγο σιρόπι γρεναδίνης) : αυτά τα υλικά θα βοηθήσουν τις φράουλες να καραμελώσουν στο ψήσιμο. Σε ένα μπολ κάνουμε χοντρά ψίχουλα το κέικ και τα ανακατεύουμε με τα δάχτυλά μας με λίγους κύβους βούτυρο, ούτε πολύ παγωμένο, ούτε πολύ μαλακωμένο. Τα στρώνουμε πάνω από τις φράουλες και πασπαλίζουμε με λίγη καστανή ζάχαρη. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C μέχρι να ροδοκοκκινίσει η επιφάνεια και τα φρούτα από κάτω να βγάλουν τα ζουμιά τους και να καραμελώσουν. Σερβίρουμε το γλυκό χλιαρό ή σε θερμοκρασία δωματίου και συνοδεύουμε προαιρετικά με παγωτό ή χτυπημένη κρέμα σε ελαφριά σαντιγί.

Tips

Οποιοδήποτε φρούτο της εποχής μπορεί να αντικαταστήσει τις φράουλες. Με κεράσια θα είναι θεσπέσιο.
Το κραμπλ μπορεί να γίνει και με ένα καθόλα πετυχημένο κέικ, που όμως έχει αρχίσει να ξεραίνεται.
Όσο περισσέψει, το βάζουμε στο ψυγείο και την επομένη το ζεσταίνουμε ελαφρά στον συμβατικό φούρνο για να ξαναγίνει το κραμπλ τραγανό (δεν ζεσταίνουμε ποτέ στον φούρνο μικροκυμάτων ζύμες, γιατί πανιάζουν).

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μου κατέβηκε νέα ιδέα. Να μοιράσω το μίγμα σε μικρά πυρίμαχα σκεύη και να φτιάξω στο καθένα ένα ψηλό κολάρο με λαδόκολλα, σαν προστατευτικό τείχος που θα αποτρέψει το ξεφούσκωμα. Αν τα καταφέρω, θα σας ειδοποιήσω. Αν την ξαναπατήσω, δεν θέλετε να ξέρετε με τι κοσμητικά επίθετα θα στολίσω τον εαυτό μου και το moelleux και ούτε θα ξανακούσετε από μένα για moelleux και πράσινα άλογα ή πράσσειν άλογα (αλήθεια, εσείς, πώς το γράφετε;). Λέω να μην ανοίξω εδώ την κουβέντα περί της ύπαρξης ή μη πράσινων αλόγων γιατί αφενός είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο και αφετέρου θα νυχτώσουμε και δεν προλαβαίνω, πάω να αμαρτήσω για τρίτη φορά!