Μικρή γιορτή για τον καφέ

Της Αγάπης Μαργετίδη

Παραλίγο και θα πάθαινα μεγάλη νίλα.  Στο τσακ θα μου ξέφευγε η παγκόσμια μέρα του καφέ που είναι σήμερα, την πρώτη μέρα του Οκτωβρίου.  Μεγάλη η χάρη του. Τρέχω, έστω και την τελευταία στιγμή, να φτιάξω κάτι προς τιμήν του.  Είναι κάτι απλό και πολύ εύκολο και η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να τον γιορτάσω με μεγαλύτερο ταρατατζούμ, αλλά δεν προλαβαίνω με τίποτα.  Ούτε κι εσείς άλλωστε, αφού αντί να σας ενημερώσω μια-δυο μέρες πριν να κάνετε τα κουμάντα σας, σας σκάω το γεγονός στο και πέντε. Ας είναι, πολλές φορές – για να μην πω τις περισσότερες – τα καλύτερα βγαίνουν όταν δεν τα πολυζαλίζουμε. 

Βρίσκομαι όμως και σε ένα δίλημμα.  Σήμερα, εκτός από τον καφέ, ενημερώνομαι ότι γιορτάζουν και οι απανταχού χορτοφάγοι.  Οι vegetarians, όχι οι vegans.  Κι αυτοί όμως χωρίζονται σε υποκατηγορίες. Ξέρω vegetarian που τρώει ψάρια, ξέρω vegetarian που τρώει γαλακτοκομικά και αυγά, ξέρω και κάποιους σκληροπυρηνικούς που φέρνουν περισσότερο προς το vegan, κι αυτοί οι τελευταίοι καφέ δεν πίνουν.  Πίνουν πράσινο τσάι (εντάξει, αυτό πίνεται, δεν σε ξυπνάει όμως το πρωί ούτε με σφαίρες), αλλά πίνουν και κάτι μαντζούνια απερίγραπτα. Sorry κιόλας, φίλοι μου! Όλους δεν μπορώ να σας ευχαριστήσω. 

Πριν σας πω τι ετοίμασα, θα σας πληροφορήσω πως σήμερα γιορτάζουμε άλλες δύο παγκόσμιες ημέρες.  Αυτή προς τιμήν των ηλικιωμένων ανθρώπων και αυτή για το δικαίωμα όλων σε ασφαλή και αξιοπρεπή διαμονή/κατοικία.  Σοβαρά θέματα, αμφότερα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.  Γιατί κάνοντας και μια γύρα, έπεσα σε απίστευτες χαζομάρες.  Ημέρα του pancake, των απανταχού φίλων του popcorn, των chips, για να αναφέρω μερικά σχετικά με το φαγητό, αλλά και άλλα εξωφρενικότερα, όπως η μέρα των αριστερόχειρων, των passwords και της συνομιλίας σε ασανσέρ!  Ο κόσμος είναι τρελός, δεν χωράει αμφιβολία.

Τουλάχιστον, πιστεύω πως θα συμφωνήσουμε, ότι ο καφές είναι πολύτιμο αγαθό, με σπουδαία ιστορία και έντονη προσωπικότητα και έχει κερδίσει την παγκόσμια μέρα του με το σπαθί του.  Ένα ζεστό fudge αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω για να τον τιμήσω, με σοκολάτα και espresso και θα το σερβίρω με παγωτό βανίλια και καραμελωμένα φιστίκια. 
 

ΠΑΓΩΤΟ ΒΑΝΙΛΙΑ ΜΕ ΖΕΣΤΗ ΣΑΛΤΣΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑ-ΚΑΦΕ & ΚΑΡΑΜΕΛΩΜΕΝΑ ΦΙΣΤΙΚΙΑ
Για 6  άτομα. 

Τα καραμελωμένα φιστίκια : Φτιάχνουμε μια σκούρα καραμέλα λιώνοντας σε μέτρια φωτιά σε ρηχό τηγάνι, 12 κ.σ. ζάχαρη.  Δεν ρίχνουμε μονομιάς τη ζάχαρη αλλά σε 4 δόσεις και περιμένουμε κάθε φορά να λιώσει η προηγούμενη πριν προσθέσουμε την επόμενη.  Δεν ανακατεύουμε καθόλου, αλλά κουνάμε κυκλικά το τηγάνι κατά διαστήματα.  Έχουμε καβουρδίσει ελαφρά ½ φλ. τσ. φιστίκια Αιγίνης και τα έχουμε τοποθετήσει σε μονή στρώση σε λαδόκολλα και πασπαλίσει με άνθος αλατιού.  Μόλις η καραμέλα είναι έτοιμη, την χύνουμε με προσοχή πάνω στα φιστίκια, λίγη λίγη, για να στρωθεί σε λεπτή στρώση. Αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς για να σταθεροποιηθεί η καραμέλα. Κατόπιν κόβουμε ακανόνιστα κομμάτια. 

Η σάλτσα : Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά 2/3 φλ. τσ. κρέμα γάλακτος με 1 κ.σ. μέλι και 2 κ.γλ. καφέ espresso σε σκόνη. Σιγοβράζουμε για 2’-3΄, αποσύρουμε από την εστία και προσθέτουμε 120 γρ. κουβερτούρα και 30 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου.  Ανακατεύουμε με σπάτουλα σιλικόνης μέχρι η σάλτσα να γυαλίσει.  Τη διατηρούμε χλιαρή.

Η συναρμολόγηση : Βάζουμε σε κάθε ποτήρι ή μπολ ή φλιτζάνι λίγη σάλτσα, προσθέτουμε παγωτό βανίλια, άλλη λίγη σάλτσα και λίγα καραμελωμένα φιστίκια. 

 
Tips

• Μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα φιστίκια με όποιους ξηρούς καρπούς μας αρέσουν.  Εάν είναι μεγάλοι σε μέγεθος, τους χοντροσπάμε πριν τους καραμελώσουμε.
• Μπορούμε επίσης να αντικαταστήσουμε το παγωτό βανίλια με άλλες γεύσεις, όπως φιστίκι, καραμέλα, σοκολάτα (gelato αλλά και sorbet για πιο ελαφριά γεύση), μόκα.