Της Αγάπης Μαργετίδη
Οι Απόκριες δεν είναι πολύ του γούστου μου, παρόλο που κατά καιρούς έχω πάει σε απίθανα πάρτι. Έχω επίσης οργανώσει ουκ ολίγα στο παρελθόν, με μεγάλη επιτυχία, βλέπετε το πιο συχνό είναι να πέφτουν και τα γενέθλιά μου μέσα στις Απόκριες. Παρόλα αυτά, χρειάζομαι λίγο σπρώξιμο για να μπω στην κατάλληλη διάθεση. Αν όμως γίνει το θαύμα, ποιος με πιάνει! Για φέτος δεν το βλέπω, αλλά δεν θα σας αφήσω έτσι. Θα σας κεράσω ένα γλυκάκι που προσφέρεται παραδοσιακά στο Καρναβάλι της Βενετίας.
Στην Βενετία έχω πάει, αλλά όχι στην περίοδο του περίφημου Καρναβαλιού. Η ομορφιά της πόλης είναι αδιαμφισβήτητη και η ατμόσφαιρά της ασύγκριτη. Όμως, χωρίς να μπορώ να σας το εξηγήσω ακριβώς, μού δημιουργεί έναν απροσδιόριστο φόβο και μια ελαφριά μελαγχολία. Τα συναισθήματά μου αυτά τα έχω συζητήσει εκτενώς με την κουμπάρα μου, που έχει ζήσει αρκετά χρόνια εκεί και παραμένει αιώνια ερωτευμένη με την Γαληνοτάτη και εκείνη, αν και δεν τα συμμερίζεται, καταλαβαίνει ακριβώς τι είναι αυτό που μου δημιουργεί την περίεργη ανησυχία.
Σήμερα όμως δεν είναι καιρός για αρνητικές σκέψεις. Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς θα το κάψουμε με χορό και για να παίρνουμε δυνάμεις θα τσιμπολογάμε ολημερίς τα λαχταριστά βενετσιάνικα μικροσκοπικά λουκουμαδάκια, που ονομάζονται castagnole ή favette. Δεν μοιάζουν καθόλου με τους δικούς μας λουκουμάδες γιατί τόσο μικρούτσικα που είναι, είναι τραγανά μέσα κι έξω. Δεν έχουν μαγιά και γι’ αυτό είναι και πολύ πιο εύκολα, με μηδενική πιθανότητα αποτυχίας.
CASTAGNOLE Ή FAVETTE (ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΙΚΑ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΜΙΚΡΑ ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΑΚΙΑ)
Για περίπου 60 τεμάχια. Κοσκινίζουμε 200 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις με 1 πρέζα αλάτι και 1 κ.σ. baking powder και τα βάζουμε σε ένα μπολ. Προσθέτουμε 60 γρ. caster sugar (βλ. tips) και το ξύσμα από 1 μεγάλο λεμόνι και ανακατεύουμε. Κάνουμε ένα βαθούλωμα στη μέση και προσθέτουμε 2 αυγά, 40 γρ. μαλακωμένο βούτυρο κομμένο σε μικρούς κύβους και προαιρετικά 1 κ.σ. grappa. Ζυμώνουμε το μίγμα μέχρι να γίνει ενιαίο. Η ζύμη θα είναι μαλακή και θα κολλάει αρκετά στα δάχτυλα. Την τυλίγουμε σε μεμβράνη και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για 10΄. Πασπαλίζουμε τον πάγκο της κουζίνας με λίγο αλεύρι και αλευρώνουμε ελαφρά και τις παλάμες μας. Χωρίζουμε τη ζύμη σε 5 ίσα μέρη και ρολάρουμε το κάθε κομμάτι σε μπαστούνια πάχους περίπου 2 εκ. Κατόπιν κόβουμε με μαχαίρι σε κομμάτια των 2 εκ. και τα πλάθουμε σε μικροσκοπικά μπαλάκια. Σε βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε καλά μπόλικο ελαιόλαδο (βλ. tips) και τηγανίζουμε σε τρεις δόσεις τις castagnole, μέχρι να ροδοκοκκινίσουν. Αυτό γίνεται σε ελάχιστο χρόνο, περίπου 2΄-3΄. Τις βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τις τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί. Μόλις κρυώσουν λίγο τις ρολάρουμε σε caster sugar. Τις απολαμβάνουμε ζεστές κατά προτίμηση. Σε κάθε περίπτωση τις καταναλώνουμε αυθημερόν. ‘Ένα ποτήρι δροσερό Prosecco είναι η τέλεια συνοδεία.
Tips
- Βρίσκουμε caster sugar (που είναι πιο λεπτή από την κρυσταλλική και πιο χοντρή από την άχνη) σε μεγάλα σουπερμάρκετ. Αν δεν έχουμε, αντικαθιστούμε τη μεν ζάχαρη της ζύμης με κανονική κρυσταλλική ζάχαρη, αυτήν δε για το τελικό ρολάρισμα με άχνη.
- Η grappa, εκτός από το άρωμά της, προσθέτει τραγανότητα στο τελικό αποτέλεσμα. Μπορείτε να την αντικαταστήσετε με γλυκανισάτο ή μη τσίπουρο, ακόμα και με ρούμι.
- Ως προς το λάδι για το τηγάνισμα, δεν διανοούμαι να τηγανίσω με τίποτε άλλο πέρα από ελαιόλαδο. Όλα αυτά που λέγονται ότι δήθεν το ελαιόλαδο κάνει βαριά τα τηγανιτά τα ακούω βερεσέ. Δεν είναι μόνο θέμα γεύσης, αλλά και υγείας : όλα τα σπορέλαια είναι καταστροφικά για τον οργανισμό μας και ως προς αυτό συμφωνούν άπαντες οι ειδικοί. Στο κάτω κάτω πόσο συχνά τηγανίζετε; Φαντάζομαι ότι όλοι κάπου το αποφεύγουμε και για τον κόπο και για την σιλουέτα μας, όμως όταν το κάνουμε, ας το κάνουμε σωστά. Προτιμήστε ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με ήπια γεύση και χαμηλή ένταση στο πικρό και το πικάντικο.
- Το ίδιο έχω να πω και για το βούτυρο. Το λίγο που θα καταναλώσουμε (ή τουλάχιστον θα προσπαθήσουμε), ας είναι ένα καλό αγελαδινό βούτυρο. Βάλτε αυστηρό στοπ στις μαργαρίνες και τα τοιαύτα.