Της Αγάπης Μαργετίδη
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει, λέει η σοφή παροιμία. Σήμερα Σάββατο 23 Φεβρουαρίου που σας γράφω, φλεβίζει κανονικότατα και καλοκαίρι δεν μυρίζει με τίποτα. Καμία σχέση βέβαια με τα όσα τρομερά και φοβερά είχαν αρχικά προβλέψει οι εθνικοί μας μετεωρολόγοι που το ‘χουν συνήθειο να σπέρνουν πανικό για ψύλλου πήδημα. Βρέχει, έχει αέρα και κρύο αρκετό αλλά τα ειδικά καρφιά που έχω προμηθευτεί για τις μπότες μου μάλλον κι αυτή την φορά στο συρτάρι θα μείνουν. Τα είχα παραγγείλει εδώ και κάτι χρόνια αφού είχα κοντέψει να σκοτωθώ στα παγωμένα πεζοδρόμια της Πατησίων με κάτι λίγα χιόνια που είχε ρίξει εκείνον τον χειμώνα, αλλά ο νόμος του Μέρφι πάλι επαληθεύτηκε αφού από τότε, χιόνι γιοκ. Όλα κι όλα όμως, από εξοπλισμό σκίζω!
- Δεν είναι όλες οι θήκες για muffins ίδιες. Υπάρχουν σε πολλά μεγέθη. Οι δικές μου φόρμες είναι από σιλικόνη, πράγμα που σημαίνει πως δεν χρειάζονται βουτύρωμα και αλεύρωμα, ενώ η κάθε θήκη έχει διάμετρο 5 εκ.
- Αν θέλουμε η chantilly να σταθεί για πολλή ώρα, βάζουμε κόκκους στιγμιαίου καφέ που διαλύεται στην κρέμα αμέσως. Δεν το προτιμώ επειδή για μένα – αλλά και για άπαντες τους φίλους του καφέ – ο στιγμιαίος καφές, καφές δεν είναι (και κουβέντα δεν σηκώνω επ’ αυτού!). Φτιάχνοντας λοιπόν την chantilly με espresso, δεν θα σφίξει πολύ, ούτε και θα κρατήσει τον όγκο της για πολλή ώρα, θα είναι όμως εξαιρετική σε γεύση και πολύ αέρινη σε υφή. Γι' αυτόν τον λόγο φτιάξτε την ποσότητα για τα muffins που σκοπεύετε να καταναλώσετε άμεσα και ξαναφτιάξτε για τα υπόλοιπα. Στο κάτω κάτω η διαδικασία δεν παίρνει παραπάνω από 5΄.