Δύο ιδιαίτερες συνταγές για να παραλλάξετε το χούμους και να φτιάξετε δύο πεντανόστιμα dips.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Αγάπης Μαργετίδη
Σήμερα είμαι ακριβώς η περίπτωση που υποδεικνύει ο τίτλος και εν γνώσει μου βάζω το κεφάλι μου στον ντορβά. Είμαι σίγουρη πως θ’ ακούσω τα σχολιανά μου. Μα τι συμβαίνει; Συμβαίνει το ότι εγώ που περηφανεύομαι ότι πάντα κυριολεκτώ κι ότι μισώ τις απομιμήσεις, έχω το θράσος να ονομάσω χούμους όχι ένα, αλλά δύο dips παρακαλώ, που φέρνουν σε χούμους, όμως χούμους δεν είναι.
Το χούμους, το αυθεντικό, είναι παλιό, πολύ παλιό και η πρώτη καταγεγραμμένη συνταγή βρέθηκε σε αιγυπτιακό βιβλίο μαγειρικής του 13ου αιώνα μ.Χ. Το χούμους, το αυθεντικό, εκτός από τα πολτοποιημένα ρεβύθια, έχει ταχίνι, χυμό λεμονιού, κύμινο και αλάτι. Σερβίρεται με λίγο ελαιόλαδο και συνοδεύεται από αραβική πίτα. Αυτό είναι το χούμους, τίποτε άλλο.
Αγαπώ πολύ το χούμους, κι ας έχει ένα από τα πιο μισητά μου υλικά, το ταχίνι. Ταχίνι τρώω μόνο σε αλμυρές συνταγές. Ο χαλβάς του μπακάλη, πέρα από ένα μικρό κομμάτι, με λιγώνει. Παρομοίως και το φιστικοβούτυρο που τόσο λατρεύουν οι Αμερικανοί κι έχει αποκτήσει φίλους και στην Ελλάδα σε διάφορα γλυκά που ούτε να τα δω μπροστά μου. Μου πέφτουν πολύ βαριά στο στομάχι, λες κι έχω καταπιεί πέτρες.
Εδώ που τα λέμε, γιατί δα πρέπει να σας νοιάζουν οι προσωπικές μου προτιμήσεις; Εγώ ξέρω πως αγαπάτε ταχίνι, αγαπάτε και φιστικοβούτυρο. Επιθυμώντας να σας προσφέρω κάτι που θα εκτιμήσετε, έκανα δύο πειράματα που ήταν άκρως επιτυχημένα. Έφτιαξα δύο ειδών «χούμους» (βλέπετε, το έβαλα σε εισαγωγικά για να μην παρεξηγηθώ!), το πρώτο με φιστικοβούτυρο και αβοκάντο και το δεύτερο με τα κλασσικά υλικά του εκτός από το ταχίνι, το οποίο αντικατέστησα με μια εξαίσια πάστα από φιστίκια Αιγίνης που μου έφερε μια φίλη από το νησί.
Σε αυτή την παραλλαγή πάντρεψα τη Μέση Ανατολή με τη Λατινική Αμερική ζευγαρώνοντας το χούμους με το guacamole, φτιάχνοντας ένα πολύ νόστιμο και μυρωδάτο dip.
Για 6-8 άτομα. Φέρνουμε σε βρασμό σε άφθονο κρύο νερό 250 γρ. ρεβύθια που τα έχουμε μουλιάσει αποβραδίς, ξεπλύνει και στραγγίξει. Ξαφρίζουμε με επιμέλεια μέχρι που να μην βγαίνει άλλος αφρός και βράζουμε μέχρι τα ρεβύθια να μαλακώσουν. Τα σουρώνουμε και κρατάμε λίγο από το ζουμί τους, αν και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα χρειαστεί, λόγω του αβοκάντο που είναι μαλακό και είναι αυτό που θα βοηθήσει τον πουρέ να γίνει λείος. Τα πολτοποιούμε στο blender μαζί με 1 σκ. σκόρδου και ένα ώριμο αβοκάντο (ίσως και λίγο ζουμί όπως γράφω πιο πάνω). Βάζουμε το μίγμα σε ένα μπολ και προσθέτουμε 1 φλ. τσ. φιστικοβούτυρο (χωρίς ζάχαρη, εννοείται). Ανακατεύουμε και αρχίζουμε να «χτίζουμε» σταδιακά τη γεύση με αλάτι, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, χυμό μοσχολέμονου (lime), σκόνη κόλιανδρου, λίγες σταγόνες Tabasco και προαιρετικά ψιλοκομμένο φρέσκο κόλιανδρο. Σερβίρουμε με αραβικές πίτες ή tortillas.
