Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις…

της Αγάπης Μαργετίδη

Σήμερα είμαι ακριβώς η περίπτωση που υποδεικνύει ο τίτλος και εν γνώσει μου βάζω το κεφάλι μου στον ντορβά. Είμαι σίγουρη πως θ’ ακούσω τα σχολιανά μου. Μα τι συμβαίνει; Συμβαίνει το ότι εγώ που περηφανεύομαι ότι πάντα κυριολεκτώ κι ότι μισώ τις απομιμήσεις, έχω το θράσος να ονομάσω χούμους όχι ένα, αλλά δύο dip παρακαλώ, που φέρνουν σε χούμους, όμως χούμους δεν είναι.

Το χούμους, το αυθεντικό, είναι παλιό, πολύ παλιό και η πρώτη καταγεγραμμένη συνταγή βρέθηκε σε αιγυπτιακό βιβλίο μαγειρικής του 13ου αιώνα μ.Χ. Το χούμους, το αυθεντικό, εκτός από τα πολτοποιημένα ρεβύθια, έχει ταχίνι, χυμό λεμονιού, κύμινο και αλάτι. Σερβίρεται με λίγο ελαιόλαδο και συνοδεύεται από αραβική πίτα. Αυτό είναι το χούμους, τίποτε άλλο.

Αγαπώ πολύ το χούμους, κι ας έχει ένα από τα πιο μισητά μου υλικά, το ταχίνι. Ταχίνι τρώω μόνο στο χούμους γιατί μόνο σε αλμυρό μου αρέσει. Ο χαλβάς του μπακάλη, πέρα από ένα μικρό κομμάτι, με λιγώνει. Παρομοίως και το φιστικοβούτυρο που τόσο λατρεύουν οι Αμερικανοί κι έχει αποκτήσει φίλους και στην Ελλάδα σε διάφορα γλυκά που ούτε να τα δω μπροστά μου. Μου πέφτουν πολύ βαριά στο στομάχι, λες κι έχω καταπιεί πέτρες.

Εδώ που τα λέμε, γιατί δα πρέπει να σας νοιάζουν οι προσωπικές μου προτιμήσεις; Εγώ ξέρω πως αγαπάτε ταχίνι, αγαπάτε και φιστικοβούτυρο. Επιθυμώντας να σας προσφέρω κάτι που θα εκτιμήσετε, έκανα δύο πειράματα που ήταν άκρως επιτυχημένα. Έφτιαξα δύο ειδών «χούμους» (βλέπετε, το έβαλα σε εισαγωγικά για να μην παρεξηγηθώ!), το πρώτο με φιστικοβούτυρο και αβοκάντο και το δεύτερο με τα κλασσικά υλικά του, εκτός από το ταχίνι, το οποίο αντικατέστησα με μια εξαίσια πάστα από φιστίκια Αιγίνης που μου έφερε μια φίλη από το νησί.

Χούμους με φιστικοβούτυρο και αβοκάντο

Σε αυτή την παραλλαγή πάντρεψα τη Μέση Ανατολή με τη Λατινική Αμερική ζευγαρώνοντας το χούμους με το guacamole, φτιάχνοντας ένα πολύ νόστιμο και μυρωδάτο dip.



Για 6-8 άτομα. Φέρνουμε σε βρασμό σε άφθονο κρύο νερό 250 γρ. ρεβύθια που τα έχουμε μουλιάσει αποβραδίς, ξεπλύνει και στραγγίξει. Ξαφρίζουμε με επιμέλεια μέχρι που να μην βγαίνει άλλος αφρός και βράζουμε μέχρι τα ρεβύθια να μαλακώσουν. Τα σουρώνουμε και κρατάμε λίγο από το ζουμί τους, αν και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα χρειαστεί, λόγω του αβοκάντο που είναι μαλακό και είναι αυτό που θα βοηθήσει τον πουρέ να γίνει λείος. Τα πολτοποιούμε στο blender μαζί με 1 σκ. σκόρδου και ένα ώριμο αβοκάντο (ίσως και λίγο ζουμί όπως γράφω πιο πάνω). Βάζουμε το μίγμα σε ένα μπολ και προσθέτουμε 1 φλ. τσ. φιστικοβούτυρο (χωρίς ζάχαρη, εννοείται). Ανακατεύουμε και αρχίζουμε να «χτίζουμε» σταδιακά τη γεύση με αλάτι, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, χυμό μοσχολέμονου (lime), σκόνη κόλιανδρου, λίγες σταγόνες Tabasco και προαιρετικά ψιλοκομμένο φρέσκο κόλιανδρο. Σερβίρουμε με αραβικές πίτες ή tortillas.

Χούμους με πάστα φιστικιού Αιγίνης

Η μόνη αλλαγή από την αυθεντική συνταγή του χούμους είναι η αντικατάσταση του ταχινιού με την πάστα φιστικιού Αιγίνης. Το άρωμά του είναι μοναδικό, όπως μοναδικά είναι και τα φιστίκια της Αίγινας. Δεν θα βρείτε προς το παρόν εύκολα στην Αθήνα πάστα φιστικιού χωρίς ζάχαρη, όμως αν πάτε στην Αίγινα, αναζητήστε την και πειραματιστείτε μαζί της, είναι θεϊκή.



Για 6-8 άτομα. Φέρνουμε σε βρασμό σε άφθονο κρύο νερό 250 γρ. ρεβύθια που τα έχουμε μουλιάσει αποβραδίς, ξεπλύνει και στραγγίξει. Ξαφρίζουμε με επιμέλεια μέχρι που να μην βγαίνει άλλος αφρός και βράζουμε μέχρι τα ρεβύθια να μαλακώσουν. Τα σουρώνουμε και κρατάμε λίγο από το ζουμί τους. Τα πολτοποιούμε στο blender μαζί με 1 σκ. σκόρδου, αραιώνοντας με ζουμί για να τα βοηθήσουμε να πολτοποιηθούν στην εντέλεια. Τα βάζουμε σε ένα μπολ και προσθέτουμε 1 φλ. τσ. πάστα φιστικιού Αγίνης. Ανακατεύουμε και αρχίζουμε να «χτίζουμε» σταδιακά τη γεύση με αλάτι, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού, σκόνη κύμινου και πιπέρι cayenne. Σερβίρουμε με αραβικές πίτες.



Tips
• Η μία σκελίδα σκόρδου που προτείνω ταιριάζει με το δικό μου γούστο που δεν θέλει έντονη τη μυρωδιά του. Αν επιθυμείτε, αυξήστε το σκόρδο σε δύο σκελίδες. Το αυθεντικό χούμους έχει πολύ σκόρδο, ακόμη και τρεις σκελίδες στα 250 γρ. ρεβυθιών. Μια άλλη ιδέα είναι να βράσετε μαζί με τα ρεβύθια 2-3 σκ. σκόρδου με την φλούδα τους κοπανισμένες, για να δώσουν άρωμα χωρίς ένταση και είτε να τις αφαιρέσετε, είτε να τις πολτοποιήσετε μαζί με τα ρεβύθια, όλες ή όσες εσείς θέλετε.
• Οι αραβικές πίτες που θα συνοδεύσουν το χούμους μπορεί να μείνουν ως έχουν, μαλακές και αφράτες, ή να ψηθούν για να γίνουν κριτσανιστές για 10΄ περίπου στη λαμαρίνα του φούρνου στους 180ο C, αλειμμένες με λίγο ελαιόλαδο και πασπαλισμένες με κάποιο ξηρό μυρωδικό όπως ρίγανη, θυμάρι ή λιβανέζικο za’atar ή ακόμη και με πάπρικα ή πιπέρι cayenne. Στο δε χούμους με το αβοκάντο και τη λατινοαμερικάνικη γεύση, ταιριάζουν άψογα και οι μαλακές τορτίγιες.
• Μπορείτε επίσης να προσθέσετε ένα τραγανό στοιχείο, πασπαλίζοντας το χούμους με καβουρδισμένους ηλιόσπορους, κολοκυθόσπορους ή κουκουναρόσπορους. Μπορείτε να πασπαλίσετε το χούμους με την πάστα φιστικιού Αιγίνης με καβουρδισμένα και χοντροκομμένα φιστίκια.
• Και τα δύο dip είναι νηστήσιμα.

Καταλάβατε τώρα προς τι ο τίτλος; Τουλάχιστον σας πρόλαβα και πρώτη εγώ με κατσάδιασα και με έβαλα στη θέση μου, κι έτσι δεν μπορείτε να πείτε τίποτα!