Oι Yphes μας καλωσορίζουν στην υπέροχη κουζίνα τους

Πρέπει να έχεις συνεχώς μάτια και ρουθούνια ορθάνοικτα για να δεις ή έστω να οσφριστείς όλες τις νέες γαστρονομικές αφίξεις του αθηναϊκού κέντρου, οι οποίες αναδιαμορφώνουν τον χάρτη των εστιατορίων, μεζεδοπωλείων και λοιπών φαγάδικων γύρω από μια εκ των πλέον δημοφιλών πιατσών της πρωτεύουσας που απλώνεται από το Σύνταγμα ως το Μοναστηράκι κι από Γκάζι μέχρι το Θησείο. Τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρείται μια fine dining στροφή στα νέα εγχειρήματα πολλών και καταξιωμένων σεφ η οποία καθόλου δεν μας χαλά αν μας ρωτάς, είδικά όταν  συνοδεύεται από μια αποθέωση του comfort food. Μια βόλτα μεταξύ Συντάγματος και Μοναστηρακίου αρκεί για να διαπιστώσεις ότι έχουν πολλαπλασιαστεί  οι αφορμές για μια fine dining έξοδο after office ή και λίγο πιο αργά μιας και τόσο η ζωή όσο και η καλοφαγία δεν σταματά ποτέ στο κέντρο της πόλης.

Κάπως έτσι βρεθήκαμε ένα βράδυ του Φλεβάρη στις Yphes οι οποίες είχαν μπει στο γαστρονομικό μας ραντάρ άμα τη εμφανίσει τους στην οδό Κτενά, ένα όμορφο κάθετο δρομάκι στην Περικλέους που συνδέει το Σύνταγμα με το Μοναστηράκι. Με την πρώτη κιόλας ματιά καταλαβαίνεις ότι οι δημιουργοί του εστιατορίου είχαν ως σκοπό τους να μας χαρίσουν ένα ζεστό κι άκρως οικείο στέκι που βρίσκει έμπνευση στην ελληνική και τη διεθνή κουζίνα, δίνοντας έξυπνα και καθ’ όλα νόστιμα twists σε παραδοσιακά και πολύ αγαπημένα πιάτα. Οι Yphes απλώνουν λίγα τραπεζάκια σε ένα σομπάτο μικρό εξωτερικό χώρο με πράσινες φυσικές πινελιές που θα εκτιμηθούν ιδιαίτερα όταν καλοκαιριάσει όπως αντίστοιχα και στο ντελικάτο εσωτερικό που έχει για καμάρι του την εντυπωσιακή μπάρα να κλέβει τις διακοσμητικές εντυπώσεις.

Οι comfort προθέσεις του καταστήματος δηλώνονται απερίφραστα τόσο από τον κατάλογο με τα πιάτα που είναι αποκλειστικά to share –όλα τα πιάτα είναι για τη μέση, ενώ δεν υπάρχουν ορεκτικά, κυρίως πιάτα κι ατομικές μερίδες- όσο κι από την μουσική και τη διακόσμηση που υπηρετούν κατά γράμμα την αίσθηση μιας ανεπιτήδευτης οικειότητας όμοιας με ένα ζεστό δείπνο σε μια αγαπημένη γωνιά του σπιτιού μας. Αφού περιεργαστήκαμε τη μικρή αλλά εξαιρετικά διαλεχτή wine list η οποία είχε ισορροπημένες επιλογές από τον ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα (ποτήρι από 6€, φιάλη από 24€), εμπιστευτήκαμε το προσωπικό που μας πρότεινε τη Μαλαγουζιά του Κτήματος Χατζημιχάλη. Κάθε γουλιά ανέδιδε έναν έντονο αρωματικό χαρακτήρα, μαζί με άνθη λουλουδιών, εσπεριδοειδή, ροδάκινο, φύλλα πορτοκαλιάς, ξύσμα λεμονιού.

Μικρός μα άκρως ενδιαφέρον κι ο κατάλογος με τα κοκτέιλ από το οποίο τιμήσαμε το Pink Spritz (12€) με λικέρ μαστίχα, Campari bitter, κόκκινα φρούτα και pink grapefruit σόδα, μια πιο ελληνική εκδοχή του κλασικού Aperol. O κατάλογος των φαγητών πατούσε με το ένα πόδι στην ελληνική κουζίνα και με το άλλο στη μεσογειακή συνθέτοντας ένα μενού στο οποίο πρωταγωνιστούν οι γαστρονομικοί θησαυροί της χώρας μας αλλά και των γειτονικών χωρών. Κάθε πιάτο όπως προγράψαμε ήταν για δύο άτομα, αφού η λογική to share ακολουθούσε κάθε δημιουργία του σεφ Νίκου Ζερβού και της ομάδας του. Ξεκινήσαμε με το χειροποίητο αχνιστό ψωμάκι (5€ τα δύο άτομα) το οποίο μας ήρθε με ελαιόλαδο κι ένα ζωηρής γεύσης βούτυρο με νότες κρεμμυδιού.

Συνεχίσαμε με μια πολύ δροσερή beetroot salad (14,5€) με παντζάρι, burrata, πορτοκάλι, κάσιους, σουσάμι, φρέσκο κρεμμύδι, ρόκα και dressing από παλαιωμένο βαλσάμικο που ήταν έξτρα χορταστική και πολύ μεγάλη σε μέγεθος ειδικά αν τη συγκρίνεις με παρόμοιες επιλογές fine dining εστιατορίων του κέντρου.

Εξαιρετική επιλογή για τους λάτρεις των spicy πιάτων τα ψητά σπαράγγια (10,5€), με άγρια χόρτα, τηγανιτό κρεμμύδι και ένα πηχτό dressing με κίτρο και τρούφα. Το Sea Bass (24€) που ακολούθησε ήταν ένα ωραιότατο λαβράκι με πουρέ σελινόριζας, μυρώνια, άνηθο και μια σάλτσα από Μοσχοφίλερο που έδεσε ιδανικά με το ψάρι, προσδίδοντάς του μια διακριτική γευστική essence. Mε χαρά αποδεχτήκαμε την πρόσκληση του σεφ να δοκιμάσουμε το απόλυτο best seller του καταλόγου το short rib (22€). Eδώ η σιγομαγειρεμένη στηθοπλευρά αριστοτεχνικά κομμένη πλάι σε αφρό πατάτας, togarashi και κινέζικο λάχανο με kimchi θα ικανοποιούσε και με το παραπάνω τους εκλεπτυσμένους κρεατοφάγους της παρέας. Μακριά από την αμερικανική σχεδόν fast food εκδοχή των short ribs δοκιμάσαμε μια σύνθεση που σίγουρα θα ενθουσίαζε όσους λαχταρούν τις spicy τσαχπινιές στα κρέατά τους.

Τελευταίο έφτασε στο τραπέζι το αρνί (21,5€) το οποίο δικαίωσε την προσδοκίες μας παίρνοντας τον τίτλο του πιο αγαπημένου πιάτου εξ όσων δοκιμάσαμε. Χεράκι αρνί σε μια ροδέλα φιλέτου με ριγανάτο πουρέ σάλτσας, αρωματικό γιαούρτι και σάλτσα από πιπεριά Φλωρίνης σε μια αποθέωση της λατρεμένης παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας.

Ο λογαριασμός με ποτήρι κρασί στα 30-35€ το άτομο.