Στο Θέατρο Θησείον θα δεις την Καρένινα αλλιώς

«Ζούμε τις ζωές μας λες και κάποιος μας παρακολουθεί, και πρέπει να του αποδείξουμε πως είμαστε ενδιαφέροντες».

Παραφράζω, δεν το λέει ακριβώς έτσι ο Λέβιν του Αργύρη Ξάφη, που συναντά την Άννα μέσα σε ένα όνειρο σε μια από τις πρώτες σκηνές της παράστασης, επιμένοντας πως αυτή εδώ «είναι και δική του ιστορία». Ευτυχώς. Θα ήταν αβάσταχτα σπαρακτική η Καρένινα χωρίς την ιστορία του Λέβιν.

Είναι σπουδαία ιδέα τα όνειρα μέσα στα οποία συναντιούνται, και μιλούν μεταξύ τους, οι δύο ήρωες, οι δύο κόσμοι του Τολστόι. Μια από τις πολλές σπουδαίες ιδέες που είχε για το συνταρακτικά τρυφερό κείμενό του ο Ξάφης, ο οποίος συνυπογράφει και τη δραματουργία με την σκηνοθέτρια, Ιώ Βουλγαράκη.

Η παράσταση της Ομάδας Πυρ στο Θέατρο Θησείον ξεκινά ήδη από το φουαγιέ. «Καλωσήρθατε στο πάρτι, Λίζα Ιβάνοβνα» μου λέει ο Δημήτρης Γεωργιάδης, τσεκάροντας τη λίστα με τους «καλεσμένους», και δίνοντάς μου τη μάσκα που φέρνει στο νου το Μάτια Ερμητικά Κλειστά του Κιούμπρικ. Θα τις φορέσουμε τις μάσκες, όλοι οι θεατές, σε μια συγκεκριμένη σκηνή προς τα μέσα της παράστασης. Υπάρχει λόγος. Η στιγμή που η Δέσποινα Κούρτη ως Καρένινα θα πει «βγάλτε τις μάσκες» θα είναι ανατριχιαστική.

Με πολλά μπρος-πίσω στον χρόνο, ετούτη εδώ η αποδομημένη Καρένινα κρατά τα βασικά συστατικά του αρχικού έργου, για να μιλήσει σε γλώσσα σημερινή για τις κοινωνικές συμβάσεις, την υποκρισία, την καταπίεση των γυναικών, τις ανισότητες, έμφυλες και ταξικές, τη λαχτάρα για ελευθερία, το κυνήγι της ευτυχίας. Η πολυσχιδής σκηνοθεσία της Ιώς Βουλγαράκη φωτίζει κάθε σκηνή διαφορετικά, χωρίς να ξεμένει ποτέ από ιδέες, ώσπου να φτάσει στην λυτρωτική κλιμάκωση, που θα σπάσει ως οφείλει τους κανόνες.

Επάνω στο ευρηματικό σκηνικό της Anna Fedorova, που θα σου φέρει με την πρώτη στο μυαλό τις ράγες του τέλους του βιβλίου, αλλά είναι πολλά περισσότερα από αυτές, οι ήρωες του έργου κρύβονται και αποκαλύπτονται, σε μια διαισθητικά ψυχαναλυτική προσέγγιση που αντιπαραβάλει τις δύο ιστορίες μεταξύ τους. Ο Λέβιν και η Κίττυ από τη μια, η Καρένινα, ο Βρόνσκι και ο Καρένιν από την άλλη. Φως και σκοτάδι, ελπίδα και απόγνωση, έρωτας καταστροφέας ή λυτρωτικός, ποιος κερδίζει σε τούτο το παιχνίδι αν όχι εκείνος που κερδίζει σε όλα;

Ήταν μεγάλο στοίχημα οι τρεις ηθοποιοί να εναλλάσσονται σε όλους τους ρόλους –τους πέντε βασικούς, συν τρεις μικρότερους που κρατήθηκαν από το αρχικό έργο. Στοίχημα που κερδίζεται, ειδικά στις σκηνές όπου ο Αργύρης Ξάφης μπαινοβγαίνει με χειμαρρώδες κέφι από την άκαμπτη στιβαρότητα του Καρένιν στην γεμάτη αμφιβολίες πολυπλοκότητα του Λέβιν. Η Άννα της Δέσποινας Κούρτη είναι λακανικά σκοτεινή, μεγαλύτερη από τη ζωή, καταλαμβάνει όλη τη σκηνή, σπαράζει και σπαράσσεται. Ως Κίττυ πάλι μεταμορφώνεται, στην ησυχία των συμβιβασμών της, στην εσωστρέφεια του κόσμου της. Εξίσου διαυγής και ο Βρόνσκι του Δημήτρη Γεωργιάδη, ο ηθοποιός όμως λάμπει περισσότερο στις γλυκόπικρα αστείες στιγμές αυτού που σε άπταιστα ελληνικά λέμε comic relief της παράστασης.

Αξιοπρόσεκτα ενδιαφέροντες οι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου, που μαζί με την μουσική του Αλέξανδρου-Δράκου Κτιστάκη εντείνουν την υποβλητικά οικεία ατμόσφαιρα, την εμπνευσμένη από τον κόσμο των ονείρων.

Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο: Αργύρης Ξάφης
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Δραματουργία: Ιώ Βουλγαράκη, Αργύρης Ξάφης
Σκηνικά – Κοστούμια: Anna Fedorova
Κινησιολογία: Αλεξάνδρα Καζάζου
Μουσική: Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Προβολές: Μαύρα Γίδια
Βοηθός σκηνοθέτριας: Μάγια Κυριαζή
Βοηθός Σκηνογράφου Ενδυματολόγου: Μυρτώ Σταματοπούλου
Φωτογραφίες παράστασης: Κική Παπαδοπούλου
Trailer: Make Your Own Films-Γρηγόρης Πανόπουλος
Επικοινωνία & Γραφείο Τύπου: Μαρία Τσολάκη
Διαφήμιση-Social Media: RENEGADE MEDIA, Βασίλης Ζαρκαδούλας
Διεύθυνση και εκτέλεση παραγωγής: Kart Productions
Παραγωγή: Τεχνηχώρος
Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Δημήτρης Γεωργιάδης, Δέσποινα Κούρτη, Αργύρης Ξάφης