Δεν αγαπούμε τον πόλεμον, ούτε τον προβάλλομε ως μέσον επιλύσεως διαφορών

(για τον Οδυσσέα Τσενάι) Eτούτο το παιδί μάς πείραξε μόνο και μόνο επειδή είναι Αλβανός. Εάν στη θέση του ήταν ο γιος του Αμερικανού πρέσβη, θα ενοχλείτο άραγε ο κόσμος; Δεν νομίζω!

(για τον ρόλο του ΠτΔ) Ναι, είναι διακοσμητικός ο ρόλος σε πάρα πολλά. Αλλά έστω και διακοσμητικός, δεν παύει να είναι ρόλος. Εξαρτάται πώς θα τον παίξει κανείς. Είναι σαν τον οργανοπαίχτη του ακορντεόν που τεντώνει ή κλείνει το ακορντεόν κατά βούληση, αρκεί να αποδώσει σωστά τους ήχους.

(προς τον Μπιλ Κλίντον) Η σύγχρονη Ελλάς, κύριε Πρόεδρε, όπως καλώς γνωρίζετε, είναι κράτος ειρηνικό, σεβόμενο απολύτως τις διεθνείς υποχρεώσεις του με άριστα λειτουργούν δημοκρατικό πολίτευμα, με ισχυρά και αναπτυσσόμενη οικονομία, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και πολλών άλλων διεθνών οργανισμών, σημαντικός παράγων σταθερότητος εις την περιοχήν των Βαλκανίων. Δεν αγαπούμε τον πόλεμον, ούτε τον προβάλλομε ως μέσον επιλύσεως διαφορών, αποδεχόμεθα και στηρίζομε τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, σεβόμεθα και επικαλούμεθα το διεθνές δίκαιον και τις διεθνείς συνθήκες και διατηρούμε φιλικές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας, μη έχοντας άλλα προβλήματα πέραν αυτών που προκαλούνται εις βάρος μας από την επιθετική πολιτική της Τουρκίας.

(για τον πόλεμο στο Ιράκ) Είναι ένας πόλεμος που δεν έγινε αποδεκτός από την κοινότητα των εθνών. Ένας πόλεμος που δεν είχε και δεν έχει δικαίωση ακόμη. Ένας πόλεμος που δεν μπόρεσε να αποδείξει ούτε αυτό για το οποίο ξεκίνησε: την ύπαρξη κάποιου χημικού ή άλλου οπλοστασίου του Σαντάμ Χουσεϊν.

(για την παράδοση της ιδιωτικής τηλεόρασης στους εκδότες) Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι, ό,τι και να κάνετε σ΄αυτό το άρθρο, όπως και να το τροποποιήσετε, που δεν το τολμάτε, όπως και να αξιώσετε σύμφωνη γνώμη, που δεν θα την αξιώσετε, η κυβέρνηση θα δώσει τις άδειες. Ένας τρόπος και μόνον υπάρχει, να παρέμβει η Βουλή και να μη δοθούν οι άδειες σε ανθρώπους επικίνδυνους, να ψηφιστεί η διάταξη κατά την οποία απαγορεύεται στους εκδότες να χορηγούνται οι άδειες.

Εγώ δεν τους εχθρεύομαι ούτε ταξικές διαφορές έχω μαζί τους. Καμία. Με μερικούς δε εξ αυτών, ανταλλάσσω πολύ ευχαρίστως και χαιρετισμό. Και με μερικούς εξ αυτών μια ή δυο φορές έχω και συμφάγει. Τι να κάνουμε! Όλοι πρέπει να κολακεύουμε τους κυρίους εκδότες ή εν πάση περιπτώσει να μην είμαστε και κοινωνικώς απρεπείς απέναντί τους. Και αν εγένεντο ήρωες στην υπόθεση Κοσκωτά και εγένεντο, και αποκαλύπτομαι για την ικανότητά τους αυτή, λόγω συμφέροντός τους. Και ξεκίνησαν, όχι υποθέτοντας τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά ότι πρόκειται περί χρημάτων της μαφίας. Τους ενόχλησε η μαφία. Κοιτάξτε πόσο ενοχλείται κανείς από τα όμοια.

(για την ομορφιά) Νομίζω ότι επηρεάζει όλους τους ανθρώπους. Δεν έχουμε όλοι βέβαια την ίδια εντύπωση του ωραίου. Θυμάμαι όταν ήμουνα μικρός παίζαμε ένα παιχνίδι με τη γιαγιά μου και τον αδερφό μου. Κοιτάγαμε ένα περιοδικό και λέγαμε ποια είναι η ομορφότερη κυρία απ' αυτές που εμφανίζοντο. Λοιπόν, εγώ ποτέ δε διάλεγα το πρόσωπο που διάλεγε η γιαγιά μου κι ο αδερφός μου. Ήταν εντελώς αλλιώτικη η δική μου αντίληψη περί εμορφιάς.

(για τον αν φοβάται τον θάνατο) Καθόλου. Άλλοτε τον σκεφτόμουνα πολύ περισσότερο. Τώρα τον σκέφτομαι τόσο όσο να τον συνηθίζω. Όσο προχωρούν οι μέρες μου, τόσο πλησιέστερα είμαι στον θάνατο. Εσείς δεν τον βλέπετε τον θάνατο, γιατί είναι πολύ μακριά από σας. Όταν ήμουνα μικρός, δεν πίστευα ότι θα πεθάνω. Έλεγα «Ο θάνατος δεν είναι δυνατόν να με αγγίξει εμένα, είμαι αθάνατος!». Σιγά-σιγά όσο περνάνε τα χρόνια -σε μένα συνέβη γύρω στα 50- αρχίζει να σε απασχολεί η ιδέα του θανάτου και αν είσαι σωστός με τον εαυτό σου, το παραδέχεσαι, συμβιβάζεσαι μαζί του και δε σ' ενοχλεί πια. Ειλικρινώς δεν μ' ενοχλεί πια.