Κάναμε αρμένικη βίζιτα στην Ιζαμπέλα στη Δραπετσώνα
Η Ιζαμπέλα φτιάχνει το καλύτερο αρμένικο της Αττικής στη Δραπετσώνα κι εμείς δεν γινόταν να αρνηθούμε μια μερακλήδικη τσάρκα στα μέρη της.
Η Ιζαμπέλα φτιάχνει το καλύτερο αρμένικο της Αττικής στη Δραπετσώνα κι εμείς δεν γινόταν να αρνηθούμε μια μερακλήδικη τσάρκα στα μέρη της.
Έχουμε συνηθίζει να κατηφορίζουμε στη Δραπετσώνα για χάρη κάποιου από τα θρυλικά και σχεδόν αιωνόβια σουβλατζίδικα, φαγάδικα ή κουτούκια της όμως η αγαπημένη μας γειτονιά στα πέριξ του Πειραιά έκανε και πάλι το θαύμα της, αφού χάρη στην Ιζαμπέλα, μπορεί να περηφανεύεται ότι στα μέρη της σερβίρεται και το καλύτερο αρμένικο της Αττικής. Η κυρία Ιζαμπέλα που λες, Αρμένισσα στην καταγωγή αποφάσισε να μας μάθει πως φτιάχνονται όλες εκείνες οι πολυχρονεμένες νοστιμιές της χώρας της και δεν άργησε να το κάνει πράξη σε μια από τις μαγκιόρικες γειτονιές της πρωτεύουσας.
Ο χώρος κρατά την αυθεντικότητά του όπως μαρτυρούν, τα σεμεδάκια, τα μπιμπελό, τα καρεδάκια κι όλες οι μετρημένες διακοσμητικές λεπτομέρειες του νέου μας αγαπημένου φαγάδικου που είναι αν μη τι άλλο για γερά στομάχια. Αν είσαι φίλος της αρμένικης κουζίνας, τότε μάλλον δεν θα έχεις κανένα θέμα να αναμετρηθείς με όλα σχεδόν τα πιάτα του καταλόγου. Αν πάλι όχι, μπορείς να κινηθείς πιο συντηρητικά στην αρχή δοκιμάζοντας τα σιγουράκια που δεν είναι τόσο πικάντικα κι αντίστοιχα «παντρεμένα» με πλήθος καρυκευμάτων που ίσως βάλουν πιο δύσκολα στο όχι και τόσο συνηθισμένο στομάχι του. Αν θες τη γνώμη μας, βουρ στο μαντί, τα λεχματζούν και το χασλαμά και μη φοβού τίποτα.
Αφού κάναμε την απαραίτητη προκράτηση τραπεζιού βρεθήκαμε ένα κυριακάτικο μεσημέρι του Νοέμβρη να περιεργαζόμαστε τα διακοσμητικά υφαντά και να προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε κάποιες από τις πιο οικείες μυρωδιές που εξέπεμπε εθιστικά στα ρουθούνια μας η κουζίνα. Ο κατάλογος ήρθε σε χειρόγραφο τετραδιάκι, με καλλιγραφικά γράμματα που φανέρωναν το μεράκι και την αγάπη για τα πιάτα του μενού, εξηγώντας τα καθέκαστα σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τις αρμένικες λιχουδιές.
Τιμώντας το τσαχπίνικο ταπεραμέντο μας ξεκινήσαμε με την ομώνυμη πράσινη σαλάτα τσαχπίνικη του καταλόγου (8€) με πράσινα λαχανικά εποχής, ξηρούς καρπούς, πετιμέζι ροδιού, ντομάτα, σουσάμι και τηγανιτό αρμένικο ψωμί. Στη συνέχεια στο τραπέζι μας έφτασαν τα σπιτικά λεχματζούν (2,30€ το τεμάχιο) σε υπέρ-χορταστικό μέγεθος. Τα λεχματζούν είναι στην ουσία χειροποίητα ζυμάρια με μοσχαρίσιο κιμά, σερβιρισμένα με ψιλοκομμένη ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανό και γιαουρτάκι. Γευστικότατα και μοσχομυριστά, σίγουρα μπαίνουν στη λίστα με τις σπεσιαλιτέ της Ιζαμπέλας. Αποφασίσαμε να συνοδεύσουμε με χύμα ροζέ κρασάκι αλλά δώσαμε τον λόγο μας την επόμενη φορά να δοκιμάσουμε το αρμένικο μπράντυ Ararat που μας τράβηξε την προσοχή στον κατάλογο.
Ειδική εύφημος μνεία πρέπει να γίνει και στην τηγανιτή παστουρμαδόπιτα (12€) με παστουρμά Α’ ποιότητας όπως μας επισημαίνει κι ο κατάλογος που ήταν ένα από τα πιο βαρβάτα και διαολεμένα νόστιμα πιάτα που δοκιμάσαμε τελευταία.
Ανάμεσα στα σαρμαδάκια (8€) με κιμά και το σουλού μαντί (12€)ακούσαμε την προτροπή του ευγενέστατου σερβιτόρου και πήγαμε με το δεύτερο. Τα μαντί είναι χειροποίητα ζυμαράκια με μοσχαρίσιο κιμά με σάλτσα δυόσμου και λεμονιού, τα οποία σερβίρονται με σως γιαουρτιού και σκόρδο κι έρχονται να κορέσουν τις μερακλήδικες ορέξεις σου. Γευστικότατο πιάτο που σίγουρα ταιριάζει ταμάμ με το πλιγούρι πιλάφι με ρεβύθια και μαλλιά αγγέλων (6,50€).
Ήμασταν αποφασισμένοι να συνεχίσουμε μέχρι τέλους και να δοκιμάσουμε το θεϊκό ιτσλί κιοφτέ (2,30€ το τεμάχιο) για να διαπιστώσουμε κατά πόσο ο προσδιορισμός του καταλόγου χρήζει αναθεώρησης. Με την πρώτη κιόλας δαγκωνιά ξαναβρήκαμε την πίστη μας στην αρμένικη κουζίνα η οποία γιγαντώθηκε όταν τα βλέμματά μας συναντήθηκαν με το χασλαμά (13€). Σερβιρισμένο σε ένα σκεπαστό κεραμικό μαγειρικό σκεύος που άχνιζε από τα μέσα του δοκιμάσαμε μοσχαρίσιο κρέας λουκούμι, σιγοψημένο για ώρες μαζί με πατάτες και λοιπά λαχανικά. Φαντάσου μια ζεστή κρεατόσουπα με έξτρα καρυκεύματα που μοιάζει ιδανική για να ζεσταθεί το μέσα μας στα πρώτα κρύα.
Το καλύτερο το κρατήσαμε για το τέλος αφού παραγγείλαμε χοροβάτζ κοτόπουλο σούβλας (15€). Μια μισόκιλη μερίδα με τεράστια κομμάτια κοτόπουλο ψημένα στο τονίρ σε παραδοσιακή αρμένικη γάστρα με γαρνιτούρα πιπεριές και πατάτες, μας ανάγκασε να γκουγκλάρουμε πως είναι το ευχαριστώ στα αρμένικα –šnorhakal είναι σε περίπτωση που βρεθείς σε παρόμοια κατάσταση- για να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας. Λίγο αργότερα, η κυρία Ιζαμπέλα πέρασε από το τραπέζι μας για να μας ρωτήσει πως μας φάνηκαν όλα- έκανε το ίδιο σε κάθε τραπέζι- και κάναμε το καθήκον μας, αφού στο τραπέζι είχε καταφθάσει και κερασμένο γλυκάκι να πάνε κάτω τα φαρμάκια της Δευτέρας που ερχόταν απειλητικά σε λίγες ώρες.
Ο λογαριασμός για ένα πλήρες γεύμα δεν θα ξεπεράσει τα 22-25€ το άτομο με μπόλικο κρασάκι αν δεν έχεις κάνει ήδη τις πράξεις.