Έλα να πούμε δυο κουβέντες για την Μυλοκοπή

Μιάμιση ώρα από την Αθήνα, η πάλαι ποτέ μυστική παραλία που βλέπεις τελευταία παντού, έχει δύσκολη πρόσβαση. Είναι, όμως, ένα κομμάτι παραδείσου στα πόδια σου.

Έλα να πούμε δυο κουβέντες για την Μυλοκοπή

Και ξαφνικά, όλοι μιλούν για την Μυλοκοπή. Φταίνε οι φωτογραφίες της, είναι τέρμα φωτογενής η άτιμη, το τέλειο ημικυκλικό της σχήμα βούτυρο στο ψωμάκι των social media. Δίνουν και παίρνουν οι ερωτήσεις, «συμβατικό αυτοκίνητο πάει;». Η σύντομη απάντηση είναι όχι. Έτσι, από τα μούτρα θα σε πάρουμε, για να μην απογοητευτείς παρακάτω. Αν όμως το λέει η καρδούλα σου, ωραιότερη ερημική παραλία στη μιάμιση ώρα από την Αθήνα δεν θα βρεις.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά

Η Μυλοκοπή βρίσκεται εδώ, κοντά στη Λίμνη του Ηραίου, και βρέχεται από τα νερά του Κορινθιακού, που για κάποιο μυστήριο λόγο στο συγκεκριμένο σημείο είναι κρυστάλλινα, τόσο γαλανά και διάφανα που μοιάζουν με πισίνας. Φέρε οπωσδήποτε μάσκα, ο βυθός είναι κινηματογραφικός. Η παραλία είναι μεγάλη σε έκταση, χοντρή αμμουδιά με ψιλό βοτσαλάκι. Έχει δεντράκια στο πίσω μέρος για σκιά αν δεν προνοήσεις να φέρεις ομπρέλα, και καμία απολύτως οργάνωση –άφθονο νερό να πάρεις, ειδικά αν αποφασίσεις να κατέβεις με τα πόδια. Εσύ, άλλοι δέκα-είκοσι γενναίοι, τα τζιτζίκια και ο παφλασμός των κυμάτων. Αν αυτό σου μοιάζει με την απόλυτη περιγραφή καλοκαιρινού παραδείσου, άδικο δεν έχεις.

 
 
 
View this post on Instagram

A post shared by Iro Kounadi (@irokounadi)

Και τώρα, τα δύσκολα

Ο χωματόδρομος της Μυλοκοπής είναι απότομα κατηφορικός (και στην επιστροφή απότομα ανηφορικός) με νεροφαγώματα, απολύτως απροσπέλαστος για μη 4x4 οχήματα. Μην ακούς, όλοι ξέρουμε κάποιον που ξέρει κάποιον που έχει έναν ξάδερφο που κατέβηκε χωρίς πρόβλημα με ένα Cinquecento του 95, αλλά οι ντόπιοι έχουν βαρεθεί να τραβάνε με τα αγροτικά κόσμο που έμεινε στην ανηφόρα. Οπότε, αν δεν έχεις τετρακίνηση, δύο λύσεις: Είτε θα μαζέψεις την παρέα για να βάλετε ρεφενέ και να νοικιάσετε τζιπ, είτε θα το κόψεις με τα πόδια. Είναι τρία χιλιόμετρα από εκεί που σταματά η άσφαλτος και αφήνεις το αυτοκίνητο μέχρι να φτάσεις στην παραλία, που σημαίνει ένα 40λεπτο περίπου πεζοπορίας. Καπέλο και αντηλιακό οπωσδήποτε, σκιά δεν έχει πουθενά, και για την επιστροφή θα περιμένετε να πέσει ο ήλιος, γιατί η ανηφόρα στους 45 βαθμούς σκοτώνει. Έτσι κι αλλιώς, το ηλιοβασίλεμα φαίνεται από την παραλία φαντασμαγορικό, θα ήταν κρίμα να το χάσετε.

Πού τρώμε εδώ γύρω;

Τώρα που πήρες φόρα με τους χωματόδρομους, φεύγοντας από τη Μυλοκοπή θα πας γραμμή στο Πετροκάραβο –τουλάχιστον εδώ δεν θα χρειαστεί να περπατήσεις, έχει χωματόδρομο μεν, εύκολο και για συμβατικά αυτοκίνητα δε. Βρίσκεται πάνω από την παραλία της Στέρνας, στην οποία απολαμβάνει μαγική θέα, και σερβίρει ονειρεμένες γαριδομακαρονάδες (40€ το κιλό), φρέσκο ψάρι και θαλασσινά (στα 70€ το κιλό το φαγκρί, 50€ το καλαμάρι), αλλά και πεντανόστιμα μεζεδάκια σαν τα τηγανιτά καλαμαράκια, τις γαρίδες σαγανάκι, την ταραμοσαλάτα και το καραμελένιο ξυδάτο χταπόδι αν θέλεις να κινηθείς πιο συντηρητικά και να σου βγει ο λογαριασμός γύρω στα 25€ το άτομο για ουζάκι και τσιμπολόγημα.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v