Τα… ατυχήματα των διακοπών και πώς θα τα αντιμετωπίσεις

Οι διακοπές έχουν ανεμελιά, μπάνια, φαγητό στην ταβέρνα, ξεκούραση, έχουν όμως και τις αναποδιές τους γιατί τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν σου δίνεται χωρίς τίμημα.

Ας είναι. Εμείς έχουμε σύμμαχο τη δερματολόγο Βαγιανή Περιφάνη, η οποία μοιράστηκε μαζί μας τα πάντα όλα για το πώς να αντιμετωπίσεις μερικά από τα πιο συχνά καλοκαιρινά ατυχήματα.

Ηλιακό έγκαυμα

Το ηλιακό έγκαυμα είναι ο όρος, που περιγράφει τη φλεγμονώδη αντίδραση και βλάβη του δέρματος, από την οξεία επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας του ήλιου. Προκαλείται όταν η υπεριώδης ακτινοβολία έρχεται σε επαφή με το γυμνό δέρμα, που δεν προστατεύεται από ύφασμα ή αντιηλιακό προϊόν.

Τι κάνουμε όμως όταν καούμε από τον ήλιο; Το βασικότερο είναι να δροσιστούμε όσο πιο άμεσα γίνεται και να σταματήσει όσο γίνεται γρηγορότερα η διαδικασία της φλεγμονής. Αναζητούμε δροσερά και σκιερά μέρη, κάνουμε κρύα ντουζ ή εφαρμόζουμε κρύες κομπρέσες στης περιοχή που έχει καεί (ΟΧΙ όμως πάγο!).

Φροντίζουμε να ενυδατώνουμε τον οργανισμό μας πίνοντας αρκετά υγρά όπως επίσης είναι βασικό να ενυδατώνουμε το δέρμα μας συνεχώς με ενυδατικές κρέμες. Σε περίπτωση που είναι μεγάλη η έκταση του δέρματός μας που έχει καεί, μπορούμε να πάρουμε κάποια μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα από το στόμα και να εφαρμόσουμε κορτιζονούχες κρέμες στην περιοχή, σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του γιατρού μας.

Εννοείται ότι το σωστότερο είναι να προλάβουμε το ηλιακό έγκαυμα και να έχουμε ήδη λάβει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας (αναζήτηση σκιάς, αντιηλιακή κρέμα, αντιηλιακά ρούχα) έτσι ώστε να μην φτάσουμε στο σημείο να καούμε, καθώς τα ηλιακά εγκαύματα δρουν συσσωρευτικά στο δέρμα μας αυξάνοντας την πιθανότητα στο μέλλον να αναπτύξουμε κάποια μορφή καρκίνου του δέρματος.

Τσιμπήματα εντόμων

Είναι εντυπωσιακό το πόσο εύκολα μπορούν να χαλάσουν μια μέρα των καλοκαιρινών μας διακοπών  από τα τσιμπήματα των εντόμων, καθώς προκαλούν πόνο, κνησμό και μερικές φορές οίδημα στην περιοχή του νυγμού, αφήνοντάς μας επίσης αρκετά σημάδια.

Ο τρόπος αντιμετώπισης είναι σχεδόν ο ίδιος, εκτός εάν κάποιος έχει γνωστή αλλεργία σε κάποιο έντομο ή αν πρόκειται για τσίμπημα από αραχνοειδές, περίπτωση στην οποία  μπορεί να χρειαστούμε έως και νοσηλεία σε νοσοκομείο.

Ξεκινάμε φυσικά με το να αποφύγουμε αν είναι δυνατόν να μας τσιμπήσουν έχοντας βάλει εντομοαπωθητικές λοσιόν, κρέμες, βραχιολάκια, ταμπλέτες και φορώντας μακριά ρούχα για να καλύπτουμε όσο γίνεται το δέρμα μας. Αν μας τσιμπήσει μέλισσα ή σφίγγα, αφαιρούμε προσεκτικά το κεντρί με μια λαβίδα ή ένα τσιμπιδάκι.

Προσπαθούμε να μην ξύνουμε τις περιοχές που έχουμε τα τσιμπήματα για να αποφύγουμε τον κίνδυνο επιμόλυνσης και εφαρμόζουμε στην περιοχή τοπική κρέμα με κορτιζόνη και αντιβιοτικό.

Τσίμπημα μέδουσας/τσούχτρας

Τα τσιμπήματα της μέδουσας ποικίλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς τη σοβαρότητα και αυτό εξαρτάται από το είδος της μέδουσας που μας έχει τσιμπήσει. Τις περισσότερες φορές προκαλούν πόνο και τοπικό ερεθισμό στο δέρμα.

Τι κάνουμε τότε λοιπόν; Πρώτον βγαίνουμε από την θάλασσα και ξεπλένουμε την περιοχή με θαλασσινό νερό, όχι με γλυκό νερό ή ξύδι γιατί σε κάποια είδη μέδουσας το γλυκό νερό και το ξύδι προκαλούν περαιτέρω απελευθέρωση δηλητηρίου. Αν υπάρχουν υπολείμματα πλοκαμιού τα αφαιρούμε προσεκτικά με γάντια ή κάποια πλαστική κάρτα και όχι με γυμνά χέρια. Αν είναι εύκολο, μουλιάζουμε την περιοχή ή κάνουμε κομπρέσες στην περιοχή με όσο το δυνατόν πιο ζεστό νερό γίνεται καθώς έχει βρεθεί ότι το δηλητήριο της μέδουσας αδρανοποιείται σε θερμοκρασία άνω των 40 βαθμών και έτσι ανακουφίζεται πολύ ο πόνος.

Τέλος, αν έχουμε πρόσβαση σε μαγειρική σόδα, κάνουμε μια πάστα με μαγειρική σόδα και θαλασσινό νερό σε αναλογία 1:1 και την εφαρμόζουμε στην περιοχή. Σε περίπτωση συνέχισης έντονου πόνου τότε εννοείται ότι παίρνουμε παυσίπονα φάρμακα. Σπανιότερα, τα τσιμπήματα από μέδουσα μπορεί να προκαλέσουν και συστηματικά συμπτώματα όπως ναυτία, έμετος, κεφαλαλγία, μυϊκούς σπασμούς, πόνο στο στομάχι ακόμα και αναφυλαξία, όπου είναι απαραίτητη η άμεση μεταφορά του ατόμου στο νοσοκομείο.

Πάτησα αχινό

Αν αγγίξετε ελαφρά έναν αχινό το πιθανότερο είναι ότι δεν θα σας τσιμπήσει. Όμως αν έρθετε σε επαφή με πίεση, όπως αν τον πατήσετε, τα pedicellaria, τα αγκάθια του δηλαδή, θα απελευθερώσουν δηλητήριο και θα σας τσιμπήσουν. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι οίδημα, πόνος, ερυθρότητα και μπλε χρώμα στην περιοχή που μας τσίμπησε ο αχινός.

Πρώτα από όλα θα πρέπει να βγούμε από τη θάλασσα και να μην εφαρμόζουμε πίεση στο σημείο που μας τσίμπησε έτσι ώστε αν εξέχουν κάποια αγκάθια να μπορέσουμε να τα αφαιρέσουμε προσεκτικά με ένα τσιμπιδάκι ή μια λαβίδα.

Μουλιάζουμε την περιοχή σε όσο το δυνατόν πιο ζεστό νερό αντέχουμε για τουλάχιστον μισή ώρα γιατί έτσι θα ανακουφιστούμε αρκετά από τον πόνο. Κάνουμε κομπρέσες με ξύδι καθώς το ξύδι μπορεί να διαλύσει τα αγκάθια του αχινού. Μην ανησυχείτε αν δεν βγουν όλα τα αγκάθια από την περιοχή, ο οργανισμός θα τα απορροφήσει ή θα τα αποβάλλει με τον καιρό. Τέλος, σε έντονο πόνο συμβουλευόμαστε τον γιατρό μας για να πάρουμε παυσίπονα.

Το πάτημα του αχινού δεν είναι επικίνδυνο, αλλά είναι επώδυνο και η αποκατάσταση του τραύματος μπορεί να είναι αργή.

Γι’ αυτό προσέχουμε, προσπαθούμε να είμαστε προετοιμασμένοι για τα μικρά ατυχηματάκια που μπορεί να έχουμε και καλές βουτιές!