Ελένη Παργινού, γιατί είναι ο Ουρανός Κατακόκκινος;

Η παράσταση «Ουρανός Κατακόκκινος: Χρόνος Πριν, Χρόνος Μετά» αντλεί έμπνευση από το συγγραφικό σύμπαν της Λούλας Αναγνωστάκη και με τη χρήση νέων μέσων αφηγείται την ιστορία της Σοφίας Αποστόλου, της ηρωίδας του ομώνυμου έργου, που ισορροπεί αριστοτεχνικά στα μεταιχμιακά δίπολα της συγγραφέως. Η Σοφία Αποστόλου μοιάζει να αρθρώνεται ανάμεσα στο συλλογικό και το προσωπικό, το ιδιωτικό και το δημόσιο, την προσδοκία και την απελπισία, ανάμεσα σ’ ένα παρελθόν και ένα παρόν, ένα διαρκές μέσα-έξω όπου το ένα επιδρά στην ουσία του άλλου.

Λίγες μέρες πριν την έναρξη των παραστάσεων στο Bios, μιλήσαμε με την σκηνοθέτρια Ελένη Παργινού για όσα θα δούμε επί σκηνής.

Η Σοφία Αποστόλου, γόνος αστικής οικογένειας, χήρα ενός ωραίου κομουνιστή, καθηγήτρια γαλλικής στο Δημόσιο, απολυθείσα λόγω αλκοολισμού, ζει πια απέναντι από τις φυλακές Κορυδαλλού όπου είναι φυλακισμένος ο γιος της για trafficking γυναικών από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Πώς προσεγγίζετε το λεπτό χιούμορ της τραγικής ειρωνείας στο σύμπαν της Λούλας Αναγνωστάκη στην παράστασή σας;
Το πρόσωπο της Σοφίας Αποστόλου αποτελεί παράδειγμα ατομικότητας που «ξεβράζεται» από μια συλλογική απογοήτευση. Η ανάγκη αυτής της ατομικότητας να υπερβεί κοινωνικούς περιορισμούς, να βρει διεξόδους επιβίωσης, να «κάνει την δική της επανάσταση» οδηγεί την ηρωίδα να αντιμετωπίσει την ιστορία της προσωπικής της κατάρρευσης μ’ έναν ιδιότυπο σαρκασμό, αντιστρέφοντάς την τελικά σε μία υπερβατική πράξη προσωπικής δικαίωσης που την ξεκολλά από τον «μέσο όρο». Η Σοφία Αποστόλου κοιτάζει με περηφάνια αλλά και γλυκόπικρο χιούμορ όλες τις τραγικές ειρωνείες της ζωής της. Ο σαρκασμός λειτουργεί, θα λέγαμε, σαν ο μηχανισμός αποδοχής της παραδοξότητας του εαυτού της.

«Στην ιστορία της ηρωίδας αναγνωρίζουμε την προσωπική ματαίωση αλλά και την συλλογική διάψευση» αναφέρετε στο σκηνοθετικό σας σημείωμα. Ήταν η χρονική συγκυρία ένας από τους λόγους που επιλέξατε το συγκεκριμένο έργο;
Η επιλογή του συγκεκριμένου έργου έρχεται για εμάς, σαν μία συνέχεια μετά από ένα διάστημα ερευνητικής καλλιτεχνικής εργασίας πάνω στην δραματουργία της συγγραφέως. Το πρόσωπο της Σοφίας Αποστόλου, ηρωίδας του έργου «Ουρανός κατακόκκινος» και μοναδικός μονόλογος της Λ. Αναγνωστάκη, αποτέλεσε καμβά στον οποίο συναντήσαμε συμπυκνωμένο το μεταπολιτευτικό τοπίο της συγγραφέως. Από αυτό το σημείο ξετυλίξαμε ένα νήμα προς τα πίσω, που μας φανέρωσε όμως ένα παρόν. Δεν επιλέξαμε το συγκεκριμένο έργο λόγω χρονικής συγκυρίας. Στην διαδρομή όμως, αντιλαμβάνεται κανείς πως έχει ενδιαφέρον να αφουγκραστεί την Αναγνωστάκη μέσα από ένα «τώρα» που μας βρίσκει ένα «μετά» μετά την μεταπολίτευση.

Σε τι αναφέρεται το «Χρόνος πριν, χρόνος μετά» στον τίτλο της παράστασής σας;
Στη φράση «Χρόνος πριν, Χρόνος μετά» αποτυπώνεται η προσέγγιση και το είδος της δημιουργικής συνομιλίας που θέλαμε να έχουμε με το έργο. Ο υπότιτλος αυτός προέκυψε μέσα από την διαδικασία προβών αλλά και αναφορών και αντανακλά τον τρόπο με τον οποίο εμείς αφουγκραζόμαστε την χωροχρονική ρευστότητα και την πολλαπλότητα του δραματουργικού σύμπαντος της συγγραφέως συνολικά.

Ο Ουρανός Κατακόκκινος γράφτηκε ως μονόλογος, στο δικό σας ανέβασμα συναντάμε τρεις ηθοποιούς επί σκηνής. Μιλήστε μας για αυτή την προσέγγιση.
Η παράσταση προτείνει μία συνθήκη κατά την οποία η ηρωίδα αναμετράται με τον εαυτό της. Αφηγούμενη την ιστορία της, ξεκινά μια διαδρομή που την φέρνει αντιμέτωπη με τους προσωπικούς της δαίμονες διερωτώμενη για αυτή την «ροπή προς το κακό», αντικρύζει την ζωή της μέσα από τα θραύσματα του καθρέφτη του υποσυνειδήτου της. Οι δύο άλλες παρουσίες αναλαμβάνουν να ανα-διαμορφώνουν σκηνικά ένα παιχνίδι μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης που προωθεί την αφήγηση της ηρωίδας εξελικτικά.

Τι ρόλο παίζουν η μουσική και τα νέα μέσα στην παράσταση;
Η μουσική και τα νέα μέσα αποτελούν δύο επιπλέον παρτενέρ και επιδρούν πολλαπλασιαστικά στην παραπάνω συνθήκη, ενώ συνδιαμορφώνουν σκηνικά τον χώρο και το ηχητικό τοπίο της παράστασης.

Συντελεστές:
Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Δραματουργική Επεξεργασία: Ελένη Παργινού
Ηχητικός Σχεδιασμός - Μουσική: Κώστας Φραντζής
Ψηφιακή σκηνογραφία: Αλεξάνδρα Νιάκα
Σχεδιασμός Φωτισμού: Περικλής Μαθιέλλης
Κοστούμια: Βασιλική Σουρρή
Φωτογραφίες: Δήμητρα Παπαγεωργίου
Βίντεο/Trailer: Περικλής Μαθιέλλης
Σχεδιασμός αφίσας: Φωτεινή Μασίκα
Βοηθός παραγωγής: Γιάννης Γκιώνης
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Παραγωγή: Ομάδα Kentro

Ηθοποιοί: Σοφία Κορώνη, Νεφέλη Ανανιάδη, Ελένη Παργινού
Live electronics: Κώστας Φραντζής