Λίνα Πάτσιου, γιατί η παράστασή σας λέγεται Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια;

Η ηθοποιός και μεταφράστρια του έργου του Σαμ Στάινερ που ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο 104 μιλά για την παράσταση με τον πιο παράξενο τίτλο της σαιζόν.

Λίνα Πάτσιου, γιατί η παράστασή σας λέγεται Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια;

Τι συμβαίνει όταν δεν μπορείς να πεις παραπάνω από 140 λέξεις ημερησίως; Πώς συνδυάζονται η επανάσταση και η λογική; Ποιος είναι ο καλύτερος επικήδειος για μία γάτα που την έλεγαν Ντένις; Ο Όλιβερ και η Μπερναντέτ συναντιούνται στην κηδεία μίας γάτας, καθώς η κυβέρνηση επιβάλλει ημερήσιο όριο λέξεων. Θα καταφέρουν οι δυο τους να γνωριστούν, να επικοινωνήσουν και να αγαπηθούν ή θα χαθούν στη σιωπή;

Λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης, που επιστρέφει ανανεωμένη στο Θέατρο 104 μετά την περσινή της επιτυχία, μιλήσαμε με την ηθοποιό και μεταφράστρια του έργου, Λίνα Πάτσιου, για όσα θα δούμε επί σκηνής.

Ένα έργο για τον περιορισμό της γλώσσας ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή, ακριβώς εκεί όπου η γλώσσα έχει τον πρώτο λόγο. Μιλήστε μας για αυτή την ενδιαφέρουσα συνθήκη.
Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η παράδοξη αυτή συνθήκη, λόγω ακριβώς αυτής της αντίθεσης που αναδεικνύει και τους περιορισμούς στην χρήση της γλώσσας. Έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι το έργο θα έκανε πολύ ωραία μεταφορά και στον κινηματογράφο, αλλά πραγματικά πιστεύω πως η φύση του το κάνει να αναδεικνύεται φοβερά στην ατμόσφαιρα μιας θεατρικής σκηνής, και ειδικά black box. Σαν να φωτίζεις τους ήρωες αποκλειστικά και μόνο μέσα από την επικοινωνία τους- ή την έλλειψή της.

Ποιες ήταν οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε στην μετάφραση του έργου, και πόσο βοήθησε η γνωριμία σας με τον συγγραφέα σε αυτή;
Για να είμαι ειλικρινής μου άρεσε πάρα πολύ η διαδικασία της μετάφρασης, το διασκέδασα φοβερά, και ερωτεύτηκα το έργο ξανά μέσα από αυτή τη διαδικασία. Είμαι και λίγο σπασίκλας, μου αρέσουν οι γρίφοι, τα παζλ, να λύνω προβλήματα, οπότε ήταν σαν παιχνίδι για μένα. Και η γλώσσα του Σαμ είναι απόλυτα σύγχρονη, καθημερινή, η γλώσσα δυο νέων στο σύγχρονο Λονδίνο, όπου έχω ζήσει και εγώ σχεδόν ολόκληρη την ενήλικη ζωή μου, άρα είναι πολύ μέσα στον κώδικά μου.

Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν στις λέξεις που έχει εφεύρει ο Σαμ, που δίνουν χιούμορ, είναι εύηχες και βγάζουν απόλυτο νόημα για την κάθε σκηνή στα αγγλικά και έπρεπε να μεταφερθούν στα ελληνικά ώστε να είναι αστείες για το ελληνικό κοινό αλλά και πιστές στις προθέσεις του συγγραφέα. Αυτό και το να μεταφραστούν κάποιες προτάσεις με συγκεκριμένο αριθμό λέξεων, κάτι που επιβάλει συχνά το έργο. Νομίζω η γνωριμία μου με τον Σαμ βοήθησε στο ότι, όπου είχα φόβο πως κάτι ίσως να μην ενέκρινε ο συγγραφέας αν το διάβαζε, εγώ είχα την ευκολία να τον ρωτήσω, οπότε έχω έγκριση, με τη βούλα!

Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια Λεμόνια. Από πού προκύπτει, και τι σηματοδοτεί, ο ασυνήθιστος τίτλος της παράστασης;
Α, αυτή είναι η αγαπημένη μου σκηνή του έργου, και δεν θέλω να την προδώσω! Θα πω όμως ότι όταν οι λέξεις είναι μετρημένες, η επανάληψη είναι μεγάλη απόφαση, και ηχηρότατο μήνυμα.

Ένα στοιχείο που συμπαθείτε πιο πολύ στην Μπερναντέτ, την ηρωίδα που ερμηνεύετε;
Το ότι είναι τόσο εύθραυστα ρομαντική.

Είναι τελικά η γλώσσα ταυτόχρονα το απόλυτο εργαλείο και το πιο αξεπέραστο εμπόδιο στην ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία;
Νομίζω η γλώσσα είναι απόλυτο εργαλείο στην επίλυση όλων των ζητημάτων που μπορούν να προκύψουν στις ανθρώπινες σχέσεις κάθε είδους. Η ευτυχία, ο έρωτας, η απόλυτη αγάπη μπορούν να είναι σιωπηλά, ίσως και να οφείλουν να είναι. Αλλά τα προβλήματα δεν λύνονται χωρίς το λόγο. Αξεπέραστο εμπόδιο γίνεται όταν δεν είναι αληθινός, όταν προέρχεται από φόβο, όταν δεν είναι επώδυνα ειλικρινής. Ακόμα και αλήθειες να λέμε, αν κάτι κρύψουμε, ο άλλος το καταλαβαίνει και τα πράγματα μπερδεύονται.

Αν έπρεπε να διαλέξετε μία λέξη για να χρησιμοποιείτε ως όπλο-αντιπερισπασμό στην επιβολή ημερήσιου ορίου λέξεων, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Ωχ, καλή ερώτηση! Μάλλον... Κάτι τέτοιο! Το γιατί σας το αφήνω αναπάντητο, θα το δείτε στην παράσταση.

Συντελεστές
Συγγραφέας : Σαμ Στάινερ
Μετάφραση: Λίνα Πάτσιου
Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Νταλιάνη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Άννα Δεληγιάννη
Σκηνικά: Rastonee
Κοστούμια: Κωνσταντίνα Δαούτη
Επιμέλεια σκηνικών αντικειμένων: Ναταλία Λαμπροπούλου.
Κινησιολογία: Χρυσάνθη Φύτιζα
Φωτογραφίες: Γιώργος Κασσαπίδης
Graphic Designer: Χριστίνα Μπιλιούρη
Κατασκευή Σκηνικού: Γιώργος Βουρνουσούζης
Παραγωγή: Rastonee
Υπεύθυνη Χορηγιών: Μαριλένα Θεοδωράκου
Επικοινωνία - Δημόσιες σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη

Παίζουν
Μπερναντέτ: Λίνα Πάτσιου
Όλιβερ: Νίκος Κουκάς 

Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41 (μετρό Κεραμεικός)
Τηλέφωνο: 210 3455020 / 6951269828

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00
Πρεμιέρα 24/01/ 2024 για λίγες παραστάσεις
Μέχρι τις 28 Μαρτίου 2024

Διάρκεια: 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ γενική είσοδος, 10 ατέλειες, ανέργων, άνω των 65
Προπώληση: More.com

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v