Γιατί πάνε όλοι Νίσυρο φέτος;

Γιου αρ μα λάβα

Άντερκαβα

Γιορ μα σήκρετ πάσιον έντ α χαβ νο άδα

Έι!

Το χιτάκι της Έλενας Παπαρίζου θα μπορούσε να περιγράψει το συναίσθημα των επισκεπτών που έρχονται για πρώτη φορά τη Νίσυρο. Αλλά και όσων επιστρέφουν στην ηφαιστειακή της αγκαλιά, μην μπορώντας να αποχωριστούν την ξεχωριστή της γοητεία, η οποία δε μοιάζει με κανενός άλλου νησιού.

Και δεν είναι και λίγο να ξαναγυρνάς στη Νίσυρο έτσι; Ούτε να πηγαίνεις. Δεκατρείς ολόκληρες ώρες κάνει το πλοίο από τον Πειραιά, οπότε πρέπει να το λέει η καρδιά σου. Γι’ αυτό και το νησί έχει… true τουρισμό.

Είναι ένα νησί μακριά από κοσμικότητες και τουριστίλες, με μίνιμαλ υποδομές, χωρίς οργανωμένες παραλίες που προσελκύει κατά κύριο λόγο εναλλακτικούς επισκέπτες, οι οποίοι διαμοιράζονται σε τρία διαφορετικά σημεία.

Γνωριμία με τους οικισμούς, τις γεύσεις και τον… Στέφανο

Η πρώτη εικόνα που αντικρύζεις φτάνοντας στο νησί είναι το Μανδράκι, ο πιο ζωντανός οικισμός του νησιού, η «Χώρα» του και το λιμάνι του. Στενά σοκάκια, βοτσαλωτά δάπεδα και χρωματιστά σπιτάκια συνθέτουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα αυτού του αμφιθεατρικά χτισμένου χωριού μεταξύ του Μεσαιωνικού Φρουρίου και της Παναγιάς της Σπηλιανής.

Εδώ θα βρεις και την πλειοψηφία των καταλυμάτων – Airbnb και μη – αλλά και τον πιο «κυριλέ» κόσμο, να αράζει στην πλατανοσκέπαστη Πλατεία Ηλικιωμένης, με τον μεγάλο φίκο. Σταθερή αξία για τσιμπολόγημα, το παραδοσιακό καφενείο του Αντρίκου, ανοιχτό από νωρίς για ελληνικό καφέ  και μεζεδάκια συνοδεία ρακών, αλλά και η ταβέρνα του Ίσσικα, πάνω στο κύμα με φοβερά ψάρια και κρεατικά. Ο λογαριασμός εδώ – και γενικά στη Νίσυρο – για ένα πλήρες γεύμα, με κρασάκι, δε ξεπερνά τα 18-20€ το άτομο.

Αν θες να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό και πιο «γκουρμέ», τότε το Γευsea θα σου μείνει αξέχαστο χάρη στη μαεστρία με την οποία χειρίζεται το ψάρι και τα θαλασσινά, δημιουργώντας μοντέρνα πιάτα όπως σουπιά με μαύρο ταραμά, μαστιχωτό χταπόδι στιφάδο και γιουβέτσι με γαριδάκι. Ο λογαριασμός εδώ κατιτίς παραπάνω από το μέσο όρο του νησιού (περί τα 30€) – όμως αξίζει.

Για ποτάρες και – ενίοτε – χορό, θα πιάσεις τραπέζι στο μπαράκι Εναλλάξ, στην παραλιακή περατζάδα.

Επίνειο του Μανδρακίου, το ψαροχώρι Πάλοι, φημίζεται για τα Δημοτικά Λουτρά του– η απόλυτη φυσική spa εμπειρία. Θα τα βρεις σε ένα όμορφο κτίριο το οποίο ανακαινίστηκε πρόσφατα και περιλαμβάνει επίσης δημοτικό ξενώνα, αλλά και ένα ωραίο καφέ, με όμορφη θέα. Για ψαράκι, αλλά και εξαιρετικά μαγειρευτά και κρεατικά, θα πιάσεις τραπέζι στην Αφροδίτη, για μάσα και ουζάκι με θέα τη μαρίνα.

Ο Εμπορειός, το ορεινό χωριό της Νισύρου, είναι έρωτας με την πρώτη ματιά. Χτισμένος στη ράχη του βουνού, ατενίζει τη θάλασσα από ψηλά και προσφέρει σε κάθε του σοκάκι μια ματιά στο απέραντο γαλάζιο. Γεμάτος καμάρες και καλντερίμια, έχει ένα όμορφο μεσαιωνικό Κάστρο και μια πλατεία για να αράζεις με τις ώρες.

Στην πλατεία, ακριβώς δίπλα από το παρεκκλήσι Κοίμησης της Θεοτόκου θα πιάσεις τραπεζάκι στην Απυριά, για να δοκιμάσεις τα πυτιά που είναι τοπικοί, τραγανοί ρεβυθοκεφτέδες, και θεϊκή σκορδαλιά με ψωμί και αμύγδαλα. Στο τέλος θα ζητήσεις παγωμένη σουμάδα για τη χώνεψη. Στο Μπαλκόνι με θέα το ηφαίστειο, οι μεζέδες είναι εξαιρετικοί:  Κολοκυθοανθοί, κεφτεδάκια, μελιτζάνα φούρνου με φέτα, συκώτι τηγανιά κ.α.

Για ποτάκι, θα πας οπωσδήποτε στο Αποσπέρι και θα δώσεις χαιρετισμούς από εμάς στην ιδιοκτήτρια Κάλια. Σερβίρει… απίστευτη θέα, ωραίους καφέδες, μεζεδάκια αλλά και κοκτέιλ όσο παίρνει και βραδιάζει, συνοδεία ωραίων μουσικών.

Μετά τον Εμπορειό το τοπίο αλλάζει και η ηφαιστειακή γοητεία του νησιού ξεδιπλώνεται μπροστά σου. Ο επιβλητικός κρατήρας του ηφαιστείου, ο Στέφανος, ξεπροβάλλει και η ενέργειά που εκπέμπει προκαλεί ανατριχίλα. Μυρωδιά από θειάφι, φαλακρές πλαγιές ολόγυρα, μια μοναδική παλέτα χρωμάτων και υφών και η αισθητή αύξηση της θερμοκρασίας φτιάχνουν το απόκοσμο κλίμα και συνάμα το μείγμα για την γοητεία του νησιού. Εδώ υπάρχει και το Ηφαιστειακό Μουσείο, το οποίο αξίζει να επισκεφτείς για να μάθεις ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το ηφαίστειο.

Στα αρχοντικά Νικιά τώρα, με την ξακουστή βοτσαλωτή πλατεία, από τις ομορφότερες του Αιγαίου, τα δειλινά με θέα τον κρατήρα του ηφαιστείου δεν μπορούν να περιγραφούν με λέξεις. Θα πρέπει να τα ζήσεις και να τα φωτογραφίσεις για να τα θυμάσαι. Εδώ ήταν το σπίτι του Νίκου Παπάζογλου, θα το δεις ανηφορίζοντας προς το χωριό, με την χαρακτηριστική κόκκινη μπαντάνα να κρέμεται έξω από την πόρτα. Στην πλατεία, θα βρεις δύο γραφικά καφενεδάκια, με ωραίους μεζέδες και χειροποίητα γλυκά – το καφενείο του Νικόλα και το καφέ Πόρτα. Αμφότερα προσφέρουν υπέροχη θέα από τα τραπεζάκια τους.

Καμία παραλία έχει;

Κάτι έχει, μην περιμένεις όμως κυκλαδίτικες αμμουδιές και σίγουρα μην περιμένεις οργάνωση. Πρώτη και καλύτερη η Παχιά Άμμος, μια μεγάλη παραλία παράδεισος για ελεύθερο κάμπινγκ με καυτή, μαύρη άμμο και βαθιά νερά. Είναι ίσως η μοναδική «πραγματική» παραλία του νησιού, με αμμόλοφους να την καδράρουν και μια ωραία ταβέρνα/καντίνα, την Όαση, από την οποία ξεκινάει το μονοπατάκι για να την προσεγγίσεις.

Πριν από την Παχιά Άμμο, βρίσκεται η παραλία Λυές, ενώ ιδιαίτερη είναι και η παραλία Χοχλάκοι με τα σκούρα ηφαιστειακά βότσαλα, τα βράχια και τη σπηλιά, κάτω από την Παναγιά τη Σπηλιανή. Σημείωσε επίσης την παραλία του Αγίου Σάββα μέσα στον οικισμό, τα Λουτρά δίπλα στο υδροθεραπευτήριο, αλλά και τους Πάλους, στο ομώνυμο οικισμό, για τις βουτιές σου.

Για ριζική αλλαγή σκηνικού πάρε καραβάκι για το γειτονικό νησί Γυαλί. Εδώ βρίσκονται οι μοναδικές στην χώρα εγκαταστάσεις εξόρυξης ελαφρόπετρας, χάρη στις οποίες το νησί είναι γεμάτο με πάλλευκες πλαγιές και σχήματα… αφηρημένης τέχνης.

Είμαστε για τα πανηγύρια

Σαν την Ικαρία δεν έχει, όμως η Νίσυρος την κοντράρει άνετα, χάρη στο διονυσιακό κλίμα των πανηγυριών της, με αρχαγγελίτικους σκοπούς, μπάλους και φυσικά άφθονο ντόπιο κατσικάκι. Σημείωσε εκείνο της Παναγίας Κυράς στις 22-23/8, τον Άγιο Νικήτα στο Μανδράκι (20-21/6), τους Αγίους Αποστόλους (30/6) στο χωριό Πάλοι και την Παναγία Σπηλιανή στη μονή Παναγίας της Σπηλιανής (15/8).