Ήρθε η ώρα να φτιάξεις ένα λαχταριστό πλατό, ελληνικής τυροκομίας επιλέγοντας υπέροχα τυριά από κάθε γωνιά της Ελλάδας.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Είσαι τυρολάτρης; Το ντέλι της γειτονιάς σου σε ξέρει με το μικρό σου όνομα; Τότε ήρθε η ώρα να επεκτείνεις κι άλλο τους γευστικούς σου ορίζοντες και να δοκιμάσεις μερικά από τα πιο νόστιμα, κρεμώδη, αλοιφωτά, πικάντικα και ώριμα τυριά της χώρας.
Σημείωνε και παράγγελνε.
Κοπανιστή Κυκλάδων ΠΟΠ με πιο ονομαστή αυτή της Μυκόνου
Μαλακό και αλμυρό, με υφή αλοιφής και πικάντικη γεύση, το τυρί που βραβεύεται εδώ και ενάμιση αιώνα –η πρώτη του βράβευση ήταν στα Ολύμπια Σύρου το 1859- είναι αυτό που μας έρχεται στο μυαλό, μαζί με τον Πελεκάνο, όταν ακούμε τη λέξη «Μύκονος».
Καρίκι Τήνου
Έχει μια άκρως πληθωρική και «γινωμένη» γεύση και ανάλογα με την ωρίμασή του παίρνει διάφορες αποχρώσεις, με αρκετούς να το χαρακτηρίζουν ως το «μπλε τυρί» της Τήνου. Ωριμάζει μέσα σε κολοκύθα (καρίκι), για περίπου έξι μήνες όπου και αποκτά την πικάντικη γεύση του.
Μελίχλωρο Λήμνου
Το λένε και μαλίπαστο και είναι ένα τυρί που παράγεται παραδοσιακά στη Λήμνο. Παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα, το οποίο, μετά τη στράγγιση, εκτίθεται σε σκιερούς χώρους στις αρχές του καλοκαιριού, όταν η υγρασία της ατμόσφαιρας είναι χαμηλή, μέχρι να αφυδατωθεί. Έχει πυκνή υφή, διακριτικό άρωμα και σπουδαία γεύση, που διαρκεί.
Μανούρα Σίφνου
Γυλωμένη ή όχι (όπου γυλωμένη σημαίνει ότι το τυρί παλαιώνει σε οινολάσπες μέσα σε κιούπι), η Μανούρα είναι ένα υπέροχο κρασοτύρι, από αιγοπρόβειο γάλα, με αψιά και πικάντικη γεύση, ξεχωριστό άρωμα και χαρακτηριστική σκούρα καφεκόκκινη επιδερμίδα.
Αρσενικό Νάξου
Το αγαπημένο κεφαλοτύρι του νησιού (και όλης της χώρας αν μας ρωτάς), παρασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα και έχει μια χαρακτηριστική, ιδιαίτερη γεύση η οποία όσο παλαιώνει γίνεται περισσότερο πικάντικη και αρωματική. Συνοδεύει ιδανικά ως μεζές το ούζο ή το τσίπουρο.
Κασκαβάλι Λήμνου/Σαμοθράκης
Ένα από τα πιο παλιά τυριά της νησιωτικής Ελλάδας, με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, το Κασκαβάλι είναι έντονα αρωματικό, με βουτυράτη γεύση και παρασκευάζεται από ντόπιο πρόβειο γάλα. Προσφέρεται ως επιτραπέζιο, αλλά είναι ο,τι πρέπει και για σαγανάκι, τριμμένο πάνω σε ζυμαρικά, ή ως συστατικό σε ριζότι.
Λαδοτύρι Μυτιλήνης
Ονομάστηκε έτσι επειδή διατηρείται μέσα σε ελαιόλαδο, και έχει υφή σκληρή και γεύση ιδιαίτερα πικάντικη. Ξεχωρίζει χάρη στο… βαρελίσιο σχήμα του και διαθέτει εξαιρετικές οργανοληπτικές ιδιότητες (τα ερεθίσματα που δίνει στις αισθήσεις κατά την δοκιμή), καθιστώντας κάθε δοκιμή του μια δυνατή γευστική εμπειρία.
Ξυνομυζήθρα Κρήτης και Ξύ(ί)γαλο Σητείας
Η λεβεντογέννα Κρήτη ξέρει να φτιάχνει τυριά, κανόνας. Τα δύο αυτά παράγονταν επί δεκαετίες σε κάθε νοικοκυριό της Κρήτης ξεχωριστά: η ξινομυζήθρα είναι ένα λευκό, φρέσκο και μαλακό τυρί με ελαφρώς ξινή και αλμυρή γεύση, ενώ το ξύγαλο αντίστοιχη υφή και υπόξινη, ευχάριστα δροσερή και ελάχιστα αλμυρή γεύση.
Βολάκι Άνδρου και Τήνου
Πρεσβευτής της τυροκομικής παράδοσης των δύο νησιών, το φρέσκο ή ημίχλωρο βολάκι έχει τριφτή, πλούσια υφή, που γαργαλάει ερεθιστικά στον ουρανίσκο. Το όνομά του το παίρνει από το στρογγυλωπό σχήμα του, ενώ όταν ξεραθεί και ωριμάσει, η γεύση του θυμίζει πικάντικο κεφαλοτύρι.
Ρετζάνα Ιδρύματος Τοσίτσα
Σου θυμίζει κάτι το όνομα; Πρόκειται για τη μετσοβίτικη έκδοση της παρμεζάνας, πολύ μικρής παραγωγής και εξαιρετικής ποιότητας. Ένα πεντανόστιμο τυρί, το οποίο παρασκευάζεται από αγελαδινό γάλα και ωριμάζει για δύο χρόνια σε ξύλινα ράφια. Αν μας ρωτάς, είναι ίσως καλύτερη από την «ορίτζιναλ» με σκληρή υφή και πικάντικο τελείωμα που διαρκεί.
