Γιατί πεινάω όταν έχει κρύο;
Προσπαθούμε να απαντήσουμε σε μια ερώτηση που μας απασχολεί πολύ αυτές τις μέρες: Γιατί δεν μπορούμε να σταματήσουμε να τρώμε όταν κάνει κρύο;
Αν ο καιρός που χάλασε και το τσουχτερό κρύο σε έχουν κάνει να πεινάς όλη την ώρα – και ειδικά αν πεινάς για γλυκά πράγματα – τότε έχουμε να σε ενημερώσουμε πως αυτό είναι πολύ, πολύ φυσιολογικό. Άρα μην αισθάνεσαι άσχημα. Γιατί όμως συμβαίνει;
Φαίνεται πως ο εγκέφαλός μας είναι «προγραμματισμένος» να ζητάει για επιπλέον θερμίδες, ειδικά όταν ο καιρός έξω είναι κρύος. Ενώ δεν καταλαβαίνουμε πλήρως πώς λειτουργεί το σύστημα της πείνας στον οργανισμό, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δύο ορμόνες που ελέγχουν την όρεξη, η λεπτίνη και η γκρελίνη. Αν η κοιλιά μας είναι άδεια και τα επίπεδα λίπους στο σώμα αρχίσουν να πέφτουν, εκκρίνεται γκρελίνη, προκαλώντας πείνα. Όταν, πάλι, ικανοποιούμε την πείνα μας, εκκρίνεται λεπτίνη από τα κύτταρα των εντέρων μας. Η λεπτίνη ταξιδεύει μέσα από το αίμα μέχρι τον εγκέφαλο, δίνοντας σήμα ότι πρέπει να σταματήσει η αίσθηση της πείνας, όπως και πληροφορίες για το τι φάγαμε και πότε.
Δυστυχώς, οι οργανισμοί με τον καιρό γίνονται ανθεκτικοί στην λεπτίνη. Που σημαίνει ότι όσο περισσότερο λίπος έχει κάποιος, τόσο περισσότερη λεπτίνη εκκρίνεται στο αίμα του, με αποτέλεσμα η ανοχή στην δράση της να συμβαίνει πιο εύκολα.
Επιπλέον, τα επίπεδα της λεπτίνης στο αίμα επηρεάζονται και από το τι τροφές καταναλώνουμε. Για παράδειγμα, οι λιπαρές τροφές περιέχουν πολλές θερμίδες σε μικρές ποσότητες, κάνοντας τον εγκέφαλό μας να πιστεύει ότι έχει φάει λιγότερο από ό,τι στην πραγματικότητα.
Κατά τους κρύους μήνες, μπορεί να αισθανθούμε περισσότερη πείνα επειδή επίσης ο οργανισμός μας χρειάζεται περισσότερη ενέργεια ως «καύσιμο» για να διατηρεί την θερμοκρασία του. Η πείνα είναι ένας τρόπος του οργανισμού να μας δείχνει ότι χρειάζεται απλώς περισσότερα καύσιμα.
Συνεπώς, την επόμενη φορά που το κρύο σε κάνει να θες να φας κάτι πλούσιο σε θερμίδες, μην φρικάρεις, και ίσως δώσε στον εαυτό σου ένα μικρό, θερμιδικό δωράκι. Με μέτρο πάντα, αλλά και χωρίς ακραίες στερήσεις. Το φαγητό είναι απόλαυση όσο είναι και ανάγκη, και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό.
Φαίνεται πως ο εγκέφαλός μας είναι «προγραμματισμένος» να ζητάει για επιπλέον θερμίδες, ειδικά όταν ο καιρός έξω είναι κρύος. Ενώ δεν καταλαβαίνουμε πλήρως πώς λειτουργεί το σύστημα της πείνας στον οργανισμό, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δύο ορμόνες που ελέγχουν την όρεξη, η λεπτίνη και η γκρελίνη. Αν η κοιλιά μας είναι άδεια και τα επίπεδα λίπους στο σώμα αρχίσουν να πέφτουν, εκκρίνεται γκρελίνη, προκαλώντας πείνα. Όταν, πάλι, ικανοποιούμε την πείνα μας, εκκρίνεται λεπτίνη από τα κύτταρα των εντέρων μας. Η λεπτίνη ταξιδεύει μέσα από το αίμα μέχρι τον εγκέφαλο, δίνοντας σήμα ότι πρέπει να σταματήσει η αίσθηση της πείνας, όπως και πληροφορίες για το τι φάγαμε και πότε.
Δυστυχώς, οι οργανισμοί με τον καιρό γίνονται ανθεκτικοί στην λεπτίνη. Που σημαίνει ότι όσο περισσότερο λίπος έχει κάποιος, τόσο περισσότερη λεπτίνη εκκρίνεται στο αίμα του, με αποτέλεσμα η ανοχή στην δράση της να συμβαίνει πιο εύκολα.
Επιπλέον, τα επίπεδα της λεπτίνης στο αίμα επηρεάζονται και από το τι τροφές καταναλώνουμε. Για παράδειγμα, οι λιπαρές τροφές περιέχουν πολλές θερμίδες σε μικρές ποσότητες, κάνοντας τον εγκέφαλό μας να πιστεύει ότι έχει φάει λιγότερο από ό,τι στην πραγματικότητα.
Κατά τους κρύους μήνες, μπορεί να αισθανθούμε περισσότερη πείνα επειδή επίσης ο οργανισμός μας χρειάζεται περισσότερη ενέργεια ως «καύσιμο» για να διατηρεί την θερμοκρασία του. Η πείνα είναι ένας τρόπος του οργανισμού να μας δείχνει ότι χρειάζεται απλώς περισσότερα καύσιμα.
Συνεπώς, την επόμενη φορά που το κρύο σε κάνει να θες να φας κάτι πλούσιο σε θερμίδες, μην φρικάρεις, και ίσως δώσε στον εαυτό σου ένα μικρό, θερμιδικό δωράκι. Με μέτρο πάντα, αλλά και χωρίς ακραίες στερήσεις. Το φαγητό είναι απόλαυση όσο είναι και ανάγκη, και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό.
