Από μακριά κι αγαπημένοι

της Αγάπης Μαργετίδη

Κι εκεί που επιτέλους τα είχαμε όλα κανονισμένα, ήρθε η καταρρακτώδης βροχή της Κυριακής και η περιπέτεια στην φύση μετατράπηκε σε adventure στο σαλόνι μας. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά για να με πείσουν οι φίλοι μου να ξεκουνηθώ κυριακάτικα από το σπίτι, όσο να ‘ναι μια περιπέτεια την είχαν περάσει με μένα που έχουν μπλέξει! Αφού τους έβαλα να μου υποσχεθούν ότι δεν θα καθίσουμε κατάχαμα, αφού μου έταξαν ονειρεμένα ιμπρεσιονιστικά σκηνικά και κυρίως αφού μου ορκίστηκαν ότι δεν θα αποπειραθούν να με ανεβάσουν στα δέντρα ούτε για πλάκα, ενέδωσα.

Θα αναρωτιέστε τι ιδέα ήταν κι αυτή να ανέβουμε στα δέντρα: Το πικνίκ θα λάμβανε χώρα στο γνωστό Adventure Park της Μαλακάσας, που εμπνεύστηκε και υλοποίησε πριν λίγα χρόνια ένας αγαπημένος γάλλος φίλος που έχει αγαπήσει την Ελλάδα σαν δεύτερη πατρίδα του. Είναι ένας υπέροχος χώρος μέσα στο δάσος με λογής-λογής εναέριες περιπέτειες και άλλες παλαβές δράσεις, παράδεισος για μικρά και μεγάλα παιδιά. Έχει όμορφες βόλτες για τους λιγότερο σπορτίφ, αλλά και αναπαυτικούς ξύλινους πάγκους για να κάθονται οι άχρηστοι σαν εμένα και να θαυμάζουν από μακριά τις ακροβασίες των τολμηρών, πίνοντας δροσιστικά ποτά και κάνοντας αυτοσχέδια πικνίκ.

Το μενού σχεδιάστηκε λεπτομερώς, τα ψώνια έγιναν, τα φαγητά μαγειρεύτηκαν και τα καλάθια γέμισαν. Ήμασταν πανέτοιμοι. Και ω συμφορά (ή μήπως ω του θαύματος;), η Κυριακή ξημέρωσε με ασταμάτητη βροχή και τα σχέδια για το ονειρεμένο βουκολικό πικνίκ ματαιώθηκαν.



Για να μην σας παραζαλίζω όμως, δείτε τι όμορφο cake είχα ετοιμάσει:

Αλμυρό cake με pesto βασιλικού και λιαστές ντομάτες

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε με το σύρμα 3 αυγά, 125 γρ. γιαούρτι και 100 ml ελαιόλαδο. Κοσκινίζουμε 70 γρ. καλαμποκάλευρο, 140 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, ½ κ.γλ. ψιλό αλάτι και 1 φακελάκι ξηρής μαγιάς. Τα προσθέτουμε στα υγρά υλικά, πιπερώνουμε και τέλος προσθέτουμε 100 γρ. τριμμένο τυρί (παρμεζάνα ή κάποιο άλλο κίτρινο σκληρό τυρί της αρεσκείας μας). Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα. Λαδώνουμε και αλευρώνουμε μία μικρή μακρόστενη φόρμα του cake μήκους περίπου 23 εκ. και αδειάζουμε το μισό μίγμα. Τοποθετούμε στο κέντρο κουταλιές από pesto βασιλικού, σχηματίζοντας μία λωρίδα και φροντίζοντας να αφήσουμε ένα “κάδρο” περιμετρικά γιατί δεν θέλουμε όταν ψηθεί το cake να βγει το pesto έξω από την κόρα. Γύρω-γύρω στο πλαίσιο του “κάδρου” τοποθετούμε ψιλοκομμένες λιαστές ντομάτες που έχουμε στραγγίξει καλά από το λάδι. Εναλλακτικά, εάν θέλουμε πιο πολλές λιαστές ντομάτες, τις τοποθετούμε σε όλη την επιφάνεια της λωρίδας του pesto, προσέχοντας πάντα να μην βγούμε από τα περιθώρια του “κάδρου”. Σκεπάζουμε με το υπόλοιπο μισό της ζύμης και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στη λειτουργία του αέρα στους 180ο C για περίπου 45΄-50΄. Όπως πάντα, δοκιμάζουμε εάν έχει ψηθεί εντελώς το cake με την λάμα ενός μαχαιριού. Μόλις κρυώσει για κάνα δεκάλεπτο, το βγάζουμε από την φόρμα και το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς πάνω σε σχάρα.

Tips
-Το καλαμποκάλευρο φτιάχνει τραγανή κόρα και δίνει όμορφο κιτρινωπό χρώμα στο cake.
-Επειδή η ποσότητα του pesto είναι μικρή, δεν πειράζει εάν είναι έτοιμο σε βαζάκι, αρκεί να διαλέξουμε μια καλή μάρκα.
-Εγώ χρησιμοποίησα στραγγιστό γιαούρτι με 2% λιπαρά, μπορείτε όμως να το αντικαταστήσετε είτε με στραγγιστό με όλα του τα λιπαρά, είτε με αγελαδινό.
-Ανάλογα με τις ανάγκες σας, μπορείτε είτε να διπλασιάσετε τις δόσεις όπως έκανα εγώ και να βάλετε το cake σε μεγαλύτερη φόρμα (33 εκ.), αυξάνοντας τον χρόνο ψησίματος στα 60΄ περίπου, είτε να φτιάξετε δύο cakes και να καταψύξετε το ένα, είτε τέλος να φτιάξετε ατομικά cupcakes με μείωση βεβαίως του χρόνου ψησίματος (στα 35-40΄ περίπου).



Το cake και τα υπόλοιπα καλούδια φαγώθηκαν στο σαλόνι μας με αναμμένα τα φώτα μέρα-μεσημέρι. Μετά από αυτό, έχω την αίσθηση ότι η παρέα μου υποψιάζεται έντονα πως έχω υπερφυσικές ικανότητες και πως η καταστροφή των σχεδίων ήταν δικός μου δάκτυλος. Θα αφήσω την υποψία να ίπταται χωρίς περαιτέρω αναλύσεις.

Θα καταλάβατε ίσως πως το σενάριο ήταν φανταστικό, το πραγματικό πικνίκ έχει κανονιστεί μέσα στον Ιούνιο. Ακόμη κι εγώ που με την φύση διατηρώ σχέσεις του τύπου “από μακριά κι αγαπημένοι”, περιμένω πώς και πώς να ξαναπάω στο μαγικό πάρκο της περιπέτειας, να αναπνεύσω τον πεντακάθαρο, τριζάτο αέρα και ποιος ξέρει, ίσως και να τολμήσω κάποιο ακροβατικό, για αρχάριους εννοείται! Ετοιμάστε τις φωτογραφικές σας μηχανές, γιατί πού θα ξαναβρείτε τέτοια ευκαιρία;