Τα κορίτσια!

της Αγάπης Μαργετίδη

Πόσο όμορφα είναι τα κορίτσια! Μπορεί να ντύνονται με τρύπια τζιν και αθλητικά παπούτσια, μπορεί κάποια άλλα να έχουν περάσει σκουλαρίκια παντού, μπορεί να το παίζουν μπλαζέ και η φράση που ξεστομίζουν άπειρες φορές μέσα στην ημέρα είναι “έλεος μαμά”, αλλά τα κορίτσια παραμένουν πάντα κορίτσια και τίποτα δεν μπορεί να τους αφαιρέσει το σπίρτο της νιότης, το καθαρό βλέμμα, την ορμή.

Είναι όμορφα τα κορίτσια. Τα ντροπαλά, τα ζόρικα, τα φρόνιμα, τα αγοροκόριτσα, τα πεισματάρικα, τα αμήχανα, τα άτακτα, τα ρομαντικά, τα τολμηρά, τα τρυφερά. Τα παρακολουθώ και τα παρατηρώ, βλέπω τα κορίτσια των φίλων μου να μεγαλώνουν και να σχεδιάζουν τις δικές τους διαδρομές με θάρρος και δύναμη. Είναι όλα μοναδικά υπέροχα.

Αυτές τις σκέψεις έκανα τις προάλλες, όταν με επισκέφθηκαν δύο φίλες με τα κορίτσια τους για να φτιάξουμε μαζί ροζ τριανταφυλλένια μπισκότα. Τι πιο κοριτσίστικο; Περάσαμε υπέροχα, κλεισμένες για λίγες ώρες στο ροζ μεταξένιο κουκούλι. Όταν έφυγαν πια, ήμουν ευγνώμων γιατί μου προσέφεραν, ως πολύτιμο δώρο, ενέργεια, αισιοδοξία και νεανική τρέλα.

Τα μπισκοτάκια ήταν χάρμα οφθαλμών και η γεύση τους ντελικάτη, σαν τα κορίτσια. Τα βάφτισα “blushing”, το όνομα τους πήγε γάντι!

Blushing μπισκοτάκια με ροδόνερο

Για περίπου 48 λιλιπούτεια μπισκότα. Στο mixer, χτυπάμε με το φτερό 85 γρ. μαλακωμένο βούτυρο για λίγα λεπτά, μέχρις ότου γίνει εντελώς αλοιφή. Προσθέτουμε ¾ φλ. τσ. ζάχαρη άχνη και 2 κ.σ. ροδόνερο και ξαναχτυπάμε μέχρις ότου απορροφηθεί η ζάχαρη. Προσθέτουμε 1 αυγό και χτυπάμε ίσα-ίσα έως ότου ενσωματωθεί. Τέλος προσθέτουμε ¾ φλ. τσ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, κοσκινισμένο με ¼ φλ. τσ. σκόνη αμυγδάλου και 1 πρέζα αλάτι. Στάζουμε 2-3 σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής. Χτυπάμε έως ότου ομογενοποιηθεί η ζύμη, όχι παραπάνω. Η ζύμη θα είναι πολύ μαλακή. Τη χωρίζουμε σε 3 μέρη και τυλίγουμε το καθένα με διαφανή μεμβράνη. Βάζουμε στο ψυγείο για 2 ώρες τουλάχιστον πριν ψήσουμε τα μπισκότα.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170 - 175ο C στη λειτουργία του αέρα. Στρώνουμε τη λαμαρίνα του φούρνου με λαδόκολλα και με το πρώτο μέρος της ζύμης πλάθουμε μικρά μπαλάκια, ίσα περίπου με τη διάμετρο του νομίσματος των 20 cents, φροντίζοντας να αλευρώνουμε ελαφρά τα χέρια μας για να πλάθονται ωραία και ομοιόμορφα. Τα τοποθετούμε στη λαμαρίνα, με αρκετό διάστημα μεταξύ τους, γιατί θα απλωθούν στο ψήσιμο. Ψήνουμε για περίπου 12-15΄, μέχρις ότου πάρουν ελάχιστο χρώμα στην περιφέρεια. Μόλις βγάλουμε τα μπισκότα από τον φούρνο, τα πασπαλίζουμε όσο είναι καυτά, με λίγη ζάχαρη άχνη. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με τις υπόλοιπες δύο δόσεις.

Tips
-Το πιο αγνό και αρωματικό ροδόνερο που έχω βρει είναι λιβανέζικο και θα το βρείτε στα μπαχαράδικα της οδού Ευριπίδου.
-Εάν δεν βρείτε έτοιμη σκόνη αμυγδάλου, φτιάξτε τη μόνες σας στο multi με ολόκληρα αμύγδαλα. Προσωπικά προτιμώ τα αξεφλούδιστα από τα ασπρισμένα αμύγδαλα, γιατί έχουν όλη τη γεύση. Για να γίνει η σκόνη τέλεια, προσθέστε λίγη ζάχαρη και λειτουργήστε το εργαλείο με διακεκομμένες κινήσεις. Η ζάχαρη βοηθάει στο να κονιορτοποιηθούν χωρίς να πολτοποιηθούν.
-Δεν είναι όλα τα χρώματα ζαχαροπλαστικής ίδια, κάποια είναι ιδιαίτερα έντονα, γι’ αυτό προσθέστε το χρώμα σταγόνα προς σταγόνα, για να πετύχετε το τέλειο ροζ.
-Ο λόγος που χωρίζουμε τη ζύμη στα τρία, είναι ότι λόγω του βουτύρου, μαλακώνει πολύ γρήγορα και είναι δύσκολο να τα πλάσουμε.
-Η ζύμη μπορεί να μείνει στο ψυγείο 2 και 3 μέρες.
-Εάν ψήσουμε και τις 3 δόσεις τη μία μετά την άλλη, θέλει λίγη προσοχή γιατί ο φούρνος ζεσταίνεται πολύ και θέλουμε τα μπισκότα να κρατήσουν το απαλό τους χρώμα. Γι’ αυτό, η δεύτερη και η τρίτη δόση χρειάζονται λιγότερο χρόνο. Σε κάθε περίπτωση τα παρακολουθούμε στενά.

Ο επίλογος στη σημερινή τριανταφυλλένια παρένθεση δεν μπορεί να είναι άλλος από την ευχή να είναι όλα του κόσμου τα κορίτσια καλά και τυχερά, να μεγαλώνουν με όσο το δυνατόν λιγότερα τσουρουφλίσματα και να αγαπήσουν τη ζωή με ανεξάντλητη δίψα.